Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Επίδειξη ανικανότητας και νεοφιλελεύθερου δογματισμού

Κώστας, Κάρης

Αυγή της Κυριακής, 2009-04-05


Με τις κρίσεις και στις αποτυχίες αποκαλύπτονται τα βαθύτερα χαρακτηριστικά και οι αδυναμίες όλων των εξουσιών, αλλά και οι αποτυχίες των θεωριών και των αναλύσεων. Σε μια βδομάδα μέσα αναδείχθηκε πάλι η πολλαπλή ελληνική κρίση : ανικανότητα αντιμετώπισης της οικονομικής κρίσης, έξαρση της βίας και βαθιά κρίση εκπροσώπησης.

Δύο μείζονα μέτρα προβάλλει η κυβέρνηση Καραμανλή για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης: μείωση της φορολογίας για την απόκτηση αυτοκινήτου και μείωση στα ποσοστά φορολογίας φυσικών προσώπων. Και τα δυο κινούνται στη λάθος κατεύθυνση, την επιδείνωση του ελλείμματος, τη μείωση των επιτακτικών σήμερα κρατικών δαπανών. Και βεβαίως τα ποσά που θα χαθούν δεν πρόκειται να αναπληρωθούν από την έκτακτη εισφορά υψηλών εισοδημάτων. Αν μάλιστα επιτευχθεί η ενίσχυση της αγοράς των αυτοκινήτων, όπως ζητούν οι αντιπρόσωποι, θα πρόκειται για μέτρο στήριξης των εισαγωγών και ειδικότερα της γερμανικής, της γαλλικής και της ιαπωνικής αυτοκινητοβιομηχανίας!

Δεν προβλέπεται κανένα μέτρο για τη μείωση της παραοικονομίας και της εγκατεστημένης φοροδιαφυγής. Και αδράνεια για τους χιλιάδες που δούλεψαν στον τουρισμό τα προηγούμενα χρόνια και τώρα αντιμετωπίζουν το φάσμα της ανεργίας.

Η κυβερνητική οικονομική πολιτική μπορεί να περιγραφεί ως επίδειξη ανικανότητας μέσα στις παρωπίδες του νεοφιλελευθερισμού. Μόνον οι πελατειακές ρυθμίσεις θριαμβεύουν και τα γεύματα “εργασίας” με μεγαλοεπιχειρηματίες ...

Η παλαιοδεξιά και πάλι

Η κυβερνητική νοοτροπία της ενασχόλησης με τις εντυπώσεις και η εξάρτηση από παραδοσιακά δεξιά σχήματα ανάλυσης εκδηλώνεται με τον πιο ανάγλυφο τρόπο απέναντι στην έξαρση της βίας. Ενώ είναι προφανές ότι υπάρχει θέμα αποτελεσματικότητας της αστυνομίας απέναντι στο κοινό ποινικό έγκλημα η κυβέρνηση εκδηλώνει - είναι αλήθεια, υπό το κράτος πιέσεων - προτίμηση στην προβολή και αξιοποίηση της πολιτικής βίας και της δράσης των “αγνώστων” κουκουλοφόρων. Εμφανώς προσδοκά πολιτικά οφέλη από τη φυσιολογική ανάπτυξη φοβικών ανακλαστικών στους πολίτες ειδικά των λαϊκών γειτονιών των μεγάλων πόλεων. Και αντιλαμβάνεται τον σεβασμό στα δικαιώματα ως εμπόδιο στην αστυνόμευση και όχι κεντρική υποχρέωση του κράτους. Η κυβέρνηση Καραμανλή δεν εφαρμόζει καμία ουσιαστική αλλαγή στις προτεραιότητες ούτως ώστε να υπάρξει αποτελεσματικότητα στην προστασία των πολιτών, αλλά επιλέγει την αύξηση των μέτρων παρακολούθησης όλων μας! Δεν παίρνει κανένα μέτρο ελέγχου της επιταχυνόμενης διάθεσης όπλων στην “παράνομη” αγορά, αλλά τα χημικά στις διαδηλώσεις ξεπερνούν κάθε όριο. Δεν εκδηλώνεται καμιά ενασχόληση με τις αιτίες της αυξημένης ένοπλης βίας, αλλά βρίσκουν τη λύση στην επέκταση της χρήσης των όπλων από τους αστυνομικούς και σε περιπτώσεις που δεν απειλείται η ανθρώπινη ζωή ή η ακεραιότητα.

Χωρίς εξουσιοδότηση

Η υπόθεση Παυλίδη είναι το “κερασάκι”. Μήνες σέρνεται η καταγγελία χρηματισμού μήπως και μπορέσει κάπου να ... κουκουλωθεί. Η κυβέρνηση δεν τολμούσε να ξεκαθαρίσει το θέμα. Και τώρα θα ψηφίζουν στη Βουλή επίμαχα νομοσχέδια με την ψήφο του Αρ. Παυλίδη... Ιδού που μας φθάνει το πανίσχυρο σύστημα που δίνει πλειοψηφίες με το 40% του εκλογικού σώματος. Είναι δυνατόν να πιστεύουν οι άνθρωποι ότι διαθέτουν την αναγκαία ηθική νομιμοποίηση για να κυβερνούν; Είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν χωρίς γνήσια σχέση εκπροσώπησης και πλειοψηφική λαϊκή εξουσιοδότηση τα προβλήματα της χώρας;

Νέα προοπτική

Ούτε βεβαίως πρόκειται να αντιμετωπιστούν με “λευκές επιταγές” στον άλλο εταίρο του δικομματισμού. Ποιος ξέρει τι θα έκανε το ΠΑΣΟΚ αν ήταν σήμερα κυβέρνηση; Η αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης έτσι ώστε να μην πληρώσουν πάλι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι και οι μικρομεσαίοι - η μεγάλη πλειοψηφία, δηλαδή - απαιτεί πρόγραμμα, και όχι τυχαίες ενέργειες, ριζικής στροφής κατά του νεοφιλελευθερισμού και του πελατειακού κράτους και ευρεία λαϊκή συναίνεση.

Η πτώση της κυβέρνησης Καραμανλή πρέπει να συνδυαστεί με το άνοιγμα νέας προοπτικής, πέραν του δικομματισμού. Αλλιώς θα καταντήσει σύντομη παρένθεση. Και αυτό αφορά και το ΠΑΣΟΚ που πρέπει διαλέξει με ποιόν θα πάει και ποιον θα αφήσει. Και τις αριστερές δυνάμεις ή τουλάχιστον όσες δεν εγκλωβίζονται στον μύθο του πανίσχυρου συστήματος που όλους τους ενσωματώνει.

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3416