Η ανάκτηση της αμερικανικής ψυχής

Η επανεξέταση των καταχρήσεων της διακυβέρνησης Μπους δεν είναι πολυτέλεια

Ρaul, Κrugman

ΤΟ ΒΗΜΑ, 2009-04-29


«Δεν θα κερδίσουμε τίποτε σπαταλώντας χρόνο και ενέργεια αναζητώντας ευθύνες για το παρελθόν».

Αυτό δήλωσε ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα μετά την αξιέπαινη απόφασή του να δημοσιοποιήσει τα νομικά υπηρεσιακά σημειώματα τα οποία χρησιμοποίησε ο προκάτοχός του για να δικαιολογήσει τα βασανιστήρια. Κάποιοι από το πολιτικό και μιντιακό κατεστημένο ενστερνίστηκαν τη θέση του. Πρέπει να κοιτάξουμε μπροστά και όχι πίσω, λένε. Καμία δίωξη, καμία ανάκριση, είμαστε απλώς πολύ απασχολημένοι.

Πράγματι, οι προκλήσεις που υπάρχουν είναι τεράστιες: η οικονομική κρίση, η κρίση στον τομέα της Υγείας, η περιβαλλοντική κρίση. Δεν είναι η επανεξέταση των καταχρήσεων των τελευταίων οκτώ ετών, ανεξάρτητα από το πόσο σοβαρές ήταν, λένε, μια πολυτέλεια που δεν αντέχουμε;

Οχι, δεν είναι. Και αυτό διότι η Αμερική είναι κάτι πολύ περισσότερο από ένα σύστημα πολιτικών επιλογών. Είμαστε, ή τουλάχιστον ήμασταν, ένα έθνος με ηθικά ιδεώδη. Κάποιες φορές στο παρελθόν η κυβέρνησή μας δεν έκανε ό,τι έπρεπε για να υποστηρίξει αυτά τα ιδεώδη. Ωστόσο ποτέ στο παρελθόν οι ηγέτες μας δεν πρόδωσαν τόσο κατάφορα αυτά που εκπροσωπεί το έθνος μας. «Αυτή η κυβέρνηση δεν υποβάλλει σε βασανιστήρια ανθρώπους», είχε δηλώσει ο πρώην πρόεδρος Μπους. Και όμως το έκανε. Και όλος ο κόσμος το γνωρίζει.

Ο μόνος τρόπος για να ξαναβρούμε την ηθική μας πυξίδα, όχι απλώς για τη θέση μας στον κόσμο αλλά και για την ίδια την εθνική μας συνείδηση, είναι να ερευνήσουμε πώς έγινε και, αν κριθεί απαραίτητο, να διώξουμε ποινικά τους υπευθύνους.

Υπάρχει βεβαίως και το επιχείρημα ότι η έρευνα των καταχρήσεων της κυβέρνησης Μπους θα εμποδίσει τις προσπάθειες επίλυσης των σημερινών κρίσεων. Ακόμη και αν αυτό ήταν αλήθεια ακόμη και αν οι συνέπειες της αλήθειας και της δικαιοσύνης ήταν μεγάλες-, δεν παύει να είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε. Οι νόμοι δεν πρέπει να εφαρμόζονται μόνο όπου συμφέρει.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ νομίζω ότι η Αμερική είναι σε θέση να ξεσκεπάσει την αλήθεια και να εφαρμόσει τον νόμο, ανταποκρινόμενη παράλληλα στις άλλες υποχρεώσεις της.

Ακόμη κι έτσι μπορεί να αντιτείνει κανείς- και πολλοί το κάνουν- ότι η επανεξέταση των καταχρήσεων της εποχής Μπους θα υπονομεύσει την πολιτική συναίνεση που έχει ανάγκη ο πρόεδρος για να εφαρμόσει το πρόγραμμά του.

«Ποια πολιτική συναίνεση;» είναι η απάντηση. Υπάρχει ακόμη, δυστυχώς, μια σημαντική μερίδα Αμερικανών που τάσσονται υπέρ των βασανιστών. Αλλά είναι οι ίδιοι άνθρωποι που προσπάθησαν με κάθε τρόπο να εμποδίσουν την προσπάθεια του προέδρου Ομπάμα να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση και θα είναι το ίδιο αδυσώπητοι στην αντίθεσή τους όταν θα προσπαθήσει να ασχοληθεί με την υγειονομική περίθαλψη και την κλιματική αλλαγή. Ο πρόεδρος δεν θα χάσει τη δική τους καλή πίστη, διότι απλούστατα ποτέ δεν την είχε.

Αλλοι, υποψιάζομαι, θα προτιμούσαν να μη γίνει καμία επανεξέταση εκείνων των χρόνων, διότι δεν θέλουν να θυμηθούν τις δικές τους αμαρτωλές παραλείψεις. Διότι γεγονός είναι ότι οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπους θέσπισαν τα βασανιστήρια ως πολιτική, παραπλάνησαν το αμερικανικό έθνος για έναν πόλεμο που ήθελαν να κάνουν και, πιθανόν, βασάνισαν ανθρώπους στην προσπάθειά τους να «αποσπάσουν» πληροφορίες που θα τον δικαιολογούσαν. Και κατά την πορεία προς αυτόν τον πόλεμο το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού και μιντιακού κατεστημένου των ΗΠΑ κοιτούσε αλλού.

Είναι δύσκολο λοιπόν να μην είναι κανείς κυνικός όταν κάποιοι από αυτούς που θα έπρεπε να είχαν μιλήσει εναντίον αυτού που συνέβαινε, αλλά δεν το έκαναν, δηλώνουν σήμερα έτοιμοι να ξεχάσουν ολόκληρη εκείνη την εποχή- για το καλό της χώρας, βεβαίως.

Συγγνώμη, αλλά αυτό που θα έπρεπε να κάνουμε για το καλό της χώρας είναι η διεξαγωγή ερευνών τόσο για τα βασανιστήρια όσο και για την πορεία προς τον πόλεμο. Αυτές οι έρευνες θα έπρεπε, όπου είναι απαραίτητο, να ακολουθηθούν από διώξειςόχι με γνώμονα την εκδίκηση, αλλά επειδή αυτό το έθνος είναι ένα έθνος πιστό στους νόμους.

Οφείλουμε να το πράξουμε στο όνομα του μέλλοντός μας. Δεν συνιστά οπισθοδρόμηση αλλά πορεία προς τα εμπρός. Διότι πρόκειται για την ανάκτηση της ίδιας της αμερικανικής ψυχής.

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3490&export=word