Τα υπερκέρδη της Exxon και οι συνέπειες
Ελίζα, Παπαδάκη
Αυγή, 2005-02-02
Το 2004 η παγκόσμια κατανάλωση πετρελαίου παρουσίασε αύξηση 3,3%, τη μεγαλύτερη από το 1976, σύμφωνα με τη Διεθνή Υπηρεσία Ενεργείας (ΙΕΑ). Οι περυσινές ανατιμήσεις του πετρελαίου σε νέα επίπεδα ρεκόρ δεν ανέκοψαν αυτήν την αύξηση. Ούτε οι επίμονες επιστημονικές προειδοποιήσεις ότι, συνεχίζοντας να καίμε πετρέλαιο με αυτούς τους ρυθμούς και να εκπέμπουμε ολοένα περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου, σε ελάχιστα χρόνια πλέον φθάνουμε στο σημείο μη επιστροφής για την άνοδο της θερμοκρασίας και την αλλαγή του κλίματος, φέρνουμε καιρικά φαινόμενα πολύ βιαιότερα από όσα γνωρίζουμε σήμερα, ερημώσεις και πλημμύρες τεραστίων εκτάσεων. Όλες οι προβλέψεις συγκλίνουν ότι και το 2005 η παγκόσμια αύξηση της κατανάλωσης πετρελαίου θα συνεχισθεί ισχυρή.Μπορεί, με χίλιους κόπους, το πρωτόκολλο του Κιότο να συγκέντρωσε τελικά τις αναγκαίες υπογραφές κρατών και να τέθηκε σε ισχύ από φέτος, η εφαρμογή του όμως απέχει πάρα πολύ από την αλλαγή των ενεργειακών πολιτικών που θα απαιτούνταν σε παγκόσμια κλίμακα. Οι ΗΠΑ, που με το 4% του παγκόσμιου πληθυσμού καταναλώνουν το 25% του αντλούμενου πετρελαίου, δεν έχουν καν προσχωρήσει στο Κιότο. Αντίθετα, η εσωτερική και εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μπους βασίζεται στο πετρέλαιο και στα οικονομικά συμφέροντα που συνδέονται με την εκμετάλλευσή του. Το μαρτυρούν τα αμερικανικά ελλείμματα, το δολάριο, οπωσδήποτε ο πόλεμος στο Ιράκ.
Η μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαίου στον κόσμο, η Exxon Mobil, ανακοίνωσε χθες τη θεαματική αύξηση των κερδών της κατά 27% το τελευταίο τρίμηνο του 2004, με τα ετήσια κέρδη της να φθάνουν τα 25,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι πωλήσεις της αυξήθηκαν πέρυσι σε 298 δισ. δολάρια ξεπερνώντας το ΑΕΠ χωρών όπως η Νορβηγία, η Συρία ή η Γουατεμάλα. Αντίστοιχα θεαματικά ανέβηκε, βέβαια, και η αξία των μετοχών της.
Όσο βρισκόμαστε ακόμα μακριά από τη διαμόρφωση προϋποθέσεων για μια συνετή εναλλακτική ενεργειακή πολιτική στον πλανήτη, σύμφυτη με μια λογική εναλλακτική πολιτική εν γένει, αξίζει να παρακολουθούμε τις αντιφάσεις που γεννά η επικρατούσα πολιτική. Χαρακτηριστικά είναι όσα έγραφε από το Νταβός την Κυριακή στους New York Times ο Τόμας Φρίντμαν, ένας αρθρογράφος αστέρας που διόλου δεν διακρίνεται για την επικριτική του στάση απέναντι στις πολιτικές Μπους. Αποκρούοντας τις ευρωπαϊκές ανησυχίες ότι επίκειται αμερικανική εισβολή στο Ιράν, ο Φρίντμαν επικαλέσθηκε τον πρόεδρο του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Χάας. Με την τεταμένη σήμερα αγορά πετρελαίου και τα υφιστάμενα καταναλωτικά πρότυπα των ΗΠΑ, οποιαδήποτε αμερικανική επίθεση στο Ιράν, έναν από τους μεγαλύτερους πετρελαιοπαραγωγούς του κόσμου, θα έστελνε τις τιμές του πετρελαίου στα ουράνια προκαλώντας πραγματικά προβλήματα στην οικονομία μας, φέρεται να εξηγεί ο Χάας. Και να προσθέτει: "Η ίδια η ενεργειακή μας πολιτική μάς έχει δέσει τα χέρια".
Κατόπιν αυτού ο Φρίντμαν δηλώνει "γεω-πράσινος" υποστηρίζοντας την εξοικονόμηση, την ανάπτυξη ανανεώσιμων και εναλλακτικών πηγών ενέργειας, την επέκταση της πυρηνικής ενέργειας. Και καλεί το επιτελείο Μπους να υιοθετήσει τη γεω-πράσινη αντίληψη, γιατί μόνον έτσι θα μπορέσει να προωθήσει τις μεταρρυθμίσεις που επιδιώκει στη Μέση Ανατολή!
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=427