Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Πώς ενισχύθηκε ο Ερόγλου

Ριχάρδος, Σωμερίτης

ΤΟ ΒΗΜΑ, 2009-04-23


O κ. Κώστας Καραμανλής επισκέπτεται την Κυπριακή Δημοκρατία και στέλνει, με τον κ. Χριστόφια, «μηνύματα» στην Αγκυρα συνδυάζοντας την εξέλιξη του Κυπριακού με την εξέλιξη των ευρωπαϊκών φιλοδοξιών της Τουρκίας. Η αλήθεια είναι όμως, και δυστυχώς, διαφορετική. Το γεγονός δεν είναι τόσο η επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού όσο η σημαντική στροφή των Τουρκοκυπρίων. Είχαν βουλευτικές εκλογές και δεν ψήφισαν το κόμμα του πάντα προέδρου Ταλάτ αλλά τους σκληρούς του κ. Ντερβίς Ερογλου. Ο κ. Ταλάτ θέλει μια Κύπρο ομοσπονδιακή και δικοινοτική. Ο κ. Ερογλου θέλει δύο κράτη και δύο λαούς με κάποιες συμφωνίες συνεργασίας μεταξύ τους.

Είναι πολλοί οι Ελληνοκύπριοι και οι Ελληνες που κατά βάθος, ανοιχτά ή έμμεσα, συμφωνούν με τον κ. Ερογλου. Θεωρούν ότι κάθε ομοσπονδιακή λύση θα οδηγήσει στην κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας- που ιδρύθηκε πάντως με βάση τις δύο κοινότητες!- και στον αφελληνισμό και της ελεύθερης Κύπρου. Δεν υπάρχει ομοσπονδιακή κουλτούρα στα μέρη μας και επιπλέον κυριαρχεί η καχυποψία για τις προθέσεις των «άλλων». Και κυρίως η ιστορική καχυποψία για τις προθέσεις της Τουρκίας.

Η στροφή των Τουρκοκυπρίων δεν είναι παράλογη. Ηθελαν να είναι μαζί με τους Ελληνοκυπρίους σε μια Κύπρο ευρωπαϊκή, έδιωξαν τον εθνικιστή Ντενκτάς, ψήφισαν «ναι» στο δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, ενίσχυσαν το προοδευτικό κόμμα του κ. Ταλάτ που θέλει τον έντιμο συμβιβασμό. Χωρίς ως τώρα αποτέλεσμα. Οι Ελληνοκύπριοι είπαν «όχι», ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήταν αδιάλλακτος και η ανάδειξη του κ. Χριστόφια στην προεδρία της Δημοκρατίας επέτρεψε μεν ένα νέο και ελπιδοφόρο διάλογο, χωρίς όμως απτά αποτελέσματα. Βέβαια υπάρχουν πληροφορίες για πρόοδο και για πιθανότητες λύσεις, αλλά ο κόσμος βλέπει άλλα. Και κυρίως τη συστηματική προσπάθεια της ελληνοκυπριακής πλευράς να εμφανίζεται ο κ. Ταλάτ σαν απλό ενεργούμενο της Αγκυρας που «κρατάει το κλειδί». Γιατί λοιπόν οι Τουρκοκύπριοι να μην ψηφίσουν Ερογλου;

Τώρα όλοι, στην ελληνική πλευρά, ανησυχούν. Ή λένε ότι ανησυχούν. Αν πίστευαν ότι ο κ. Ταλάτ ήταν απλά ενεργούμενο της Αγκυρας γιατί θεωρούν ότι η νίκη του κ. Ερογλου αλλάζει τα δεδομένα; Κι αν δεν το πίστευαν αυτό, γιατί δεν έκαναν τίποτε για να βοηθήσουν τον κ. Ταλάτ, που είναι φυσικά υποχρεωμένος να βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με την Αγκυρα, φτάνοντας μάλιστα ως το σημείο να προκαλέσουν θέμα σχετικά με τη συνάντησή του με τον κ. Κλίντον;

Η ελπίδα είναι η ελληνοκυπριακή πλευρά να μην παρασυρθεί από τον κ. Καραμανλή και να μη θεωρήσει ότι ένα βέτο στις Βρυξέλλες σε βάρος της Τουρκίας μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερες ημέρες. Το βέτο δοκιμάστηκε στο ΝΑΤΟ με το θέμα της π.γ.δ. της Μακεδονίας και ο καθένας μπορεί να θαυμάσει το αποτέλεσμα. Κυρίως σε βάρος μας. Ανάμεσα σε πολλά άλλα, το βέτο αυτό οδήγησε στην απόλυτη επικράτηση των πιο εθνικιστών βορειομακεδόνων. Με διαφορετικό τρόπο κάτι το ανάλογο συμβαίνει τώρα και στην Κύπρο. Οπου, κι ας μην επαναλαμβάνεται η ιστορία, η περίπτωση Ταλάτ, αν δεν προσέξουμε, μπορεί να θυμίσει την περίπτωση Γκλιγκόροφ και την ελληνική μανία των χαμένων ευκαιριών. Στο όνομα του Εθνους και της Πατρίδος, φυσικά. Δηλαδή, της «εθνικής μας τύφλωσης».

Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3470