Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η ανανεωμένη "Αυγή" και οι θύρες των γηπέδων

Κώστας, Ζάμπας

Αυγή, 2009-03-14


Ήταν μια ευχάριστη έκπληξη η εικόνα της ανανεωμένης "Αυγής". Περισσότερο χρώμα, καλή αισθητική στη σελιδοποίηση, όμορφες γραμματοσειρές. Για τις λίγες εκατοντάδες επιζώντες από τους καθημερινούς αναγνώστες της "Αυγής" από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, οι πολλές αναμορφώσεις του παρελθόντος γεννούσαν πάντα την ελπίδα για μακροημέρευση και για αύξηση των αναγνωστών(1). Εμείς οι παλιοί της ανανεωτικής αριστεράς πάντα θέλαμε να είμαστε πολλοί, παρά τα παρηγορητικά για τα μεγέθη μας αποφθέγματα του τύπου «τα ακριβά αρώματα είναι σε μικρά μπουκάλια». Είναι λογικό, αφού οι πολιτικές μας απόψεις αφορούσαν πάντα στους πολλούς και δεν αγαπούσαμε ποτέ τις σέχτες.

Όμως ενώ η νέα εικόνα είναι ευπρόσδεκτη, το περιεχόμενο γεννά ερωτηματικά. Ο αποχαιρετισμός του Διονύση Γουσέτη σηματοδοτεί μια αρνητική αλλαγή πορείας. Κρατούσε για 12 χρόνια μια εβδομαδιαία στήλη, που ήταν μοναδική για τον ελληνικό καθημερινό τύπο. Ήταν μια αληθινά αχάριστη στήλη με πραγματικά ακραίες απόψεις για τον απόλυτο σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Πολλοί από εμάς τους φίλους του διαφωνήσαμε μερικές φορές με τον Διονύση. Ήταν τόσο ακραίος, που θα μπορούσε να υποστηρίξει τα ανθρώπινα δικαιώματα και του πιο ειδεχθούς εγκληματία και του πιο αντιδραστικού πολιτικού, αυτός που είχε συνεχή παρουσία δεκαετιών στον χώρο της ανανεωτικής αριστεράς. Ήταν όμως πολύ εύστοχος όταν καυτηρίαζε τους κατά περίπτωση εχθρούς της βίας και υποστηριχτές των δικαιωμάτων. Η έμμεση απομάκρυνση του Γουσέτη μέσω της πρότασης για την αραίωση της στήλης του αφαιρεί από την “Αυγή” ένα τεκμήριο δημοκρατικότητας.

Για να δούμε όμως δείγματα του νέου περιεχομένου της εφημερίδας μας. Στο φύλλο της Τετάρτης 11/3/09 στα 3/5 της τελευταίας σελίδας, στις ιστορικές «Ρήσεις - αντιρρήσεις» σχολιάζει ο Γ.Κ. (υποθέτω ο αρχισυντάκτης ελεύθερου και κοινωνικού ρεπορτάζ Γ. Κυρίτσης). Θα τον κρίνω αυστηρότερα από τον Γουσέτη, γιατί ανάμεσα στα άλλα δεν συνεργάζεται αμισθί όπως ο Διονύσης, αλλά η “Αυγή” τον μισθοδοτεί και πολύ καλά κάνει. Διαβάζω από παλιά τα κείμενα του Γ.Κ και τελευταία τον ακούω τακτικά 10 έως 11 το πρωί στο Κόκκινο, στη χαριτωμένη εκπομπή που παρουσιάζει από κοινού με τον Αγ. Τσέκερη. Είναι φανερό ότι οι απόψεις του ειδικά για τη βία και τα δικαιώματα είναι διαφορετικές από του Γουσέτη. Δεν θα αναφερθώ στα δικά μας του Δεκέμβρη, για τα οποία υπάρχουν διαφορετικές εκτιμήσεις, άλλα θυμάμαι το σχόλιο όταν παρουσίαζαν στους 105.5 την πολύνεκρη τραγωδία στο ξενοδοχείο της Βομβάης με την εκτέλεση εν ψυχρώ του Κύπριου, που σχολίαζε «και ποιος του είπε να δείξει βρετανικό διαβατήριο» για να τον επαναφέρει λίγο μετά ο Α.Τ. στην πολιτικά ορθή τάξη.

Όμως σεβόμαστε πάντα το δικαίωμα του ρεπόρτερ στο χαριτωμένο ή ακόμα και στον επιπόλαιο σχολιασμό. Αυτό που δεν είναι σεβαστό είναι ο πολιτικός φανατισμός, όπως αυτός που βγαίνει από το σχόλιο «Η ΠΟΣΔΕΠ και η θύρα 7», που ανάμεσα στα άλλα παρομοιάζει τη συζήτηση αυτών που υποστήριξαν στο Διαρκές Συνέδριο ότι «το περιεχόμενο της διακυβέρνησης δεν μπορεί να αφήνει αδιάφορη τη σύγχρονη ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά» με συζήτηση στη Θύρα 7 για το μέλλον του ΠΑΟ. Αυτοί είναι μέλη και στελέχη του ΣΥΝ και μπορεί να είναι το 18% του Διαρκούς, ή το 30% του Τακτικού Συνεδρίου, ή το 43% του πρόσφατου δημοψηφίσματος ή και πολύ περισσότερο στους φίλους του ΣΥΝ.

Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να αντιτάξω ότι οι αναλύσεις του Γ.Κ. είναι σαν τις αναλύσεις της Θύρας 14 για το ποδοσφαιρικό ταλέντο του Ντιόγο. Δεν λέω του Γκαλέτι, που παίζει έξω δεξιά μιας και θα μπλεκόμαστε με διευκρινίσεις περί αριστεράς και δεξιάς. Βλέπετε είναι θέμα από πού βλέπει κάποιος. Ο τερματοφύλακας βλέπει το δεξί εξτρέμ να επιτίθεται από αριστερά. Αλλά και η αριστερά στο κοινοβούλιο κάθεται στα δεξιά έδρανα, αλλά ο πρωθυπουργός την βλέπει να επιτίθεται από αριστερά.

Όμως παρασύρθηκα και εγώ στα χαριτωμένα. Η ουσία είναι πως η εφημερίδα μας μπορεί να αφήσει όλα τα λουλούδια να ανθήσουν, ακόμα και αυτά που δεν αρέσουν σε μας τους «παλιούς». Μακάρι να βρει ανταπόκριση στη νέα γενιά και σε νέους αναγνώστες, αλλά αυτό σίγουρα δεν θα γίνει μονόπατα και με εκκαθαρίσεις.

* Ο Κ. Ζάμπας είναι μέλος της ΚΠΕ του ΣΥΝ

1. Η χρήση του όρου «επιζώντες» έχει να κάνει τόσο με την ιστορικότητα της εφημερίδας, όσο και με την ηλικία των παλαιών αναγνωστών της. Είναι αυτοί που όχι μόνο τη διαβάζουν καθημερινά, αλλά την πούλησαν πόρτα - πόρτα, τη στήριξαν οικονομικά και ακόμα και όταν απουσιάζουν από τη χώρα ζητούν να τους κρατούν τα φύλλα. Αυτοί είναι πράγματι πολλοί λίγοι «επιζώντες».

Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3350