Με συμμετοχή υπερτετρακοσίων στελεχών από όλη την Ελλάδα , έληξαν εχθές οι εργασίες της Διήμερης Πανελλαδικής Σύσκεψης της Ανανεωτικής Πτέρυγας(Α.Π.) του ΣΥΝ.
Στην Πανελλαδική Σύσκεψη:
1. Επαναβεβαιώθηκε η συνέχιση της κοινής πορείας και δράσης μαζί με τις δυνάμεις της Πρωτοβουλίας και της ΑΡ.ΣΗ. για την Ανασυγκρότηση της Ανανεωτικής Αριστεράς με την προώθηση των θεματικών πολικών εκδηλώσεων και το μηνιαίο πολιτικό περιοδικό που είναι υπό έκδοση.
2. Εκφράστηκε η έντονη αντίθεση για την διεξαγωγή του Εκτάκτου Συνεδρίου με επιχειρήματα, που έχουν εκτεθεί επαρκώς την τελευταία περίοδο.
3. Αποφασίστηκε:
Α. Να συμμετάσχουμε στο Έκτακτο Συνέδριο με την ολόπλευρη προβολή των θέσεων και ιδεών της Α.Π.
Β. Να κατατεθέσουμε συνολική πολιτική πλατφόρμα με κύριους άξονες:
- ρεαλιστικό πρόγραμμα διεξόδου από την οικονομική κρίση
- αριστερό ευρωπαϊσμό
- συνεργασία με τους Οικολόγους –Πράσινους, ανοικτή σε δυνάμεις τις Αριστεράς
- ευέλικτη πολιτική συμμαχιών στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές
Γ. Να διεκδικήσουμε την ενδυνάμωση του ΣΥΝ και την απόκρουση της ρευστοποίησης του ΣΥΝ.
Να θέσουμε τα συγκεκριμένα πολιτικά μας όρια σε ότι αφορά την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα και να διεκδικήσουμε ξεκάθαρη απόφαση από το Έκτακτο Συνέδριο στο ζήτημα αυτό.
Η Πανελλαδική Σύσκεψη της ΑΠ απευθύνει κάλεσμα στα μέλη και τα στελέχη του κόμματος που εντάσσονται στο ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς να πάρουν μαζικά μέρος στις διαδικασίες του Εκτάκτου Συνεδρίου και να διαμορφώσουν τις συνθήκες της καλύτερης δυνατής παρουσίας του χώρου μας.
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΣΚΕΨΗ
ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝ, 19-20/ 10/ 2010
Ντοκουμέντο -αποφάσεις
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
1. ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝ – Η «ΣΥΡΙΖΟΠΟΙΗΣΗ» ΤΟΥ
Το 2009, εν μέσω της εκδίπλωσης της οικονομικής κρίσης σε όλες της τις διαστάσεις, ήταν έτος πυκνό σε πολιτικές εξελίξεις για την χώρα, με δύο εκλογικές αναμετρήσεις, αλλαγή κυβέρνησης, αναγνώριση της ζοφερής οικονομικής πραγματικότητας και επισημοποίηση της πλέον επώδυνης κοινοτικής επιτήρησης.
Ταυτόχρονα για τον χώρο του ΣΥΝ αποτέλεσε έτος καθοριστικών εξελίξεων, που σχετίζονται με την εκλογική του απήχηση, με την πορεία, συνοχή και προοπτική του συνεργατικού σχήματος του ΣΥΡΙΖΑ και που εκφράζουν, σε τελευταία ανάλυση, την ήττα της γραμμής του 5ου Συνεδρίου και της «Αριστερής στροφής»του.
Η Ανανεωτική Πτέρυγα(Α.Π.) εγκαίρως, αμέσως μετά την ήττα των ευρωεκλογών, υπογράμμισε ότι μετά το τακτικό Συνέδριο σημαντικές πολιτικές επιλογές της ηγεσίας του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ- η πολιτική αλαζονεία που επέδειξε την περίοδο της δημοσκοπικής έκρηξης, τα λάθη και οι παραλείψεις την περίοδο του Δεκεμβρίου 2008, τα προβλήματα που προέκυψαν από τη συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου και η δριμεία σύγκρουση Αλαβάνου -Τσίπρα -, προκάλεσαν σοβαρά ρήγματα στη σχέση του κόμματος με πάρα πολλούς αριστερούς, ενεργούς πολίτες, αγωνιστές και αγωνίστριες που δεν αναγνώριζαν σε αυτές τις επιλογές τον ανανεωτικό, δημοκρατικό, αριστερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό του ΣΥΝ.
