Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Πολιτική μαγεία...

Σήφης, Πολυμίλης

Ελευθεροτυπία, 2009-09-25


Υπάρχει μια θεμελιώδης αντίφαση σ’ αυτή την εκλογική μάχη.

Ενώ από τη μια μεριά οι πάντες αναγνωρίζουν ότι η κατάσταση της οικονομίας είναι δραματική, ότι θα χρειαστούν έτσι κι αλλιώς επώδυνες αποφάσεις, ότι είναι αναγκαία η συναίνεση σε κάποιο βαθμό τουλάχιστον για να πειστούν οι πολίτες, από την άλλη το μόνο που προβάλλεται είναι επίδοξοι σωτήρες... Εχουμε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο ηγέτες που διαγκωνίζονται ουσιαστικά μόνοι τους για να μας αποδείξουν ότι μόνον αυτοί διαθέτουν τη μαγική συνταγή που θα μας βγάλει από την κρίση. Στο κάδρο της εκλογικής αντιπαράθεσης υπάρχουν δύο μόνο πρόσωπα που θα σηκώσουν, όπως υποστηρίζουν, όλο το βάρος για την ανασυγκρότηση της οικονομίας και της χώρας. Καραμανλής και Παπανδρέου δίνουν μια απολύτως προσωπική μάχη να μας πείσουν για τις μαγικές ικανότητές τους... Η ενός ανδρός αρχή σε όλο της το μεγαλείο.

ΓΙΑ μεν τον κ. Καραμανλή η παράσταση για ένα ρόλο είναι και συνηθισμένη και αναγκαστική ώς ένα βαθμό. Ως πρωθυπουργός επί 5,5 χρόνια έχει την αντικειμενική πολιτική ευθύνη για τα σημερινά χάλια. Αρα έχει και την ευθύνη απέναντι στην παράταξή του να αποδείξει ότι δεν ξεκίνησε να δώσει μια μάχη χαμένη εκ των προτέρων. Οτι εξακολουθεί, παρά τα λάθη, τις παραλείψεις, τις ολιγωρίες και την αδυναμία του εν τέλει να κυβερνήσει να έχει την εμπιστοσύνη των οπαδών και των ψηφοφόρων του...

ΓΙΑ τον κ. Παπανδρέου, όμως, αυτή η απολύτως προσωπική χροιά που έχει δώσει στον προεκλογικό αγώνα ξενίζει... Οχι μόνο γιατί ξεκίνησε τη θητεία του ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ ομνύοντας στις συλλογικές διαδικασίες και τη συμμετοχική δημοκρατία. Αλλά και γιατί μέχρι πρότινος τουλάχιστον, δεν είχε επιδιώξει να παρουσιάζεται ως ο λαϊκός ηγέτης που μόνο σ’ αυτόν και τις δημεγερτικές του ικανότητες μπορεί να στηριχτεί ένα κόμμα που θέλει μάλιστα ν’ ανήκει στη σοσιαλδημοκρατική παράδοση. Ακόμα κι αν δεχτούμε ότι η τακτική Καραμανλή τον αναγκάζει ώς ένα βαθμό να αντιπαρατίθεται μαζί του ως προς τις ηγετικές ικανότητες, η πολιτική του κουλτούρα έδινε την εντύπωση ότι τον απωθούσε αυτό το μοντέλο ηγεσίας...

ΠΡΟΦΑΝΩΣ, οι πολίτες ψηφίζουν και για τον καταλληλότερο ως πρωθυπουργό. Ομως ψηφίζουν και για τον κόμμα που τον στηρίζει, την ιδεολογία που εκφράζει, την πολιτική που προτείνει αλλά και τα πρόσωπα που εκφράζουν και υλοποιούν αυτές τις ιδέες. Και είτε μας αρέσει είτε όχι η δημοκρατία είναι μια συλλογική υπόθεση. Αλλωστε από την εμπειρία που έχουμε ξέρουμε ότι κανείς μοναχικός ηγέτης δεν κυβέρνησε με επιτυχία, αλλά μόνο αν στηριζόταν σε μια εξίσου ικανή και αποτελεσματική ηγετική ομάδα, που την εμπιστευόταν και τον εμπιστευόταν...

polimilis@enet.gr

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3909