Η μετριότητα της πατρίδας
Κίμων, Χατζημπίρος
Δαίμων της Οικολογίας, 2005-01-09
Η σχετική τηλεοπτική παρουσίαση μοιάζει να αφορά προλετάριο που ξαφνικά κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου. Επικοινωνιακή επιτυχία πρώτης γραμμής, που έφερε από το παρελθόν έναν πολιτικό χωρίς περγαμηνές και τον εκτόξευσε μέσα σε λίγες ώρες σε ποσοστά αποδοχής της τάξης του 90%. Ένα ζυγισμένο μείγμα συναισθηματισμού, λαϊκισμού, νοσταλγίας παπανδρεϊσμού, συναινετικών ονειροπολήσεων και ανακούφισης για την αποφυγή των εκλογών επέτρεψε να αναδειχθεί σε λαοπρόβλητη μια απόφαση που είχε ουσιαστικά ληφθεί από μια πολύ μικρή ομάδα συμβούλων, πιστοποιώντας την καθοριστική κυριαρχία των μέσων ενημέρωσης στη σύγχρονη δημοκρατική διαδικασία.
Στη συνταγή του θριάμβου έπαιξε σημαντικό ρόλο το γεγονός ότι ο εκλεκτός της μοίρας διέπεται από τις ιδεολογικές τάσεις του σημερινού μέσου έλληνα πολίτη. Ανήκοντας στο «βαθύ ΠΑΣΟΚ», το εξοστρακισμένο και «αδικημένο» από τον εκσυγχρονισμό, ικανοποιεί ταυτόχρονα και τη «λαϊκή δεξιά», μοιραζόμενος και με τους δύο τα ιδανικά του εθνικισμού, του φανατικού αντιαμερικανισμού και ενός ασαφούς τριτοκοσμικού κρατισμού. Φιλικός προς τον Μιλόσεβιτς, αντίθετος με το σχέδιο Ανάν, υποστηρικτής της συνεργασίας με τον Οτσαλάν, κινείται άνετα στα θολά νερά της επικρατούσας «πατριωτικής» ιδεολογίας, διατηρώντας όμως ένα ήπιο συναινετικό προφίλ.
Αν η κοινωνία φιλοδοξούσε να προεδρεύεται από κάποιον που εκτός από πολιτική δραστηριότητα έχει να επιδείξει και σημαντικό έργο στην επιστήμη ή γενικότερα στον πολιτισμό, διαθέτει αξιόλογο κύρος και έμπρακτη αναγνώριση, κάποιον που η εκλογή του θα μπορούσε να δώσει ώθηση στην διεθνή και ειδικότερα στην ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, τότε ασφαλώς υπήρχαν άλλοι καλύτεροι υποψήφιοι. Θα μπορούσε η εκλογή προέδρου δημοκρατίας, αντί να εξυπηρετεί μια αυτάρεσκη ενδοστρέφεια, να αξιοποιηθεί ως ευκαιρία για την προώθηση των στόχων που έχουν μέγιστη προτεραιότητα για το μέλλον. Αν βέβαια ο πρόεδρος πρέπει κυρίως να αντιπροσωπεύει το μέσο όρο, η επιλογή είναι ταιριαστή. Υπήρξε πάντως και η ελπίδα ότι ο υποψήφιος πρόεδρος, λόγω καταγωγής από το πιο αυθεντικό φυσικό περιβάλλον της Ελλάδας, θα μας έβγαινε τουλάχιστον «οικολόγος». Φαίνεται όμως, όπως λένε οι κακές γλώσσες, ότι τον συγκινούν περισσότερο οι μεγάλες κυνηγετικές εξορμήσεις...
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=398