Η κοινωνία παίρνει πίσω τον ρυθμιστικό ρόλο που μας έδωσε
Σπύρος, Λυκούδης
Συνέντευξη στο Νίκο Παπαδημητρίου, Freesunday, 2009-02-15
Για τα μεγάλα ζητήματα που αντιμετωπίζει η ανανεωτική Αριστερά στις μέρες μας, ζητήματα φυσιογνωμίας του χώρου αλλά και συνεργασιών, συζητούμε με τον κ. Σπύρο Λυκούδη. Ο συνομιλητής μας, που συμμετέχει στη –μειοψηφική– ανανεωτική πτέρυγα του κόμματος, υπογραμμίζει χωρίς περιστροφές τα σοβαρά, κατά την άποψή του, σφάλματα της ηγεσίας του Συνασπισμού.
Η ανανεωτική πτέρυγα του Συνασπισμού, στην οποία ανήκετε, θα ψηφίσει «λευκό»
στην ψηφοφορία για το πρόγραμμα, πιο σωστά τη συμβολή του Συνασπισμού στο
πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτό;Να ξεκινήσω από το θετικό στοιχείο του όλου προγράμματος. Ο Συνασπισμός αποφασίζει να μιλήσει εφ’ όλης της ύλης. Για παράδειγμα, περιγράφει θετικά και με επάρκεια τον δημοκρατικό δρόμο προς το σοσιαλισμό, που είναι η βασική μας φιλοσοφική θεώρηση. Επίσης, ως ανανεωτική πτέρυγα, κρίνουμε ότι ζητήματα όπως η υγεία ή η εκπαίδευση έχουν καλυφθεί επαρκώς. Από την άλλη, όμως, είμαστε πίσω από αντιλήψεις, ακόμη και από κοινές επεξεργασίες, στο Συνασπισμό, για παράδειγμα, στα ζητήματα οικολογίας. Το κείμενο εμφανίζει δυσκαμψία στα θέματα πράσινης οικονομίας και ανάπτυξης, που δεν επιτρέπεται για ένα σύγχρονο κόμμα της Αριστεράς. Ή στα ζητήματα της οικονομίας. Λέει ότι πρέπει να στηρίξουμε οικονομία των αναγκών, που δεν καταλαβαίνουμε τι σημαίνει. Έχει πάρει πίσω την αντίληψη για μεικτή οικονομία, που χαρακτήριζε τη δική μας προσέγγιση. Επιπλέον, έχει οπισθοχωρήσει στα ζητήματα της Ευρώπης, στη σχέση της ιστορι
κής Αριστεράς με τη σοσιαλδημοκρατία. Ταυτίζει, έξω από τη δική μας πολιτική ανάλυση, τη σοσιαλδημοκρατία με τη Δεξιά. Είμαστε, έτσι, επιφυλακτικοί για πάρα πολλά σημεία του προγράμματος. Γι’ αυτό και είμαστε με το «λευκό».
Ακούγεται από πολλές πλευρές ότι η ανανεωτική Αριστερά, που ήταν το κατεξοχήν
φιλοευρωπαϊκό κόμμα στον συγκεκριμένο χώρο τουλάχιστον, έχει χάσει αυτό της το
χαρακτηριστικό τα τελευταία χρόνια. Συμφωνείτε;Αυτό είναι αλήθεια κατά τη γνώμη της ανανεωτικής πτέρυγας. Και αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε πολιτική σχέση στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ με άλλες ομάδες της Αριστεράς που έχουν αντιευρωπαϊκή λογική. Επηρεάζεται, έτσι, ο Συνασπισμός και από αυτή την πολιτική σχέση. Μπορεί να έχει άλλα θετικά –εγώ δεν τα μηδενίζω– αλλά σε αυτό το σημείο έχει επηρεαστεί αρνητικά η πολιτική φιλοσοφία και πλατφόρμα του Συνασπισμού. Πρέπει να έχουμε θετική άποψη για την Ευρώπη ως προοπτική, αλλά να κάνουμε και κριτική για το πώς βαδίζει η Ευρώπη και για την πολιτική των κυρίαρχων ομάδων.
Στο πρόγραμμά σας ταυτίζεται, μας είπατε, η σοσιαλδημοκρατία με τη Δεξιά. Αυτό όμως
δεν έχει άμεσες συνέπειες και για τον πολιτικό χάρτη της χώρας; Με άλλα λόγια, η
άποψη αυτή πόσο επιτρέπει να υπάρξει επικοινωνία με το χώρο του ΠΑΣΟΚ;Έχετε δίκιο. Η στείρα αντιμετώπιση της σοσιαλδημοκρατίας στην Ευρώπη, αλλά και στην Ελλάδα, είναι φοβική αντιμετώπιση, αποστερεί την ιστορική Αριστερά από τη δυνατότητα για κοινές δράσεις και σοβαρή προσέγγιση τμημάτων του λαού που ακολουθούν τη σοσιαλδημοκρατία. Αυτό δεν σημαίνει να πάμε με το ΠΑΣΟΚ, είναι αστειότητες αυτά και δεν τα λέει κανείς. Αλλά αν θεωρείς ότι η διαχωριστική γραμμή στην Ελλάδα είναι από τη μια οι δυνάμεις της Αριστεράς, δηλαδή εμείς και το ΚΚΕ, και από την άλλη όλοι οι άλλοι, που είναι ίδιοι, πρόκειται για μία θεωρητικά λαθεμένη σύλληψη. Δεν σου επιτρέπει κανενός είδους ανάπτυξη πολιτικών αγώνων σε
ευρύτερο δημοκρατικό αριστερό τοπίο. Είναι μια πολιτική και φιλοσοφική υποχώρηση που δεν είναι σύμφωνη με τις αντιλήψεις μιας σύγχρονης Αριστεράς.
Αυτό νομίζετε εν πολλοίς ότι πληρώνει και ο Συνασπισμός, ο ΣΥΡΙΖΑ που από το 18%
βλέπει να υποχωρούν σημαντικά τα δημοσκοπικά ποσοστά του;Εγώ το πιστεύω αυτό, όπως και η ανανεωτική πτέρυγα. Πριν από 8-10 μήνες ένα με
γάλο κομμάτι του ελληνικού λαού μάς έδινε την εμπιστοσύνη του και μας οδηγούσε σε
μια έκρηξη ποσοστών – και η εμπιστοσύνη αυτή δεν ήταν τυχαία. Μας την έδιναν επειδή μας θεωρούν μεγάλο κόμμα, με την απαίτηση να παίξουμε πρωταγωνιστικό και ρυθμμιστικό ρόλο. Εγώ πιστεύω ότι με τη φοβική, τη στείρα πολιτική που προανέφερα, αρνηθήκαμε τον ρυθμιστικό ρόλο που μας έδινε η κοινωνία και τώρα η ίδια η κοινωνία μάς τον παίρνει πίσω.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3236