Η ψήφος «δεύτερης ευκαιρίας» προς τον ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ στις εθνικές εκλογές δεν ήταν αποτέλεσμα μιας ριζικής αλλαγής της πολιτικής-ιδεολογικής παρουσίας του χώρου. Το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα εξηγούν: ο παραμερισμός της «αριστερής στροφής», η μείωση του εκπεμπόμενου αντισυστημικού λόγου και η προβολή προγραμματικών θέσεων καθώς και η θετική παρουσία του προέδρου του ΣΥΝ, αλλά κυρίως η πρωτοφανής πολιτική συγκυρία της διεξαγωγής αυτών των εκλογών σε συνθήκες παράδοσης της διακυβέρνησης από την ΝΔ στο ΠΑΣΟΚ, της απόλυτης βεβαιότητας του εκλογικού σώματος – πρωταρχικά των αριστερών πολιτών- για τον σχηματισμό αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την συνακόλουθη απουσία ανταγωνιστικής διεκδίκησης των ψήφων του ενδιάμεσου χώρο μεταξύ ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ-γεγονός πρωτοφανέρωτο στη μεταπολιτευτική περίοδο.
Μετά τη σχετική ύφεση της εσωστρέφειας και της συζήτησης για τα εσωκομματικά θέματα, λόγω της προεκλογικής περιόδου, επανήλθαν όλα τα προβλήματα που απασχόλησαν τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ την περίοδο του καλοκαιριού (θέματα πολιτικής γραμμής με αιχμή το χαρακτήρα της αντιπολίτευσης, σχέσεις ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ, προοπτική ΣΥΡΙΖΑ, ηγεσία κλπ).
Επιπροσθέτως οι αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν αρνητική τομή στην πορεία του. Στις πολιτικές επιλογές και θέσεις του σχήματος ήλθε να προστεθεί και η απόφαση για θέσπιση ενιαίας κάρτας-μέλους, η διαμόρφωση κινήσεων του ΣΥΡΙΖΑ στο πρωτοβάθμιο επίπεδο (πολιτικές κινήσεις και ενδιάμεσα όργανα) που διαμορφώνει μια εντελώς καινούργια πραγματικότητα. Το συμμαχικό πολιτικό σχήμα μετατρέπεται σε κομματικό σχηματισμό εντός του 2010. Η ομολογημένη φιλοδοξία είναι η 4η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ να επικυρώσει τη «νέα ποιότητα» και το ποιοτικό άλμα.
Ο εγκλωβισμός του ΣΥΝ, μέσω του ΣΥΡΙΖΑ, σε αριστερίστικη ατζέντα, αντισυστημικές πολιτικές θέσεις, ιδεολογική αδράνεια απέναντι στον εξτρεμισμό και σε εκδηλώσεις βίας, ακραίο αντιευρωπαϊσμό, επιλογές που παρουσιάστηκαν ως νέα ενότητα, έχει βαθύνει τα ρήγματα και την κατάτμηση στον χώρο που παραδοσιακά εξέφρασε ο ΣΥΝ.
Η ηγετική επανεμφάνιση του Αλ. Αλαβάνου, με κινήσεις, παρεμβάσεις, πολιτικές πρωτοβουλίες αποσταθεροποιεί την ηγεσία του ΣΥΝ και την οδηγεί σε διαγκωνισμούς, σπασμωδικές κινήσεις και πολιτικές πρωτοβουλίες αναντίστοιχες με την κρισιμότητα των καιρών.
Η αναντιστοιχία των κεντρικών επιλογών της κομματικής πλειοψηφίας με το αποτύπωμα της κοινωνικής βάσης οδηγεί σε κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης της σημερινής γραμμής (όπως απέδειξαν και δύο πρόσφατες εκλογικές αναμετρήσεις) και σε πολιτικό αδιέξοδο το χώρο.
Ο Ανανεωτικός χώρος δεν εκφράζεται, δεν αναγνωρίζεται στην κεντρική εικόνα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (παρά μόνον περιπτωσιακά και σε ορισμένα θέματα, κυρίως ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων). Δρα σε συνθήκες πολιτικής και ιδεολογικής ασφυξίας.
2. ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΚΕΝΤΡΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
- Η ένταξη των μικρών και μεγάλων κοινωνικών αγώνων στη στρατηγική του δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό, ειδικά μέσα στις συνθήκες της οικονομικής κρίσης και της πολιτικής – ηθικής κρίσης. Με καθημερινό αγώνα για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, για τα δικαιώματα των εργαζομένων, των νέων, των γυναικών, των ανέργων, των μεταναστών, την προστασία του περιβάλλοντος, την δημοκρατική ολοκλήρωση και την προοδευτική Ευρωπαϊκή πορεία.
