Αν ο πλανήτης ήταν τράπεζα θα τον είχατε σώσει*
Χρήστος, Στάικος
Αυγή, 2009-03-20
Ζούμε σε μία περίοδο έντονης οικονομικής κρίσης σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο. Το μέχρι πρότινος κυρίαρχο νεοφιλελεύθερο μοντέλο δείχνει τα όριά του. Ο χρηματοπιστωτικός κυρίως τομέας, από όπου ξεκίνησε η κρίση είναι αυτός για τον οποίο γίνεται προσπάθεια διάσωσής του. Πακέτα σωτηρίας τραπεζών, συζητήσεις για εθνικοποιήσεις ή μη αυτών, αλλά και προσπάθεια δημιουργίας τραπεζών απορρόφησης ¨τοξικών¨ ομολόγων είναι από τις βασικές ενέργειες που λαμβάνουν χώρα το τελευταίο διάστημα. Αυτό ωστόσο, που βιώνουμε παράλληλα είναι και η περιβαλλοντική κρίση, η ¨τοξικότητα¨ της οποίας επηρεάζει και θα επηρεάσει ακόμα περισσότερο το μέλλον του πλανήτη και αναπόφευκτα την ίδια την οικονομική ζωή σε όλα τα επίπεδα.
Βασικά χαρακτηριστικά αυτής της κρίσης είναι η καταστροφή του στρώματος του όζοντος, ο αφανισμός των τροπικών δασών, οι αλιευτικές καταχρήσεις, η εξαφάνιση διαφόρων ειδών, η απώλεια της γενετικής ποικιλότητας, η γενικότερη υποβάθμιση του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής, η απερήμωση, η συρρίκνωση των υδάτινων αποθεμάτων, η έλλειψη καθαρού νερού η ραδιενεργός μόλυνση και κυριότερα η κλιματική αποσταθεροποίηση, που έχει άμεση σχέση με το κυρίαρχο ενεργειακό μοντέλο της χρήσης ορυκτών καυσίμων. Τα οικονομικά σχέδια εξόδου από την κρίση αφορούν αποκλειστικά τις τράπεζες και τις επιχειρήσεις και όχι την βιωσιμότητα του πλανήτη.
Και θα σταθώ κυρίως στο τελευταίο. Δεν μπορούμε παρά να ανατρέψουμε αυτό τον τρόπο παραγωγής και ανάπτυξης, δημιουργώντας μια ¨επανάσταση ενεργειακού τύπου¨. Αν και βρισκόμαστε μπροστά στο ξεκίνημα αυτής της κατάστασης, δηλαδή της τρίτης βιομηχανικής επανάστασης, αυτό απέχει πολύ αν δεν γίνουν οι αναγκαίες τομές. Ο Τζέρεμι Ρίφκιν έγραψε ότι ¨όταν οι ενεργειακές επαναστάσεις συνδυαστούν με τις επαναστάσεις στον τομέα της επικοινωνίας, τότε αλλάζει η ανθρωπότητα¨ και σημείωσε ότι ¨οι πυλώνες αυτής της επανάστασης είναι κυρίως ο άνεμος και ο ήλιος. Σημαντική εξέλιξη, επίσης, θα είναι η αυτοπαραγωγή ενέργειας μιας και θα πρέπει να μπούμε στη λογική των κτιρίων-συλλεκτών, όπου ήλιος, άνεμος και απορρίμματα θα μετατρέπονται σε ενέργεια δίνοντας με αυτό τον τρόπο την δυνατότητα απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα. Η αποθήκευση ενέργειας μέσω υδρογόνου θα είναι ένας τρόπος αποθήκευσης, όπως η ψηφιακή τεχνολογία αποθηκεύει μέσα επικοινωνίας και η διανομή αυτής θα γίνεται με την ίδια ακριβώς τεχνολογία που δημιούργησε το Internet.¨
Αν όλα αυτά φαντάζουν μακρινά και ουτοπικά, είναι στο χέρι μας να τα διεκδικήσουμε διαμορφώνοντας ένα τελείως διαφορετικό τοπίο. Η χώρα μας ,ειδικά, έχει τις δυνατότητες να αποτελέσει πρωτοπόρο σε αυτή την διαδικασία και η δικιά μας Αριστερά οφείλει και πρέπει να προτάσσει στον πολιτικό της λόγο και στις κινηματικές της δραστηριότητες αυτή την κατεύθυνση. Με ρεαλισμό για τις ανάγκες του σήμερα, με γνώμονα τη σωτηρία του πλανήτη, αλλά και με προοπτική το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία, πρέπει να καθορίσουμε καινούριους δρόμους όσο και στόχους μιας διαφορετικής παραγωγής και ανάπτυξης μέσα σε ένα οικολογικό πλαίσιο.
*Σύνθημα σε πανό, που αναρτήθηκε σε Τράπεζα της Γερμανίας από ακτιβιστές της Greenpeace.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3370