Πέρασαν τα 20 εκατομμύρια οι άνεργοι στην Ευρώπη
Ελίζα, Παπαδάκη
Αυγή της Κυριακής, 2009-05-03
Το όριο των 20 εκατομμυρίων ξεπέρασαν τον Μάρτιο οι άνεργοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, στη δε Ευρωζώνη είναι πια περισσότεροι από 14 εκατομμύρια, φτάνοντας το 8,9% του εργατικού δυναμικού. Σύμφωνα με τις πρόσφατες προβλέψεις του ΔΝΤ θα εξακολουθήσουν να αυξάνονται έως το 2011, ακόμα και αν κάποια οικονομική ανάκαμψη ξεκινήσει μέσα στο 2010.Σε εμάς, όπου η έκδοση στατιστικών στοιχείων καθυστερεί, τον Ιανουάριο ήδη οι άνεργοι είχαν φτάσει τους 465.700, ήσαν 34.000 περισσότεροι από τον Δεκέμβριο και υπολογίζονταν στο 9,4% του εργατικού δυναμικού. Και οι ενδείξεις από στατιστικά δεδομένα και οικονομικές έρευνες προοιωνίζονται σημαντική περαιτέρω άνοδο της ανεργίας τους επόμενους μήνες.
Νέα πτώση 8,8% ανακοινώθηκε την Πέμπτη για τον όγκο των λιανικών πωλήσεων τον Φεβρουάριο, πτώση που έφτασε το 7,3% το πρώτο δίμηνο φέτος. Τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο δηλαδή αγοράσαμε στην Ελλάδα 7,3% λιγότερα τρόφιμα, φάρμακα/καλλυντικά, βιβλία, έπιπλα, ηλεκτρικά είδη από πέρυσι (μόνο ρούχα και παπούτσια δείχνει η Στατιστική να αγοράσαμε περισσότερα), στον νέο δείκτη μάλιστα που περιλαμβάνει και τα καύσιμα και τα λιπαντικά αυτοκινήτων η συνολική μείωση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, 12,3%.
Αυτό σημαίνει ότι καταναλώνουμε λιγότερο, εφόσον συμπιέζεται το εισόδημά μας, και δανειζόμαστε λιγότερο από άλλοτε, αλλά σημαίνει επίσης ότι πέφτουν οι δουλειές στα εμπορικά καταστήματα, μικρά και μεγάλα, οπότε, αντί να συνεχίζουν τις προσλήψεις, σχεδιάζουν ή και πραγματοποιούν ήδη απολύσεις.
Μείωση της απασχόλησης σηματοδοτούν άλλωστε η ήδη γνωστή ετήσια πτώση της βιομηχανικής παραγωγής κατά 7,8% και των συνολικών εξαγωγών κατά 18% το ίδιο πρώτο δίμηνο, όπως και η ετήσια μείωση του όγκου οικοδομών για τον οποίο εκδόθηκαν άδειες τον Ιανουάριο κατά 33,5%.
Την ερχόμενη εβδομάδα αναμένεται η δημοσίευση της έρευνας συγκυρίας για τον Απρίλιο από το ΙΟΒΕ. Τα πρώτα στοιχεία που έγιναν ήδη γνωστά από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μέσα σε κάποια συνολική βελτίωση του οικονομικού κλίματος στην Ευρώπη για πρώτη φορά από τον Μάιο του 2007 (σε πολύ χαμηλά πάντοτε επίπεδα), δείχνουν για την Ελλάδα μια μικρή υποχώρηση των δυσμενών προσδοκιών στη βιομηχανία και το λιανικό εμπόριο, στασιμότητα στις κατασκευές και περαιτέρω επιδείνωση στις υπηρεσίες.
Από την έρευνα του Μαρτίου πάντως το ΙΟΒΕ είχε καταγράψει ως προς την απασχόληση σταθερά δυσμενείς προβλέψεις των επιχειρήσεων στη βιομηχανία, μεγάλη επιδείνωση στις κατασκευές, αρνητικές προοπτικές στα ξενοδοχεία / εστιατόρια και μεγαλύτερη επιδείνωση στα τουριστικά πρακτορεία, στασιμότητα στο εμπόριο και, τέλος, σταθερά δυσοίωνες προβλέψεις των καταναλωτών.