Σοσιαλισμός και δημοκρατία αποτελούν πεδία αλληλένδετα. Η δημοκρατία νοείται ως αποκλειστικό πεδίο και στόχος. Πρώτιστος στόχος η καταπολέμηση της αμφισβήτησης και της υπονόμευσης των δημοκρατικών θεσμών που σήμερα πλήττονται από τα αδιαφανή κέντρα εξουσίας. Επιδίωξη η συμμετοχή, όσο το δυνατόν πιο ισχυρή, σε όλους τους θεσμούς.
-Οι αλλαγές δεν μπορούν να έχουν ως προωθητική δύναμη τη βία, αλλά την πλατιά λαϊκή ενότητα πάνω σε ώριμους στόχους. Δεν μπορούν να στηρίζονται στον κρατικισμό, στο δογματισμό και στην αυταρχική κομματική εξουσία. Φορείς εξουσίας για δημοκρατικές, προοδευτικές αλλαγές μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν οι νέες συσπειρώσεις και συνασπισμοί πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Αυτές καλλιεργούνται με την ιδεολογική μάχη υπέρ της ενότητας, την απόδειξη της αποτελεσματικότητάς τους στην άσκηση εξουσίας σε επιμέρους θεσμούς. Επιδιώκουν τη θεσμική αναδιάρθωση του κράτους με αποκέντρωση στην πράξη, αλλά και ενίσχυση του ρόλου των δυνάμεων της εργασίας και της δημιουργίας. Έχουν στόχο την ανάληψη της κυβερνητικής εξουσίας, αλλά δεν εξαντλούνται εκεί.
- Οι πολιτικές παρεμβάσεις και επιλογές νοούνται από θέση ευθύνης για την πορεία της χώρας με πλήρη απόρριψη της πολιτικής της καλλιέργειας κρίσεων και καταστροφικών αδιεξόδων. Οι κοινωνικοί αγώνες αποκτούν προοπτική και δύναμη όταν χαράσσουν διεξόδους - βαθιές αλλαγές στο σημερινό κράτος και την οικονομία.
-Η εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων – και στην εθνική τους διάσταση- ταυτίζεται με τη σταθερή και ενεργό θέση της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Καταγγελία κάθε σκέψης υπαναχώρησης από το ευρώ και τις υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτό. Οικοδόμηση συμμαχιών σε επίπεδο κρατών και πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων για κοινές δράσεις και ενωσιακές πολιτικές διεξόδου από την κρίση με αλληλεγγύη.
Οι άξονες πολιτικών σε μια μεσομακροπρόθεσμη βάση, που θα προωθούν το σταθερό όραμα μιας πολιτικά ενοποιημένης Ευρωπαϊκή Ένωση(Ε.Ε.) κοινωνικής και οικολογικής, αφετηριακό στοιχείο τους έχουν την πολιτική απόφαση για ενιαία ευρωπαϊκή οικονομική διακυβέρνηση σε προοδευτική κατεύθυνση, τη διαπραγμάτευση ενός νέου Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, με την διασφάλιση του πολιτικού ελέγχου της ΕΚΤ από τα εκλεγμένα θεσμικά όργανα και της λειτουργίας της ως «δανειστή της ύστατης στιγμής», καθώς και με ένα ισχυρό αποθεματικό ταμείο, τις μακρόπνοες διαρθρωτικές πολιτικές, πολιτικές για την προστασία του περιβάλλοντος και για την ενίσχυση της απασχόλησης, τη διεκδίκηση ενός νέου προοδευτικού ευρωπαϊκού συντάγματος.
- Οι πόλεμοι συνεχίζουν στον πλανήτη με την ευθύνη των ΗΠΑ και χωρών της Ευρώπης, η βία δεν μειώνεται και η άνιση κατανομή πλούτου και εισοδημάτων κυριαρχεί.
Ο αριστερός μας διεθνισμός δεν περιορίζεται στους ευρωπαϊκούς λαούς. Ο παραδοσιακός εθνικισμός και ο ρατσισμός παραλύει τη δημιουργική λαϊκή δύναμη και ακυρώνει τα αισθήματα αλληλεγγύης.
-Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι παγκόσμιες και καθολικές αξίες και έχουν απόλυτο χαρακτήρα. Δεν σχετικοποιούνται στη βάση γεωγραφικών περιοχών και πολιτιστικών παραδόσεων, ούτε η υπεράσπισή τους εξαρτάται από οικονομικά και κρατικά συμφέροντα ή από εθνικές, θρησκευτικές, ταξικές, «αντιιμπεριαλιστικές» ή άλλες σκοπιμότητες και ιδεολογίες.
Είναι αδιαίρετα. Δεν μπορεί να υπάρξει ικανοποίηση των ατομικών και πολιτικών δικαιωμάτων, αν δεν ικανοποιούνται τα θεμελιώδη οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, αλλά και το αντίστροφο.
