Η αυτοκρατορία του άνθρακα
Ρaul, Κrugman
The New York Times, Τα Νέα, 2009-05-18
Όπως καθένας που επισκέπτεται την Κίνα, θαύμασα την περασμένη εβδομάδα την κλίμακα της ανάπτυξης και της οικονομικής επιτυχίας της χώρας. Όμως η Κίνα δεν μπορεί να συνεχίσει τον δρόμο που ακολουθεί σήμερα επειδή ο πλανήτης δεν μπορεί να αντέξει την πίεση. Οι επιστημονικές προβλέψεις για τις προοπτικές της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια πολύ πιο απαισιόδοξες. Και ο ρυθμός των εκπομπών των αερίων του θερμοκηπίου από την Κίνα είναι ο κύριος λόγος γι΄ αυτή την απαισιοδοξία. Οι εκπομπές της Κίνας, που προέρχονται σε μεγάλο μέρος από τους σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που λειτουργούν με άνθρακα, διπλασιάστηκαν από το 1996 έως το 2006. Και η τάση συνεχίζεται: τον Ιανουάριο, η Κίνα ανακοίνωσε πως θα συνεχίσει να βασίζεται στον άνθρακα ως κύρια ενεργειακή πηγή της και πως για να τροφοδοτήσει την οικονομική ανάπτυξή της θα αυξήσει την παραγωγή άνθρακα κατά 30% έως το 2015. Αυτή είναι μια απόφαση που από μόνη της θα αντισταθμίσει οποιεσδήποτε μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου επιτευχθούν αλλού.
Τι πρέπει να γίνει λοιπόν με την Κίνα;
Τίποτε, λένε οι Κινέζοι. Στο κάτω κάτω, η Δύση δεν είχε αντιμετωπίσει παρόμοιους καταναγκασμούς κατά τη διάρκεια της δικής της ανάπτυξης. Μπορεί η Κίνα να είναι η μεγαλύτερη πηγή εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ωστόσο οι κατά κεφαλήν εκπομπές της εξακολουθούν να υπολείπονται πολύ των αμερικανικών επιπέδων. Και σε κάθε περίπτωση, η άνοδος της θερμοκρασίας που έχει ήδη συμβεί δεν οφείλεται στην Κίνα, αλλά στις παλιές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα των σημερινών πλούσιων κρατών.
Οι Κινέζοι έχουν δίκιο. Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι αν αφεθεί η Κίνα να συναγωνιστεί την παλιά ασωτία της Δύσης, η Γη όπως τη γνωρίζουμε είναι καταδικασμένη.
Καθώς οι ΗΠΑ και άλλες προηγμένες χώρες κάνουν επιτέλους κινήσεις για να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή, αποκτούν επίσης την ηθική εξουσιοδότηση να αντιμετωπίσουν εκείνες τις χώρες που αρνούνται να δράσουν. Συντομότερα απ΄ ό,τι οι περισσότεροι πιστεύουν, χώρες που αρνούνται να περιορίσουν τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου θα αντιμετωπίσουν κυρώσεις, πιθανόν με τη μορφή φόρων στις εξαγωγές τους. Θα παραπονεθούν ότι αυτό είναι προστατευτισμός, όμως και τι με αυτό; Δεν θα κερδίσουμε τίποτε από την παγκοσμιοποίηση αν ο ίδιος ο πλανήτης γίνει ακατοίκητος.
Είναι καιρός να σώσουμε τον πλανήτη. Και είτε της αρέσει, είτε όχι, η Κίνα θα πρέπει να αναλάβει ό,τι της αναλογεί.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3552