Αναπόφευκτη θεωρούν πολλοί οικονομολόγοι την περαιτέρω άνοδο της ανεργίας σε όλην την Ευρώπη και πάνω από το 10% του εργατικού δυναμικού του χρόνου, ποσοστό που δεν έχει υπάρξει από τη δημιουργία του ευρώ. Γιʼ αυτό αποκτούν ακόμα μεγαλύτερη σημασία οι πολιτικές για την απασχόληση. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, παρά την κατάρρευση των εξαγωγών και την κυβερνητική πρόβλεψη για πρωτοφανή μείωση του ΑΕΠ κατά 6% φέτος, η ανεργία συγκρατείται ακόμα γύρω στο 8% χάρη στο θεσμό της «μειωμένης εργασίας» που εφαρμόζουν επιχειρήσεις σε συμφωνία με τα συνδικάτα αντί να απολύουν, περικόπτοντας τους μισθούς όσο και τα ωράρια, αλλά με τη διαφορά στο εισόδημα των εργαζομένων να καλύπτεται κατά 60% από ένα κοινό ταμείο στο οποίο συνεισφέρουν δεκαετίες τώρα εργοδότες, μισθωτοί και ο κρατικός οργανισμός απασχόλησης.
Ήδη 1,4 εκατομμύρια εργαζόμενοι έχουν υπαχθεί στο καθεστώς αυτό και την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση ανακοίνωσε παράτασή του από 18 σε 24 μήνες. Οι εργαζόμενοι κρατούν έτσι τη δουλειά τους και το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματός τους, ενώ οι επιχειρήσεις δεν χάνουν ένα καλά εκπαιδευμένο εργατικό δυναμικό που θα τους είναι πολύτιμο στην ανάκαμψη.
Σε εμάς λαμβάνονται μόνο σπασμωδικά μέτρα, ασυντόνιστα μεταξύ τους, χωρίς καμία ιεράρχηση και προοπτική. Συνεκτική πολιτική με πρώτη προτεραιότητα την απασχόληση, που θα συνδυαζόταν ταυτόχρονα με την αναγκαία συγκράτηση των δημοσίων ελλειμμάτων δεν υπάρχει. Για τα επιφανειακά εμπνεόμενα από το γερμανικό παράδειγμα μέτρα που ανακοίνωσε η αρμόδια υπουργός Φάνη Πετραλιά δεν δίδεται καμία εξασφάλιση ότι θα εφαρμοστούν πραγματικά υπέρ της απασχόλησης και των εργαζομένων και δεν θα είναι άλλη μια ευκαιρία για αεριτζήδικα κέρδη των επιχειρήσεων από δημόσιους πόρους.
Χείριστο προηγούμενο ήταν το δώρο από τον κρατικό προϋπολογισμό της μείωσης τελών στα ΙΧ προς τους εμπόρους αυτοκινήτων και προς κάποιες χιλιάδες πλούσιους καταναλωτές: Όπως αναφέρεται από αρκετές επιχειρήσεις, οι έμποροι ξεφορτώθηκαν ακριβά αυτοκίνητα και αποκατέστησαν την υψηλή κερδοφορία τους, αφού προηγουμένως είχαν διώξει υπαλλήλους και διόλου δεν προτίθενται να τους ξαναπροσλάβουν, έχοντας στο μεταξύ εντατικοποιήσει την εργασία των υπολοίπων με το φόβητρο της κρίσης. Και ανάλογα προδιαγράφονται τα μέτρα για την οικοδομή, καθώς διευκολύνουν ακόμα περισσότερο τη φοροαποφυγή χωρίς καμία εγγύηση για την απασχόληση.
