Χαιρετίσματα στην εξουσία
Βασίλης, Καρδάσης
Ελευθεροτυπία, 2009-06-10
Τουλάχιστον να μπορούσαν εκείνα τους προσφέρουν
και κάποια έγχρωμα όνειρα
Κλείτος Κύρου, Σχολές Τυφλών, Εντευκτήριο, 1998-99
Η ανώμαλη προσγείωση του ΣΥΡΙΖΑ ίσως ήταν η έκπληξη των εκλογών. Ουδείς, ακόμη και ζηλόφθονες αντίπαλοι, ανέμεναν τέτοια καθίζηση. Και για να ακριβολογούμε, πρόκειται για ήττα του Συνασπισμού, όχι των συνιστωσών και των συνεργαζόμενων. Ο ΣΥΝ έφερε το βάρος της παράταξης, αυτός έθεσε κεντρική επιλογή τη συγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Η ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ των δημοσκοπικών ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ προκάλεσε ίλιγγο στα στελέχη του. Πολλοί διέβλεψαν ανώριμα ότι η δημοσκοπική Εδέμ αντανακλούσε την απόδοση της νίκης στο άρθρο 16, που πράγματι απηχούσε επιτυχία της πολιτικής γραμμής του ΣΥΝ. Αλλοι εκτίμησαν παράλογα ότι βρισκόμαστε στο τέλος του δικομματισμού. Αμεση συνέπεια ήταν να υιοθετηθούν η αμετροέπεια και η αλαζονεία, για να καταστούν εν τέλει πρότυπα πολιτικής συμπεριφοράς.
ΑΛΑΒΑΝΟΣ, Τσίπρας και άλλα στελέχη διαγκωνίστηκαν να μετατρέψουν σε κομπασμό την παραδοσιακή σύνεση που διέκρινε τον χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς. Η απαξίωση της πολιτικής παρουσίας των άλλων κομμάτων («Καλώς τα παιδιά»), η απωθητική υποτίμηση άλλων πολιτικών χώρων («Η συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ ισοδυναμεί με κάθοδο στον Αδη»), η υπερφίαλη αδιαφορία για την κυβερνητική προοπτική της χώρας («Ευλογία η ακυβερνησία») μεταβλήθηκαν σε χιονοστιβάδα από τον περασμένο Δεκέμβριο. Γίναμε μάρτυρες μιας απίστευτης ισοπέδωσης της Ιστορίας και των κοινωνικών αξιωμάτων, αφού ο δυστυχής Γρηγορόπουλος ταυτιζόταν με τον Παπαφλέσσα και τον Αθανάσιο Διάκο, σε μια μνημειώδη ανοησία του Αλαβάνου. Ως εάν επρόκειτο να βάλουμε στο σακούλι τους απονήρευτους, ο Τσίπρας ζητούσε «ψήφο στα 16».
ΝΑ προσθέσουμε τον αδιανόητο ταλανισμό στα ζητήματα της δημοκρατίας. Εφτασε να τίθεται υπό διαπραγμάτευση η χρησιμότητα της ψήφου της ολότητας της πανεπιστημιακής κοινότητας στις εκλογές των οργάνων διοίκησης των ΑΕΙ. Να ευλογείται οποιαδήποτε κατάληψη από οποιονδήποτε, οπουδήποτε, στον οποιονδήποτε χρόνο. Να αντιμετωπίζονται με έκδηλη αμηχανία εξόφθαλμα φαινόμενα βίας στους δρόμους και στα πανεπιστήμια. Πώς είναι δυνατό να συμπεριλαμβάνονται στις ιδέες της σύγχρονης Αριστεράς η απόρριψη των πάντων, ο ψευτοεπαναστατικός βερμπαλισμός, η αμφισβήτηση του δημοκρατικού δρόμου, η άρνηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η κατάκτηση του σοσιαλισμού ως οιονεί Δευτέρα Παρουσία; Να επαναλαμβάνονται ως σταγόνες βροχής οι προτάσεις συνεργασίας με το κοινωνικά συντηρητικό, το πολιτικά δεξιό, το κόμμα που ενταφιάζει τον μαρξισμό αφού τον κατανοεί μόνο στη δογματική εκδοχή του, το ΚΚΕ;
ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ, να ανασκουμπωθούμε, γιατί ενδέχεται ο πάτος του βαρελιού να είναι μακριά ακόμη.
kardasis@econ.soc.uoc.gr
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3611