Κυρίαρχο το ζήτημα της πολιτικής αλλαγής
Μιχάλης, Παπαγιαννάκης
Συνέντευξη στον Χρήστο Λιόλιο, www.left.gr, 2004-11-13
Συνέντευξη παραχώρησε στο Left.gr, λίγες μέρες πριν το συνέδριο του Συνασπισμού, στο πλαίσιο κύκλου συνεντεύξεων με στελέχη του ΣΥΝ και της αριστεράς, ο υποψήφιος πρόεδρος του κόμματος Μιχάλης Παπαγιαννάκης. Ο πρώην ευρωβουλευτής μιλάει για την πορεία του ΣΥΝ και καταθέτει τις δικές του ανησυχίες για το μέλλον της ανανεωτικής αριστεράς λέγοντας πως αυτή τη στιγμή «το κυρίαρχο είναι το ζήτημα της πολιτικής, κοινωνικής και οικολογικής αλλαγής». Ερωτώμενος για το ενδεχόμενο μελλοντικής συμπόρευσης ΣΥΝ και ΚΚΕ ο Μ. Παπαγιαννάκης την αποκλείει καθώς θεωρεί πως κάτι τέτοιο θα «ακύρωνε ιστορικές επιλογές, πολιτική προσπάθεια και παρουσία πολύχρονη και πολύτιμη και αναντικατάστατη». Αναφερόμενος στην υπόθεση του ΣΥΡΙΖΑ δικαιολογεί τις εξελίξεις λέγοντας πως δεν ήταν συνεργασία σε προγραμματική βάση.
Ο υποψήφιος πρόεδρος τονίζει πως προτιμά τις «εκπλήξεις» της εκλογής του νέου προέδρου του ΣΥΝ απ’ το συνέδριο ενώ θεωρεί σημαντικό να επαναπροσεγγιστούν οι αριστεροί που κάποια στιγμή βρέθηκαν στο ΠΑΣΟΚ. Τέλος σημειώνει ότι δεν είναι κατά της επιλογής προσώπου απ’ την αριστερά για την Προεδρία της Δημοκρατίας.
1.Έντεκα χρόνια μετά την εσωκομματική μάχη για την προεδρία του ΣΥΝ, μετά την εκλογική ήττα του ’93, διεκδικείτε εκ νέου την ηγεσία του κόμματος. Τι σας οδήγησε σε αυτή την απόφαση;
Θεωρώ ότι κάθε στέλεχος του κόμματος που έχει μια συνολική αντίληψη για τον προσανατολισμό του, και γενικότερα για την αριστερά και την κοινωνία, έχει και την υποχρέωση να την καταθέσει, με κάθε πρόσφορο τρόπο, με κείμενα, τροπολογίες ή και υποψηφιότητα, στην ανοιχτή διαδικασία προς το Συνέδριο.
2.Μιχάλης Παπαγιαννάκης, Αλέκος Αλαβάνος, Χριστόφορος Παπαδόπουλος. Όλοι σας πολιτικοί της παλαιάς «φουρνιάς». Δεν είναι πρόβλημα του ΣΥΝ ότι τόσα χρόνια μετά το κόμμα δεν κατάφερε να δημιουργήσει μια νέα γενιά που σήμερα θα διεκδικούσε την ηγεσία του;
Νέα στελέχη έχουν αναδειχθεί, ασφαλώς όχι αρκετά. Δεν έχω σαφή ερμηνεία γιατί δεν είναι και υποψήφια για την Προεδρία, αν και ο Χριστόφορος ασφαλώς συγκαταλέγεται μεταξύ τους. Αν πάντως εννοείτε ότι το κόμμα θα έπρεπε να προετοιμάζει (και να επιβάλει;) υποψηφίους και εκλεγομένους (αν δεν κάνω λάθος το λέγανε «πολιτική στελεχών»), μιλάμε προφανώς για άλλο κόμμα.
3.Είναι για σας κυρίαρχο το ζήτημα η ενότητα της αριστεράς; Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα βήμα προς την σωστή κατεύθυνση ή μήπως ήταν κίνηση την λάθος στιγμή;
Κυρίαρχο είναι το ζήτημα της πολιτικής, κοινωνικής και οικολογικής αλλαγής. Η συμβολή της Αριστεράς είναι κρίσιμη, και βεβαίως πιο αποτελεσματική αν είναι σε φάση ανάπτυξης ιδεών και προτάσεων, και κινητοποιήσεων. Η ενότητα έχει νόημα μόνο αν υπάρχει σύγκλιση επί του προγραμματικού και πολιτικού περιεχομένου αυτού του ρόλου της. Τέτοιες συγκλίσεις, ουσιαστικές, συγκεκριμένες, πειστικές, εγώ δεν διέκρινα, ούτε διαφάνηκαν σε κάποια στιγμή της προεκλογικής ή μετεκλογικής περιόδου. Μακάρι να υπάρξουν αλλά δεν θα προκύψουν αυτομάτως και αυτονοήτως…
4.Τόσο το κείμενο που πλειοψήφησε στην ΚΠΕ όσο και αυτό που μειοψήφησε κάνουν λόγο για δυνατότητα συνεργασίας με το ΚΚΕ. Μάλιστα εκείνο που υπερψηφίσατε θέτει πιο καθαρά το ζήτημα της συμπόρευσης. Σας βρίσκει σύμφωνο αυτό;
Στην κοινοβουλευτική δημοκρατία ο διάλογος και οι συγκεκριμένες συνεργασίες δεν μπορούν να αποκλείονται προς καμιά κατεύθυνση. Σύγκλιση του ΣΥΝ με το ΚΚΕ την αποκλείω. Θα ακύρωνε ιστορικές επιλογές, πολιτική προσπάθεια και παρουσία πολύχρονη και πολύτιμη και αναντικατάστατη.
