Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Τρία ερωτήματα για το συνέδριο του Συνασπισμού

Θόδωρος, Μαργαρίτης

Ελευθεροτυπία, 2004-11-18


Το συνέδριο του Συνασπισμού πλησιάζει. Η ύπαρξη δύο εισηγητικών κειμένων από την Κεντρική Επιτροπή προς τις οργανώσεις και τους φίλους του κόμματος διευκολύνει μια άνετη πολιτική συζήτηση και επιβεβαιώνει ότι ήταν περιττές οι κινδυνολογίες περί διχασμού.

Ας σταθούμε επομένως σε ορισμένα κρίσιμα ερωτήματα.


1. Ο ΣΥΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ ΕΞΟΥΣΙΑΣ;

Είναι φανερό σήμερα ότι η δεξιόστροφη πολιτική του ΠΑΣΟΚ και οι δογματικές αγκυλώσεις του ΚΚΕ εμποδίζουν τη διαμόρφωση μιας εναλλακτικής πρότασης εξουσίας απέναντι στη Ν.Δ και το νεοφιλελευθερισμό.

Δεν πρέπει όμως να μείνουμε σε αυτή την αρνητική περιγραφή. Ο ΣΥΝ οφείλει να διατυπώνει τον προγραμματικό του ορίζοντα ώστε να αναδεικνύει τις διαφορετικές επιλογές από το δικομματισμό και να επιβεβαιώνει την ανάγκη για την αλλαγή των συσχετισμών με την ισχυροποίηση της Ανανεωτικής Αριστεράς.

Με δυο λόγια, η προοπτική για μια νέα πολιτική και κοινωνική πλειοψηφία πρέπει να αποτελεί στόχο για ζυμώσεις και ανακατατάξεις σε όλο το πολιτικό φάσμα. Να επισημαίνει τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και να δίνει ρεαλιστικές προεκτάσεις στην επιδίωξη για νέο εκλογικό νόμο με απλή αναλογική.

Είναι επίσης αλήθεια ότι οι μετακινήσεις στελεχών από τον ΣΥΝ προς το ΠΑΣΟΚ συκοφάντησαν αυτή την προοπτική. Κάτι τέτοιο όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να μας οδηγήσει σε παραίτηση από μια βασική πολιτική πρόταση. Οπως άλλωστε δεν μας έχει οδηγήσει να εγκαταλείψουμε το αίτημα του σοσιαλισμού από τις διακηρύξεις μας, ακόμα και αν αυτό έχει κακοπάθει από τις εφαρμοσμένες εκδοχές του.

Την πολιτική των συμμαχιών -παρά τις όποιες δυσκολίες- προωθούν και τα άλλα αριστερά κόμματα στην Ευρώπη. Στην Ιταλία, η Κομμουνιστική Επανίδρυση βρίσκεται σε διάλογο με τον Πρόντι και την Ελιά για τη διαμόρφωση ενός προγράμματος δημοκρατικής αλλαγής. Στην Ισπανία, η Ενωμένη Αριστερά στήριξε κοινοβουλευτικά την κυβέρνηση Θαπατέρο ώστε η νέα πλειοψηφία να αποσύρει τα ισπανικά στρατεύματα από το Ιράκ.

Στη Γαλλία, το Κ.Κ. παρά την ήττα της κυβερνητικής συμμαχίας με τον Ζοσπέν και το δικό του αυτοκριτικό διάλογο, προχώρησε σε εκτεταμένη συνεργασία με τους σοσιαλιστές στις δημοτικές εκλογές, με νικηφόρα αποτελέσματα στις περισσότερες πόλεις. Υπάρχουν και άλλα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την ανάγκη για τη διαμόρφωση και στην Ελλάδα των προϋποθέσεων μιας εναλλακτικής λύσης που να υπερβαίνει τις σημερινές αδιέξοδες αντιλήψεις του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ και να ανοίγει το δρόμο σε ευρύτερες ανακατατάξεις στο πολιτικό σύστημα.

2. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ;

Οι συνεργασίες με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς είναι μια θετική προσπάθεια. Ιδιαίτερα με το ΚΚΕ η κοινή δράση στο μαζικό κίνημα και η επιδίωξη για την εναλλακτική πρόταση εξουσίας πρέπει να αποτελούν σαφείς κατευθύνσεις του ΣΥΝ.

Δεν υπάρχουν όμως δυνατότητες ενότητας με το ΚΚΕ με την έννοια μιας κοινής παράταξης, όπως δεν υπάρχουν άλλωστε και με το ΠΑΣΟΚ.

Ο αυτόνομος ρόλος του ΣΥΝ είναι μια μακροπρόθεσμη ιστορική επιλογή, ανεξάρτητη από την πολιτική των συμμαχιών. Οι διαφορές με το ΚΚΕ στο ιδεολογικό επίπεδο είναι μεγάλες. Αφορούν το όραμα για μια δημοκρατική, πλουραλιστική κοινωνία. Αφορούν τα μέτωπα της καθημερινής δράσης (αυτονομία μαζικών κινημάτων, αντιπαράθεση με τον εθνικισμό, ευρωπαϊκές πολιτικές, διαταξικά κινήματα κ.λπ.). Η ενωτολογία προς το ΚΚΕ διευκολύνει -σε τελευταία ανάλυση- το ΠΑΣΟΚ στο βαθμό που περιχαρακώνει την εικόνα του ΣΥΝ στην κομμουνιστική γεωγραφία και εμποδίζει την πολυσυλλεκτική του ικανότητα στον ευρύτερο προοδευτικό κόσμο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να διατηρείται μια άγονη αντιπαράθεση με το ΚΚΕ που θυμίζει τη διαμάχη της μεταπολιτευτικής εποχής, αλλά ούτε να θολώνεται η εικόνα του ΣΥΝ ως μία ακόμα «εκδοχή» της κομμουνιστικής Αριστεράς με τις απόψεις περί «τρίτου πόλου».

3. ΠΩΣ ΘΑ ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΤΟ ΔΙΑΚΡΙΤΟ ΣΤΙΓΜΑ ΤΟΥ ΣΥΝ;

Ο ΣΥΝ έχει κατακτήσει μια διακριτή φυσιογνωμία με τις αντιλήψεις για ένα σύγχρονο, της Αριστεράς και με τη γραμμή του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Σήμερα η υπόθεση της Νέα Αριστεράς έχει ιδιαίτερη σημασία να συνδέεται με τη φρεσκάδα και το ριζοσπαστισμό των οικολογικών αναζητήσεων. Στην Ελλάδα, μια σοβαρή κοκκινοπράσινη πρόταση έχει σαφές και διακριτό στίγμα. Το άνοιγμα που έχει από καιρό ξεκινήσει ο ΣΥΝ στον οικολογικό χώρο οφείλει να συνεχιστεί δημουργικά με τον επαναπροσδιορισμό των αριστερών προταγμάτων, με το διάλογο με τα Πράσινα Κόμματα της Ευρώπης και προφανώς με την υιοθέτηση σύγχρονων προγραμματικών επιλογών για την αειφόρο ανάπτυξη. Στη χώρα μας, τα περιβαλλοντικά προβλήματα είναι τεράστια και αποκτούν ιδιαίτερο βάρος στις εθνικές προτεραιότητες.

Ο ΣΥΝ πρέπει να συνεχίσει τη διεύρυνσή του προς αυτή την κατεύθυνση όχι ως ένα επικοινωνιακό τρικ, αλλά ως μια μεγάλη ιδεολογική και πολιτική κίνηση. Αυτός είναι ένας δρόμος ανοιχτός προς το μέλλον! Η επιστροφή στις παραδοσιακές νοοτροπίες και ιδεολογικά σχήματα της Αριστεράς είναι μια κλειστή στροφή!


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=340