Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Επί Δεξιά!

Γιώργος, Μπράμος

ΑΥΓΗ/ Συναντήσεις, 2009-12-01


Έγινε κι αυτό! Το πάλαι ποτέ «παιδί - θαύμα» της Νέας Δημοκρατίας, το αρνί που βγήκε από το μαντρί, έριξε την κυβέρνηση Μητσοτάκη, έζησε, σύμφωνα με δικά του λόγια, μια μακρόχρονη «πολιτική έρημο» και επανέκαμψε, περνώντας από το υπουργείο Πολιτισμού, χωρίς, σύμφωνα με όλες τις μαρτυρίες, να καταλάβει και να πράξει το παραμικρό, είναι ο νέος αρχηγός της δεξιάς παράταξης. Ο κ. Αντώνης Σαμαράς κέρδισε την κ. Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία, όταν τέθηκε το θέμα της διαδοχής του ηττημένου Κ. Καραμανλή, παρουσιαζόταν ως το αδιαφιλονίκητο φαβορί.

Αν μπορεί να υπάρξει μια αφετηρία για να εξηγηθεί αυτό το «θαύμα», είναι η μεγάλη συμμετοχή των οπαδών και μελών της Νέας Δημοκρατίας στην εκλογή του νέου αρχηγού. Μετά από μια πενταετία απόλυτης κυριαρχίας, η κεντροδεξιά παράταξη έμοιαζε, πριν λίγους μήνες, να κυριαρχεί και να αντιμετωπίζει τους αντιπάλους της με υπεροψία και μέθη. Τα γνωστά σκάνδαλα φαίνονταν ότι ενοχλούσαν ένα μεγάλο τμήμα της, όχι μόνο γιατί έτσι διαψεύδονταν με τον αίσχιστο τρόπο η ρητορεία της «σεμνότητας και ταπεινότητας», αλλά και γιατί απειλούσαν να τελειώσει άδοξα και σύντομα το πανηγύρι της δεξιάς εξουσίας - όπως κι έγινε.

Όταν ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε την πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, ο αιφνιδιασμός ήταν οδυνηρός, κυρίως για τους νεοδημοκράτες. Η κ. Μπακογιάννη, καλώς ή κακώς, δίκαια ή άδικα, χρεώθηκε ότι ήταν από τους μοιραίους μυστικοσυμβούλους τού τότε πρωθυπουργού, που τον ώθησαν στην απονενοημένη πράξη. Η απώλεια του μελιού δεν είναι ενέργεια που μπορεί να συγχωρεθεί - η νεοδημοκρατική απληστία δεν είχε προλάβει να παρηγορηθεί στα μόλις πέντε χρόνια της παλινόρθωσής της.

Έπειτα η επίδοξη αρχηγός δεν έλαμψε από όπου κι αν πέρασε, στον δήμο και, μετά, στην κυβέρνηση της Ν.Δ. Ήταν το πιστό, μη διακριτό στέλεχος του νεο-καραμανλισμού, που καθόταν ήσυχα για να μην παρεξηγηθεί και καραδοκούσε για μια φυσιολογική, άνευ διλημμάτων και τριγμών, διαδοχή, ενώ δεν μπορούσε να δώσει πειστικές απαντήσεις στις φήμες για την εμπλοκή της στο σκάνδαλο Siemens.

Από την άλλη, ο κ. Αντώνης Σαμαράς παρουσιάστηκε ως ολόφρεσκος και αυθεντικός εκφραστής της νεοδημοκρατικής αντίληψης. Ποιος θυμάται το μακρινό ’93, ποιός νοιάζεται για τις γκρίνιες των κουλτουριάρηδων; Ο κ. Σαμαράς υπενθύμισε σε όλους τους τόνους και με αδιόρατο λυγμό, το δάκρυ του Εθνάρχη για τη Μακεδονία μας. Η μνήμη είναι κοντή για τον άγουρο τότε υπουργό Εξωτερικών, που είχε συρθεί και δουλικά συμφωνήσει με την σπουδή των Ευρωπαίων στη διάλυση της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας. Είναι ακόμα πιο κοντή, όταν ο «Αντωνάκης» παρίστανε εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς τον «Μακεδονομάχο», μέχρι να τον βαρεθεί ο κόσμος και τον στείλει στην «πολιτική έρημο». Η κ. Μπακογιάννη κάτι είπε για την «Ευρώπη των λαών», που φυσικά διαφέρει από την «Ευρώπη των εθνών», για να δείξει το χάος στις επιλογές του Σαμαρά, αλλά τα είπε τόσο χαμηλότονα που το ακροατήριό της τουλάχιστον δεν κατάλαβε τίποτα. Κυρίως, ο κ. Σαμαράς παρουσιάστηκε ως καθαρός δεξιός, που θέλει να καθαρίσει τον χώρο από τα μιάσματα του μεσαίου χώρου, ένας απόγονος του Αβέρωφ που παίρνει την εκδίκησή του από τον «μαλλιαρό», εξαιτίας της εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, Γεώργιο Ράλλη.

Η περίπτωση Ψωμιάδη είναι η πιο αντιπροσωπευτική της νεοδημοκρατικής ψυχής. Μια διαρκής κλάψα ενός κόσμου που αισθάνεται πως το ΠΑΣΟΚ τού τρώει το παντεσπάνι, μιας Ελλάδας που της φταίνε μόνο οι άλλοι. Ο νομάρχης θα μπορούσε να είχε κερδίσει, αν δεν παρουσιαζόταν αυτός ο σπουδαγμένος, καθαρός, ραφιναρισμένος Σαμαράς, το alter ego του. Λένε τα ίδια πράγματα, αλλά, πώς να το κάνουμε, ο κόσμος έχει λίγο προχωρήσει και θέλει κι ένα πτυχίο από αμερικάνικο πανεπιστήμιο, δεν του φτάνει μόνο το μεγάλο σχολείο τού θεσσαλονικιώτικου πεζοδρομίου.

Μόνο, μες στη χαρά της επιστροφής στις ρίζες της παράταξης, προσέξτε, αγαπητοί νεοδημοκράτες, μην τρακάρετε με τον Καρατζαφέρη. Είναι ο έρμος βαθιά ανήσυχος και οι λόγοι είναι εμφανείς. Η ταύτιση απόψεων για μερικούς στην πολιτική είναι θετική υπόθεση και για άλλους υπαρξιακή απειλή.


Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4115