5.Έχετε υποστηρίξει ότι ο πρόεδρος του κόμματος θα πρέπει να εκλέγετε απ’ το συνέδριο. Γιατί όχι απ’ την ΚΠΕ;
Σε ένα ευρύτερο σώμα η νομιμοποίηση είναι ισχυρότερη, οι συνεννοήσεις παρασκηνίων ασθενέστερες, οι…εκπλήξεις πιθανότερες. Τίθεται βέβαια το σοβαρό ζήτημα της ενδεχόμενης υπερβολικής αυτονόμησης του Προέδρου. Αυτά όμως τα έχει λύσει η πολιτική και θεσμική πείρα αιώνων. Αν θέλουμε, ευλόγως λέω εγώ, να ελέγχεται ο Πρόεδρος από την ΚΠΕ, ας ψηφίσουμε μια διάταξη ότι αυτή μπορεί ακόμη και να τον καθαιρέσει με ειδική ενισχυμένη πλειοψηφία.
6.Ο χώρος της «μεταρρυθμιστικής» αριστεράς που τα προηγούμενα χρόνια βρήκε πολιτική στέγη στο ΠΑΣΟΚ πως μπορεί να έρθει κοντά στον ΣΥΝ;
Σημαντικές δυνάμεις μεταρρυθμιστικής αριστεράς βρίσκονται στο ΣΥΝ, άλλες παραμένουν ανέντακτες, άλλες πλησίασαν στο ΠΑΣΟΚ. Πολιτικά και προγραμματικά έγιναν οι όποιες επιλογές, όπως ακριβώς και στις περιπτώσεις άλλων τάσεων εντός της αριστεράς. Με πολιτικά και προγραμματικά επιχειρήματα λοιπόν θα είναι δυνατό, και θα πρέπει προσθέτω, να επαναπροσεγγιστούν από το ΣΥΝ. Και αυτό είναι ένα από τα καίρια ζητήματα που άμεσα ή έμμεσα θα διαποτίσουν και τις εργασίες του Συνεδρίου μας.
7.Παρόμοιο κάλεσμα στον κόσμο του ΠΑΣΟΚ έχει απευθύνει και ο Α. Αλαβάνος. Σε τι διαφέρει το δικό σας;
Υποθέτω ότι αυτό το ζήτημα πρέπει να το αφήσουμε στους ενδιαφερομένους. Η όποια αξιολόγηση θα γίνει εκ του αποτελέσματος.
8.Το προηγούμενο διάστημα οι τάσεις λειτούργησαν όπως έπρεπε;
Όχι πάντα, προφανώς. Να προσθέσω πάντως ότι καμιά βελτίωση δεν μπορεί να επιβληθεί με διοικητικές αποφάσεις, μόνο η ανοιχτή πολιτική λειτουργία του κόμματος μπορεί. Να θυμίσω επίσης ότι πολλά από τα κεκτημένα του ΣΥΝ πιστώνονται και σε τάσεις του, και ασφαλώς η ενότητα του...
9.Η συζήτηση για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας απ’ την αριστερά συνεχίζεται. Δεν είναι πρόβλημα για κάποιον αριστερό να υποχρεωθεί μέσα στην θητεία του, για παράδειγμα, να υπογράψει ένα ΠΔ ανάλογο με αυτό για τους συμβασιούχους;
Δεν δέχομαι την αντίληψη που θέτει ως θέμα αρχής ότι δεν μπορεί να υπάρχει Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την Αριστερά. Η αξιολόγηση συγκυρίας και προσώπων είναι άλλο ζήτημα, και όχι της στιγμής.
10.Λίγα λόγια με τα οποία θα θέλατε να περιγράφουν την μετά συνεδρίου εποχή στον ΣΥΝ;
Ελπίζω να είναι μια περίοδος κατά την οποία π.χ. θα έχουμε μια συνέντευξη χωρίς τα σημερινά σας ερωτήματα αλλά με άλλα που θα αναφέρονται στις αναγκαίες αλλαγές για τον εκσυγχρονισμό και ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, εμβάθυνση και υπεράσπιση των ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών, προστασία του περιβάλλοντος και αειφόρο ανάπτυξη, για μια νέα πολιτική χωρίς εθνικισμούς και πατριδικαπηλεία στα Βαλκάνια, την Ευρώπη και τον κόσμο, για αποφασιστικά βήματα προς την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης...
Εκτύπωση στις: 2024-04-16
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=338