Τα ισόβια του κ. Παυλίδη
Ριχάρδος, Σωμερίτης
Το Βήμα της Κυριακής, 2009-05-10
Μερικοί νεοδημοκράτες που ψήφισαν (κατά... συνείδηση) για την υπόθεση Παυλίδη πρέπει να είχαν κατά νου και τον εαυτό τους. Η ανάμειξή τους σε τεράστια σκάνδαλα δεν έχει διερευνηθεί. Οδεύει προς την παραγραφή. Πρέπει το χέρι τους να έτρεμε καθώς έριχναν την ψήφο τους στην κάλπη. Συμφωνώ ότι έχουμε πολλά άλλα προβλήματα. Πώς όμως μπορούμε να πάμε μπροστά και να τα αντιμετωπίσουμε όταν κυριαρχούν για τα σκάνδαλα οι γνωστές μέθοδοι της ηθικά αυθαίρετης άφεσης κάθε αμαρτίας;Αποδείχθηκε ακόμη μία φορά ότι η θεσμική ασυδοσία των πολιτικών μας (πώς την ανέχονται οι τόσοι έντιμοι;) δεν βελτιώνει την «εικόνα» τους και την έξωθεν καλή μαρτυρία του πολιτικού μας συστήματος. Οι διατάξεις για την ευθύνη των υπουργών και η περίφημη βουλευτική «ασυλία», που αξίζει όσο και το πανεπιστημιακό άσυλο, οδηγούν σε συντεχνιακές παρωδίες δικαιοσύνης. Εδραιώνοντας ταυτόχρονα την κοινή πεποίθηση ότι όλοι τα ίδια κάνουν. Μήπως αυτοί που ξέρουν έχουν δίκιο; Να κάτι που ο επιλεκτικός ως προς τη νομιμότητα κ. Σανιδάς θα μπορούσε να μας το εξηγήσει.
O κ. Καραμανλής, όπως λέγεται, θεωρεί ότι ο κ. Παυλίδης είναι πια «ξένο σώμα» για τη Νέα Δημοκρατία... επειδή δεν παραιτήθηκε. Συνεπώς, και να η τιμωρία του, δεν θα περιληφθεί στις λίστες των προσεχών εκλογών. Μα το θέμα ήταν η παραίτηση του κ. Παυλίδη, που εξασφάλισε ισόβια ως ύποπτος εφόσον με την ψήφο της Βουλής σταμάτησε κάθε διαδικασία, ή οι άγονες πλην παραγωγικές σε πιθανές μίζες γραμμές; Οταν μια κυβέρνηση και ένας πρωθυπουργός έχουν φτάσει ως αυτά, ποια εμπιστοσύνη μπορούμε να τους έχουμε για την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων;
Που απέδειξαν δέκα φορές ως τώρα ότι δεν έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν. Το ερώτημα δεν είναι αν οι αρμόδιοι έχουν την αντοχή να πηγαινοέρχονται από τις Βρυξέλλες κομίζοντας κακότροπες γλαύκες στην Αθήνα αλλά αν έχουν το κύρος να γίνονται πιστευτοί μέσα και έξω από τα σύνορα ώστε να αποκαταστήσουν τη συλλογική μας φερεγγυότητα. Που ξήλωσαν χωρίς αιδώ από τις ψευδοαπογραφές του 2004 και μετά.
Συνεπώς, για τα σκάνδαλα, για το συστηματικό κουκούλωμά τους και για την παραπαίουσα οικονομία, που ίσως από το φθινόπωρο γνωρίσει με τη σειρά της την πιο μεγάλη κρίση, το γιατρικό είναι οι εκλογές. Θα είναι καλύτεροι οι «άλλοι»; Δεν το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως τι αξίζουν οι σημερινοί. Αυτό θα έπρεπε να αρκεί.
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3512