Στις συμπληγάδες της κόντρας Σαρκοζί - Μέρκελ
Γιώργος, Καπόπουλος
Ημερησία, 2009-02-05
Κινδυνεύει η Ευρωζώνη από την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ελλάδας; Το ερώτημα ήλθε ξανά στην επικαιρότητα, τη στιγμή που η χώρα μας υποβάλλει το επικαιροποιημένο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στην Κομισιόν με υπαίτιο αυτή τη φορά όχι τον βρετανικό Τύπο αλλά τον Σαρκοζί που σύμφωνα με τον «Monde» (έκδοση Κυριακής -Δευτέρας 1-2.2) αναφερόμενος στις ανησυχίες για την εύθραυστη κατάσταση των πιο αδύναμων χωρών της Ευρωζώνης κατονόμασε ανοικτά την Ελλάδα.
Οι αναφορές του Γάλλου προέδρου σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της έγκυρης γαλλικής εφημερίδας εντάσσονται και πρέπει να ερμηνευθούν στην συνολική ευρωπαϊκή στρατηγική του Παρισιού: Με αφορμή την «ανυπαρξία» που αποδίδει η γαλλική πλευρά στην Προεδρία της Τσεχίας επιχειρείται μια νέα υπερδραστηριοποίηση στο όνομα της Ε.Ε., μια ντε φάκτο συνέχιση της απελθούσης Προεδρίας που πυροδοτεί μια νέα αντιπαράθεση με τη Γερμανία.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ο Σαρκοζί επιχειρεί να εκβιάσει μια νέα Σύνοδο Κορυφής της Ευρωζώνης - τη δεύτερη μετά την πρώτη που συνήλθε στο Παρίσι στις αρχές του περασμένου Νοεμβρίου στο Παρίσι. Προτείνει η Σύνοδος να πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο στις 22 Φεβρουαρίου λίγο μετά τη σύνοδο που συγκαλεί η Μέρκελ με τη συμμετοχή των χωρών - μελών της Ε.Ε. συν την Τουρκία που θα συμμετάσχουν στη Σύνοδο του G-20 στις αρχές Απριλίου.
Επί της ουσίας συνεχίζει την προσπάθεια πολιτικής εποπτείας της διαχείρισης του ευρώ που προκαλεί αλλεργία τόσο στην Καγκελαρία στο Βερολίνο όσο και στην έδρα της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας στη Φραγκφούρτη.
Επιπλέον φέρεται να προτείνει τη σύσταση θεσμικού οργάνου που θα εκδίδει Ευρωομόλογα, με στόχο να μειωθεί το κόστος δανεισμού για τα πιο αδύναμα μέλη της Ευρωζώνης, μια ακόμη πρόταση που προκαλεί οργή στο Βερολίνο, καθώς εν μέσω προεκλογικής περιόδου καλεί την Μέρκελ να εισπράξει το κόστος της στήριξης των εταίρων που έχουν προβλήματα.
Με αυτά τα δεδομένα η συνάντηση Σαρκοζί-Μέρκελ στο Μόναχο στις 7 Φεβρουαρίου προσλαμβάνει αποφασιστική σημασία: Από την έκβασή της δεν θα κριθεί μόνο η καθιέρωση ή μη του άτυπου θεσμού των Συνόδων Κορυφής της Ευρωζώνης, με το Παρίσι να επιθυμεί την εκ νέου συμμετοχή του Γκόρντον Μπράουν, αλλά του συνολικού συντονισμού της Γαλλίας και της Γερμανίας όχι μόνον στη διαχείριση της Παγκόσμιας Ύφεσης, αλλά και ως προς το μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η αξιοπιστία της Ευρωζώνης δεν κινδυνεύει με τα σημερινά δεδομένα από την υποβάθμιση της πιστοληπτικής ικανότητας των χωρών του ευρωπαϊκού νότου αλλά κυρίως και πάνω από όλα από τη διαπιστωμένη πολύ πιο πριν από την χρηματοπιστωτική κρίση και την Παγκόσμια Ύφεση διάσταση απόψεων μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας για το μέλλον της πολιτικής πτυχής της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Τα ελλείμματα, και ο υπερβολικός δανεισμός κάποιων χωρών της Ευρωζώνης αποτελούν πρόβλημα αλλά όχι στις διαστάσεις που επιχειρεί να προσδώσει στο θέμα ο Σαρκοζί.
Αντίθετα η ασυνεννοησία Παρισιού-Βερολίνου από την Ευρωμεσογειακή Συνεργασία μέχρι τη διαχείριση της Ευρωζώνης έχει υπονομεύσει σοβαρά την προσδοκία ότι η πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε. θα έλθει μια μέρα να εξισορροπήσει το Μάαστριχτ και την ΟΝΕ.
Στην προσδοκία αυτή την κάλυπτε οριακά η Συνταγματική Συνθήκη που ναυάγησε το 2005 στη Γαλλία και στη Γερμανία και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να την καλύψει η μη εγκριθείσα ακόμη Συνθήκη της Λισαβόνας.
Από την αντιπαράθεση Σαρκοζί-Μέρκελ δεν εξαρτάται μόνον η έγκριση του επικαιροποιημένου Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης που υπέβαλε η Αθήνα στην Κομισιόν με τον Γάλλο πρόεδρο να βάλει ήδη κατά του Μπαρόζο και να τον κατηγορεί ότι είναι επιεικής στα αιτήματα των προβληματικών χωρών για να εξασφαλίσει και δεύτερη θητεία στο αξίωμά του.
Εξαρτάται η δυνατότητα της αλλά Ε.Ε. συνολικά να χαράξει μια στρατηγική εξόδου από την κρίση και την ύφεση.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3218