Tα διλήμματα του Συνασπισμού
Θόδωρος, Μαργαρίτης
Τα Νέα, 2004-12-09
ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ του Συνασπισμού έχει ανοίξει μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που με παρεμφερή τρόπο διεξάγεται σε όλα τα κόμματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς. Ο ΣΥΝ βρίσκεται μπροστά σε κρίσιμα διλήμματα. Υπάρχει η δυνατότητα να συνεχίσει - με άλλους τρόπους και μορφές - το εγχείρημα της μεγάλης κομμουνιστικής περιπέτειας. Στον ορίζοντα αυτό κυριαρχούν η εμμονή στα ταξικά κινήματα, η αντικαπιταλιστική ρητορεία, η επιδίωξη για επανένωση της Αριστεράς. Υπάρχει και μια διαφορετική προσέγγιση που επικεντρώνεται στην προτεραιότητα για σύγχρονες και ριζοσπαστικές τοποθετήσεις. Το πλαίσιο μιας τέτοιας κατεύθυνσης επαναπροσδιορίζει τη φυσιογνωμία της Αριστεράς σε συνάρτηση με τις ιδέες της πολιτικής οικολογίας. Προβάλλει επιλογές ισχυρού μεταρρυθμισμού και πολιτικών συμμαχιών για την ανανέωση της κοινωνίας. Επιμένει, με άλλα λόγια, στην υπέρβαση της κομμουνιστικής και της σοσιαλδημοκρατικής παράδοσης με ένα νέο πολιτικό σχέδιο που υπερασπίζεται τους κοινωνικά αδύναμους πολίτες, πιέζοντας για βαθιές διαρθρωτικές αλλαγές.
Τα διλήμματα αυτά δεν έχουν κανένα λόγο να οδηγήσουν σε άγονες ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. ʼλλωστε, στην κάθε οπτική υπάρχουν ενδιαφέρουσες ευαισθησίες την ίδια στιγμή που όλοι έχουμε συνομολογήσει ότι δεν υπάρχει η βεβαιότητα του αλάθητου. Υπάρχει, όμως, η ανάγκη για σαφείς αποφάσεις και ακόμα πιο σαφείς πρωτοβουλίες μέσα από το Συνέδριο. Δεν μπορεί - για παράδειγμα - ένα κόμμα που ενδιαφέρεται για αριστερό Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αποφεύγει να δώσει κυβερνητικές απαντήσεις στο αίτημα της απλής αναλογικής. Δεν μπορεί η Αριστερά να κάνει τον «Πόντιο Πιλάτο» στις εξαιρετικά δύσκολες επιλογές για την πορεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Θα ήταν, επομένως, σοβαρό λάθος να «αποσυρθεί» ο ΣΥΝ στον χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς, προσπαθώντας να ξεμπλέξει το κουβάρι των σχέσεων με το KKE, να δώσει εξηγήσεις στην αγωνία για τη χαμένη ενότητα.
Θα ήταν - και είναι - πιο εποικοδομητικό να εδραιώσει την παρουσία του στον ευρύτερο προοδευτικό κόσμο, στις καινούργιες αναζητήσεις, στα σύγχρονα κινήματα. Σε αυτήν την κατεύθυνση, αξίζει να διατυπωθεί εκ νέου το περιεχόμενο της ίδιας της έννοιας της Αριστεράς. Ο δρόμος αυτός είναι πιο σύνθετος, πιο δύσκολος, χωρίς τις ψυχολογικές ασφάλειες που παρελθόντος. Είναι, όμως, πιο αξιόπιστος για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Γιατί μια τέτοια δημοκρατική, ριζοσπαστική και οικολογική Αριστερά θα συμβάλει σε ευρύτερες ανακατατάξεις. Επομένως, είναι μια χρήσιμη επιλογή!
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=369