Πως σας φάνηκε η νέα κυβέρνηση;
Κώστας, Ανδρέου
2009-10-12
Ανησύχησα , όταν άκουσα την Αλέκα Παπαρήγα , να προσεγγίζει το ερώτημα με τον ίδιο τρόπο που το είδα και εγώ.
Συμφωνώ μαζί της, ότι το στοιχείο που αξίζει να επισημάνουμε, είναι ότι για πρώτη φορά, από το 74, ο κορμός μιας κυβέρνησης, δεν είναι το πολιτικό προσωπικό της γενιάς του Πολυτεχνείου και της Μεταπολίτευσης, αλλά άνθρωποι που σε καμμία περίπτωση δεν μας θυμίζουν υπαρκτά ρεύματα και τάσεις της πολιτικής συζήτησης, στην μεταπολίτευση.
Η Αλέκα, αναφέρεται, με συνωμοσιολογική προσέγγιση, σε ανθρώπους που ο ιμπαριαλισμός και τα αμερικάνικα κέντρα του, τους δίδαξαν, ώστε να μην έχουν καμμία σχέση, με το λαικό και το εργατικό κίνημα, ούτε κάν με τα μέλη του παλιού ΠΑΣΟΚ.
Η προσωπική μου άποψη , είναι ότι η κοινωνία υποδέχθηκε και επέβαλε στην πολιτική ζωή, πρόσωπα που σηματοδοτούν το «τέλος της μεταπολίτευσης».
Η σχολή στελεχών που επάνδρωσε όλα τα κόμματα, αλλά και τα ΜΜΕ, της μεταπολίτευσης. Τα κόμματα της κομουνιστοαναφορικής Αριστεράς, που δόσαν στελέχη, σε όλα τα κόμματα, δεν αποτελούν πλέον τις δεξαμενές σκέψης, εκπαίδευσης και παραγωγής πολιτικού προσωπικού.
Τόσο τα νέα πρόσωπα του ΠΑΣΟΚ , όσο και οι Οικολόγοι, φέρνουν στην πολιτική , νέα στάνταρ, καινούριες απαιτήσεις, που το παλιό πολιτικό προσωπικό δεν τα έχει.
Αυτή η ανάγκη της κοινωνίας, να περάσει, από τους πολιτικούς που «αγωνίσθηκαν» όταν χρειάζονταν και γι’αυτό δικαιούνται να κάνουν πολιτική, στους πολιτικούς που θα «αγωνισθούν» για τα σημερινά προβλήματα, που έχουν να πούν κάτι για τα σημερινά προβλήματα, της «κοινωνίας που δεν έχει φωνή», όπως λέει και ο Α. Τσίπρας, εκφράστηκε και στην υποδοχή του ίδιου του Α. Τσίπρα.
Αυτή η ανάγκη, εκφράζεται και στην ολόθερμη υποδοχή που η κοινωνία εκφράζει στην Νέα Κυβέρνηση.
Χρειάζεται μια νέα γενιά πολιτικών που ξέρουν να μιλούν για την γενιά των 700 ευρώ, για την οικολογία, για τα προβλήματα των μεσαίων στρωμάτων.
Κουράστηκε η κοινωνία από τα κόμματα που ακόμη μιλάνε για την μπουρζουαζία, το προλεταριάτο της εποχής του μεσοπολέμου και την αγροτιά της εποχής του Κιλελέρ.
Θέλει να συζητήσει για σήμερα. Για τις σύγχρονες τεχνολογίες, για την ανεργία των μεταπτυχιακών πτυχιούχων, για τα βιολογικά τρόφιμα, τον εναλλακτικό τουρισμό, τον κόσμο του ίντερνετ, για τα πρότυπα της Φινλανδίας και της Σουδίας στην παιδεία και το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα αξιοπρεπούς διαβίωσης, για την αιολική ενέργεια.
Οι ελπίδες της κοινωνίας βρίσκεται στα νέα πρόσωπα, στις όμορφες ηθοποιούς, στα πρόσωπα των ΜΜΕ, όχι μόνο επειδή η τηλεχαύνωση τους τα επιβάλει, αλλά και επειδή αναζητούν τρόπους να ξεφύγουν από την «αρχαιλογία».
Αυτό που φοβίζει την Αλέκα , ότι και να λέει, είναι κατά βάθος, ότι με την είσοδο στην κυβέρνηση, αυτών των νέων προσώπων του «ιμπεριαλισμού», τελειώνει η ιδεολογική ηγεμονία του ΚΚΕ. Τελειώνει η εποχή που μοίραζε πιστοποιητικά αριστεροσύνης.
Τελείωσε η εποχή που οι Βρυξέλλες, δέχονταν να συζητούν με πολιτικούς της σχολής του ΚΚΕ, με πολιτικούς που δεν ξέρουν τι είναι ο πληθωρισμός.
Τελείωσε η μεταπολίτευση.
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3949