Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Κοινωνική συναίνεση για πολιτική στροφή

Η κυβέρνηση Καραμανλή επιμένει και οδηγεί τη χώρα σε τραγικό αδιέξοδο

Κώστας, Κάρης

Αυγή της Κυριακής, 2009-03-08


Πανικόβλητη η κυβέρνηση μπροστά στην επελαύνουσα κρίση και στο αδιέξοδο των επιλογών της φόρεσε, προσωρινά για λίγες μέρες, τη μάσκα του συναινετικού, για να τη βγάλει ο ίδιος ο πρωθυπουργός την Παρασκευή στη Βουλή.

Επικοινωνιακός τακτικισμός τα συναινετικά λόγια του πρωθυπουργού την Πέμπτη προς τους πολιτικούς αρχηγούς χωρίς μια, έστω, πρόταση αλλαγής της κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής. Λες και όλα πάνε καλά... Ούτε στο βραδινό τηλεοπτικό “διάγγελμα”. Και την Παρασκευή στη Βουλή ο Κ. Καραμανλής “τα γύρισε”. Ο “συναινετικός” εξαπέλυσε γενική επίθεση σε όποιον δεν συμφωνεί μαζί του. Μια επίθεση αποκαλυπτική, όπως θα δείξουμε στη συνέχεια.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε να στήσει αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ, το Συνασπισμό και το ΚΚΕ σε πτυχές της κρίσης, όχι στο κεντρικό πολιτικό θέμα. Πράγματι είναι διεθνές, ευρωπαϊκό και εθνικό θέμα η οικονομική κρίση (γι αυτό και δικαιολογεί ... πρόωρες εκλογές), πράγματι απαιτείται συναίνεση για την αντιμετώπιση της κατάστασης, πράγματι απαιτούνται υπεύθυνες πολιτικές και όχι παχιά λόγια.

Όμως για το μείζον, την πολιτική αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κρίσης, την ανάκαμψη δεν είχε τίποτα να προσφέρει, να προτείνει ο πρωθυπουργός. Ούτε μια συγκεκριμένη πρόταση για να συζητηθεί, πρόταση που να αφορά τα δημοσιονομικά, το δανεισμό της χώρας, τις απολύσεις, τις επιχειρήσεις, τον τουρισμό.

Χωρίς επιλογή διεξόδου

Αναγνώρισε όμως ο Κ. Καραμανλής, σε μια φράση του, τον πυρήνα των επιλογών της κυβέρνησης του. Χαρακτήρισε επικίνδυνη την πολιτική αύξησης της ζήτησης, γιατί συνδέεται με την δημοσιονομική χαλάρωση. Με δυο λόγια μπροστά την ύφεση αρνήθηκε το μόνο αποτελεσματικό εργαλείο ανάκαμψης, δέσμιος των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που κυριάρχησαν και μας οδήγησαν εδώ που μας οδηγούν. Χωρίς να παρουσιάζει κάποια άλλη επιλογή οικονομικής πολιτικής. Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει ... Οι απανταχού νεοφιλελεύθεροι προσπαθούν να κερδίσουν χρόνο, να μείνουν στις κυβερνήσεις προσδοκώντας ότι κάτι αυτόματο ή “εξωτερικό” θα τους σώσει.

Η φούσκα που έσκασε κατέστρεψε και τις οικονομικές αξίες των “παραγώγων” των χρηματιστηρίων και των “αναμοχλεύσεων” αλλά και την αξία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της “ανάπτυξης με ανεργία και μείωση του κόστους εργασίας”.

Όσοι γνωρίζουν, ασχολούνται, ξέρουν ότι δεν υπάρχει διέξοδος, ότι δεν θα υπάρξει ανάκαμψη χωρίς μεγάλη αύξηση της ζήτησης και της δημόσιας επενδυτικής δαπάνης, σε κάθε χώρα, σε όλη των Ευρώπη, στις ανεπτυγμένες και αναδυόμενες οικονομικά χώρες.

Ριζική στροφή

Για άλλη μια φορά εμετρήθη η κυβέρνηση. Ικανή στα επικοινωνιακά, ανύπαρκτη στην ουσία. Λόγια για να συγκαλυφθεί η διατήρηση των ίδιων καταστροφικών πολιτικών. Εικόνες συμπαθείς για να μείνει στην εξουσία και να εγγυηθεί σε κείνους που πλούτισαν στην περίοδο της “φούσκας”, αυτούς που υπερδιόγκωσαν τις εισαγωγές ότι δεν θα πληρώσουν σήμερα αυτό που τους αναλογεί, ότι θα ξεφύγουν πάλι.

Η αντιμετώπιση της κρίσης επιβάλει ριζική πολιτική στροφή. Πρώτον, στροφή οικονομικής πολιτικής σε αντινεοφιλελεύθερη κατεύθυνση - δημόσιες επενδύσεις, ενίσχυση της ζήτησης και κοινωνική δικαιοσύνη. Δεύτερον, και ιδιαίτερα σημαντικό στην Ελλάδα : η λαϊκή, ευρεία κοινωνική συναίνεση μπορεί να συγκροτηθεί με δραστικά μέτρα αποκατάστασης της αξιοπιστίας του κράτους, μέτρα κατά της φοροδιαφυγής, υπέρ της ταχείας και αμερόληπτης απόδοσης δικαιοσύνης, υπέρ της διαφανούς και έντιμης διαχείρισης του δημοσίου χρήματος. Αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος απόρριψης της σημερινής κυβέρνησης. Και συνολικά των πελατειακών πρακτικών του δικομματισμού.

Και στο ΠΑΣΟΚ, όσοι πιστεύουν ότι βρέθηκε πάλι η ευκαιρία να πάρουν μονοκομματική “λευκή επιταγή” - όπως προκύπτει από τις πρόσφατες ομιλίες του Γ. Παπανδρέου - για να επιβάλουν μειοψηφικές πολιτικές και να οργανώσουν εξυπηρετήσεις, ας προετοιμάζονται για την πιο παταγώδη κατάρρευση.

Όλα δείχνουν, παρά τις πολιτικές δυσκολίες, ότι η “στροφή προς τα αριστερά” και όχι στα δεξιά - στα έργα και όχι στα λόγια, με υπευθυνότητα και προγραμματικές δεσμεύσεις, όχι συνθήματα - είναι ο δρόμος που μπορεί να συνδυάσει την αντιμετώπιση της κρίσης, την ενδυνάμωση της κοινωνικής αλληλεγγύης και την αλλαγή του συσχετισμού υπέρ των δυνάμεων της εργασίας και του πολιτισμού._

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3338