Χειρότερα πλήττονται στην Ελλάδα νέοι και γυναίκες
Παντού στην Ευρώπη η ανεργία πλήττει περισσότερο τους νέους ανθρώπους, αλλά χειρότερα σε εμάς: Αν στην Ευρωζώνη το ποσοστό ανεργίας στους νέους μέχρι 24 ετών έφτανε το 18,1%, λίγο μικρότερο από το διπλάσιο του συνολικού, στην Ελλάδα ήταν δυόμισι φορές μεγαλύτερο από το συνολικό: 25%, που σημαίνει ότι ο ένας στους τέσσερις νέους που ψάχνει για δουλειά δεν βρίσκει.
Υψηλότερα από τα δικά μας ποσοστά ανεργίας μεταξύ των νέων παρουσιάζουν μόνο χώρες όπου η οικονομική κρίση είναι πολύ σφοδρότερη, τα τρία κράτη της Βαλτικής π.χ., καθώς και η Ισπανία, η οποία έχει με απόσταση το υψηλότερο ποσοστό συνολικής ανεργίας, 17,4%, και των νέων είναι εκεί διπλάσιο: 35,4%.
Επίσης, μόνο στην Ελλάδα έχουμε το φαινόμενο το ποσοστό ανεργίας των γυναικών 13,3% να είναι διπλάσιο από εκείνο των ανδρών 6,7% (τον Ιανουάριο, αλλά έτσι εξελίσσεται χρόνια τώρα). Στην Ευρωζώνη οι γυναίκες είχαν ανεργία 9,2% και οι άντρες 8,6% τον Μάρτιο και ανάλογα μικρές είναι οι διαφορές στις περισσότερες χώρες, στη μεσογειακή σαν εμάς Ισπανία π.χ. (για όσους τυχόν θα ήθελαν να αποδώσουν την ελληνική ιδιομορφία στις παραδοσιακές οικογενειακές δομές) 17,9% και 17,1% αντίστοιχα. Σε χώρες άλλωστε τόσο διαφορετικές μεταξύ τους όσο η Βουλγαρία, η Δανία και η Ιρλανδία, η ανεργία των ανδρών καταγράφεται υψηλότερη από αυτή των γυναικών.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η Γερμανία, όπου η ανεργία των ανδρών αυξάνεται 12,4% μέσα σε ένα χρόνο όταν των γυναικών το ίδιο διάστημα μειώθηκε ελαφρά, 2,1%, και έτσι την ξεπέρασε πλέον (σύνολο ανέργων 7,6% τον Μάρτιο, 8% άνδρες, 7,1% γυναίκες, σύμφωνα με τα εποχικά διορθωμένα στοιχεία της Eurostat).
Η εξέλιξη αυτή οφείλεται κατʼ αρχήν στο ότι για την ώρα η κρίση πλήττει προπάντων κλάδους όπου κυριαρχεί η ανδρική απασχόληση, όπως η αυτοκινητοβιομηχανία. Αποδίδεται όμως και στη μεγαλύτερη ευελιξία των γυναικών: οι γυναίκες αναπροσανατολίζονται και προσαρμόζονται πιο γρήγορα ως προς τον τόπο και το είδος της έργασίας, έλεγε χαρακτηριστικά στο Spiegel η εκπρόσωπος των γερμανικών συνδικάτων (DGB) Κλάουντια Φαλκ.
Όταν μία εργαζόμενη καταλαβαίνει ότι κάπου δεν έχει πια τύχη, τότε ψάχνει για κάτι άλλο. Το έχουμε δει στην ανατολική Γερμανία ιδίως, προσέθετε.
Και ο πανεπιστημιακός κοινωνιολόγος Χανς Μπέρτραμ από το Βερολίνο συμπλήρωνε: Ιστορικά στις αναδιαρθρώσεις της βιομηχανικής κοινωνίας η ανεργία πάντα ήταν μοίρα των βιομηχανικών εργατών. Ο απολυμένος ειδικευμένος τεχνίτης την Opel δύσκολα μετεκπαιδεύεται σε τηλεφωνητή call-center, μόνο στην επόμενη γενιά οι νέοι άντρες προσανατολίζονται στις υπηρεσίες, μαθαίνουν νοσηλευτές για παράδειγμα.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3497