Οι πιο ελεύθεροι είναι οι φυλακισμένοι
Μιχάλης, Μητσός
Τα Νέα, 2009-06-24
Και οι δύο έλαβαν μέρος και πίστεψαν στην ισλαμική επανάσταση. Και οι δύο είδαν στη συνέχεια τις ελπίδες τους να διαψεύδονται. Ο ένας έφυγε, ο άλλος έμεινε, και οι δύο εξακολουθούν μέσα από την τέχνη τους να συμμετέχουν ενεργά στην πολιτική.
O Εμπραχίμ Ναμπαβί γνωρίζει καλά τα παράδοξα της χώρας του, πολλά από αυτά τα περιγράφει και στο βιβλίο του «Ιράν. Στοιχειά και γίγαντες». Ο ίδιος, για παράδειγμα, συνελήφθη στην Τεχεράνη με την κατηγορία των «συκοφαντικών δημοσιευμάτων» την ίδια μέρα που του απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης πολιτικής σάτιρας. Έμεινε στη φυλακή 18 μήνες και στο διάστημα αυτό δημοσιεύτηκαν πολύ περισσότερα σκίτσα του απ΄ ό,τι την εποχή που ήταν ελεύθερος. «Οι πιο ελεύθεροι άνθρωποι στη χώρα μου είναι οι φυλακισμένοι», λέει στη Ρεπούμπλικα. Τώρα ζει στο Βέλγιο, κοντά στις Βρυξέλλες, όπου γράφει βιβλία και έχει δύο ραδιοφωνικές εκπομπές, μία για το ολλανδικό ραδιόφωνο και μία για την αμερικανική τηλεόραση. Δύο σενάρια βλέπει για τη χώρα του: είτε θα κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος είτε ο Χασεμί Ραφσανζανί θα κατορθώσει μέσα από τη Συνέλευση των Ειδημόνων, της οποίας ηγείται, να αφαιρέσει την εξουσία από τον Αλί Χαμενεΐ.
Ο Αμπάς Κιαροστάμι βλέπει τα πράγματα από μια μεγαλύτερη απόσταση. Όπως λέει σε συνέντευξή του στην Γκάρντιαν, έχει λάβει μέρος στην πολιτική δύο φορές: στα 15 του, μετά το πραξικόπημα κατά του προέδρου Μοσαντέκ που ενορχήστρωσε η CΙΑ, και στην ισλαμική επανάσταση. Αλλά δεν θα το ξανακάνει. Ούτε ψήφισε στις τελευταίες εκλογές. Η μόνη περίπτωση να ψηφίσει μια μέρα, «ακόμη και ξυπόλητος», είναι για ένα ισόβιο πολιτικό αξίωμα. «Δεν μπορώ να ψηφίσω κάποιον που σπαταλά τα δύο πρώτα χρόνια για να ενισχύσει τη θέση του και τα δύο επόμενα χρόνια προσπαθώντας να επανεκλεγεί».
Πρωτότυπη πολιτική άποψη, είναι αλήθεια, που μας θυμίζει ότι μια χώρα σαν το Ιράν δεν μπορεί να προσεγγίζεται αποκλειστικά με τα δυτικά πολιτικά εργαλεία. «Με τις ταινίες μου δεν παρακινώ τους ανθρώπους να αντιδράσουν, αλλά αναζητώ τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής», τονίζει ο διάσημος σκηνοθέτης. Στην τελευταία του ταινία, που έχει τίτλο «Shirin» και πρωτοπροβλήθηκε την περασμένη εβδομάδα στο φεστιβάλ του Εδιμβούργου, βλέπουμε από κοντά τα πρόσωπα εκατό γυναικών ενώ παρακολουθούν ένα ντοκιμαντέρ βασισμένο σ΄ ένα ποίημα του Νεζαμί Γκανζαβί από τον 12ο αιώνα. Το ποίημα περιγράφει ένα ερωτικό τρίγωνο όπου μετέχουν μια Αρμένισσα πριγκίπισσα και ένας Πέρσης πρίγκιπας. «Η ομορφιά της τέχνης βρίσκεται στην αντίδραση που προκαλεί», λέει ο Κιαροστάμι. Η ταινία δεν πρόκειται να προβληθεί στο Ιράν, όπως συμβαίνει με όλες τις ταινίες του Κιαροστάμι την τελευταία δεκαετία. Ο σκηνοθέτης δεν θα πάει ούτε στο Λονδίνο για να διευθύνει την όπερα Cosi fan tutte, το καθεστώς έθεσε πολλά εμπόδια κι ο ίδιος κουράστηκε πια στα 69 του να αγωνίζεται. Αγωνίζονται άλλοι γι΄ αυτόν, πολλές μέρες τώρα, και λένε ότι δεν θα κουραστούν.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3665