Βαθαίνει το χάσμα εξουσίας - διαδηλωτών στο Ιράν
Κάκη, Μπαλλή
Κυριακάτικη Αυγή, 2010-01-03
Τι ακριβώς συμβαίνει στην Τεχεράνη; Πληροφορίες από ανεξάρτητες πηγές σχεδόν δεν υπάρχουν, το καθεστώς έχει επιβάλλει ασφυκτική λογοκρισία, ωστόσο στα χρόνια του Internet, του twitter και του You tube λίγα πράγματα μένουν κρυφά. Το τελευταίο εξάμηνο μετά το αμφιλεγόμενο αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, οι διαδηλώσεις ενάντια στον πρόεδρο Μαχμούτ Αχμαντινεντζάντ συνεχώς πυκνώνουν και γίνονται πιο μαζικές- και πιο βίαιες. Όπως βιαιότερη γίνεται και η αντίδραση του καθεστώτος, το οποίο μάλιστα σπάει και τα ταμπού, όπως την ιερότητα των θρησκευτικών εορτών.
Οι θολές τρεμάμενες εικόνες από τις διαδηλώσεις μετά τις εκλογές του Ιουνίου και μέχρι πολύ πρόσφατα έδειχναν έναν οικείο… κανόνα: Καλά εξοπλισμένοι αστυνομικοί και ασφαλίτες με πολιτικά χτυπούσαν άοπλους διαδηλωτές. Από την περασμένη Κυριακή όμως ο κανόνας άλλαξε. Ανήμερα της Ασούρα -της ημέρας που οι Σιίτες τιμούν τη μνήμη του ιμάμη Χουσεΐν, του θρησκευτικού ηγέτη τους- στα ερασιτεχνικά βίντεο που μέσω Internet κυκλοφόρησαν στον έξω κόσμο φάνηκαν αλλιώτικες εικόνες: Διαδηλωτές να κυνηγούν αστυνομικούς. Ένστολοι να αλλάζουν στρατόπεδο και να γίνονται δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες από τους διαδηλωτές. Φαντάροι να ανεμίζουν τις πράσινες κορδέλες του αντιπολιτευτικού κινήματος.
Μετά τον θάνατο του Μεγάλου Αγιατολλάχ Χουσεΐν Αλί Μοντασερί, του πνευματικού ηγέτη του μεταρρυθμιστικού κινήματος, στις 19 Δεκεμβρίου, η αντιπολίτευση βγήκε πάλι στους δρόμους, σε μια προσπάθεια επίδειξης δύναμης. Στην κηδεία του Μοντασερί συμμετείχαν έως ένα εκατομμύριο άνθρωποι κι επτά μέρες αργότερα, ανήμερα της Ασούρα, της κορύφωσης του μήνα της θλίψης, οι διαδηλώσεις αγρίεψαν. Μάλιστα, το γεγονός ότι οι δυνάμεις ασφαλείας δε σεβάστηκαν την αγιότητα των ημερών φαίνεται να βγάζει στον δρόμο και πολλούς συντηρητικούς Ιρανούς, ως τώρα πιστούς στο καθεστώς. Επιπλέον, το περασμένο Σάββατο παραστρατιωτικές οργανώσεις πιστές στον πρόεδρο επιτέθηκαν σε ένα τζαμί στην Τεχεράνη, την ώρα που έβγαζε λόγο ο πρώην πρόεδρος –και ιερωμένος- Μοχάμετ Χαταμί, πράξη εξίσου ανήκουστη για τους θρησκευόμενους μουσουλμάνους. Όταν την επόμενη μέρα οι δυνάμεις ασφαλείας πήραν εντολή να πυροβολήσουν η οργή κορυφώθηκε: «Ακόμη κι ο σάχης σεβόταν πάντα την Ασούρα και ανέβαλε για τις επόμενες μέρες τις συγκρούσεις», ωρυόταν τη Δευτέρα ο κληρικός Μαχντί Καρουμπί, υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές. Σύμφωνα με πληροφορίες από την Τεχεράνη, ακόμη και συντηρητικές γυναίκες, τυλιγμένες στα τσαντόρ, φώναζαν την Κυριακή συνθήματα ενάντια στον πρόεδρο και στον ανώτατο θρησκευτικό ηγέτη, Αλί Χαμενεΐ, που επέτρεψε στην κυβέρνηση «να βάψει τα χέρια της στο αίμα του έθνους».
Το πόσοι άνθρωποι σκοτώθηκαν στις διαδηλώσεις της Κυριακής είναι άγνωστο. Οι ιστοσελίδες που πρόσκεινται στην αντιπολίτευση μιλούν για οκτώ έως δέκα νεκρούς, ενώ τα κρατικά ιρανικά μέσα ενημέρωσης, στην αρχή έλεγαν ότι δεν υπάρχουν νεκροί, ενώ μετά μιλούσαν για 15, εκ των οποίων οι δέκα «γνωστά αντεπαναστατικά τρομοκρατικά στοιχεία». Το μόνο που θεωρείται βέβαιο, είναι πως μεταξύ των νεκρών συμπεριλαμβάνεται και ο Αλί Χαμπίμπι- Μουσαβί, ανιψιός του ηττημένου προεδρικού υποψηφίου Μιρ Χουσεΐν Μουσαβί, ο οποίος σύμφωνα με πληροφορίες πυροβολήθηκε έξω από την πόρτα του. Μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η σορός του Χαμπίμπι-Μουσαβί είναι εξαφανισμένη -αφού εκλάπη από το νοσοκομείο- ώστε να μη μπορεί να γίνει κηδεία, που θα πυροδοτήσει και νέες διαδηλώσεις.
Όπως κι αν εξελιχθούν τα πράγματα τις επόμενες μέρες, ένα είναι βέβαιο. Ότι οι διαδηλωτές επιδιώκουν πλέον να ρίξουν το καθεστώς. Το νέο σύνθημα που κυριαρχεί- μόλις από την περασμένη Κυριακή- είναι: «Θα αγωνιστούμε, θα πεθάνουμε, αλλά θα πάρουμε πίσω τη χώρα μας». Τώρα πια το καθεστώς Αχμαντινεντζάντ παλεύει για την επιβίωση- και θα το κάνει με όλη του την αγριότητα.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4216