Είναι ανεξάρτητα από τα χαρακτηριστικά, την καταγωγή και τις πεποιθήσεις τόσο του θύματος όσο και του θύτη (αρχή της αμεροληψίας).
-O νέος αριστερός μεταρρυθμισμός έχει νόημα και γόνιμες προοπτικές μόνον όταν επιχειρείται σε κάθε βήμα με τη συμμετοχή, την πάλη και τον έλεγχο των εργαζομένων, όταν οι συγκεκριμένες λύσεις και πολιτικές που προωθεί εμπνέονται και χαρακτηρίζονται από τις αρχές του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας, όταν είναι δηλαδή κοινωνικά γενικεύσιμες και υπηρετούν την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη, όταν έχουν διαρθρωτικό χαρακτήρα, όταν είναι συμβατές με την προστασία και την αναβάθμιση του περιβάλλοντος, όταν εγγράφονται στη λογική της αειφορίας και της πράσινης ανασυγκρότησης της οικονομίας.
- Η ενσωμάτωση στον πυρήνα της συγκρότησης της ανανεωτική αριστεράς ότι Αριστερά και Οικολογία δεν είναι πλέον δυνατό να λειτουργήσουν χωριστά ως δυνάμεις σφαιρικού μετασχηματισμού.
Μαζί όμως μπορούν να συνθέσουν ένα καινούριο όραμα για τον κόσμο και τις σύγχρονες κοινωνίες. Αυτό όμως σημαίνει βαθιές αλλαγές στον τρόπο που, ως αριστεροί/ές, σκεφτόμαστε και δρούμε, στα οράματα, στις αξίες, στις προτάσεις μας.
- Η προγραμματική συνάντηση ανανεωτικής αριστεράς με τις δυνάμεις της Οικολογίας – που δραστηριοποιούνται στο κόμμα των Οικολόγων-Πρασίνων και όχι μόνον, αλλά και σε μεγάλο αριθμό κινήσεων και δραστηριοτήτων στη χώρα, με σοβαρή συμμετοχή και προσφορά των νέων.
- Οι δυνάμεις της τεχνολογίας και της επιστήμης στον 21ο αιώνα αποτελούν τη δύναμη κοινωνικού μετασχηματισμού. Δεν πρόκειται για μεμονωμένους επιστήμονες ή περιορισμένες πληθυσμιακές ομάδες, όπως συνέβαινε έως τα μέσα σχεδόν του 20ού αιώνα. Σήμερα όλο και οι περισσότεροι εργαζόμενοι, ακόμη και σε χώρες όπως η Ελλάδα, έχουν υψηλή εκπαίδευση ή θα έχουν σε λίγα χρόνια (αν όχι ανωτάτης παιδείας, τουλάχιστον μέσης). Από την θέση τους στην παραγωγή δύνανται να λειτουργήσουν ως απελευθερωτές της κοινωνίας. Για τον κεντρικό τους ρόλο αυτό είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ανανεωτικής Αριστεράς. Ο αγώνας, η μέριμνα και η αλληλεγγύη για την «ξεχασμένη κοινωνία»( άνεργοι, χαμηλά αμειβόμενοι και σε άτυπες μορφές εργασίας, μετανάστες, φτωχοί, συνταξιούχοι, αποκλεισμένοι, κυνηγημένοι κλπ.) αποτελούν αυτονόητες προτεραιότητες.
3. ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ- Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Η χώρα μας βρίσκεται στη δίνη μιας οικονομικής κρίσης, τέτοιας που δεν έχει γνωρίσει από την μεταπολίτευση. Σε μια Ε.Ε., που έχει κλυδωνισθεί από την παγκόσμια κρίση, που οι ασθενέστερες χώρες του Νότου δεν μπορούν να παρακολουθήσουν την πορεία των πρώτων βημάτων ανάκαμψής της και που επιπλέον απειλούνται, αρχής γενομένης από την Ελλάδα, από τις επιθέσεις των πιο άγριων κερδοσκοπικών κεφαλαίων.
Η ήττα της κυβέρνησης Καραμανλή έχει αφήσει μακροχρόνιο σημάδι. Καλλιέργησε λαϊκές ελπίδες και στην κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου έχουν επενδυθεί προσδοκίες από μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού.
Η κυβερνητική πρακτική και το έργο των πρώτων 100 ημερών, όμως, αποδείχθηκε κατώτερη των προσδοκιών και των περιστάσεων. Πέρα από μεγάλες εξαγγελίες προθέσεων υπήρξαν μικρές παρεμβάσεις και έργα.
Ο πειθαναγκασμός της κυβέρνησης σε αλληλοδιάδοχες λήψεις μέτρων που οι αγορές και τα κέντρα εξουσίας της Ε.Ε. επιβάλλουν για την αντιμετώπιση των συσωρευμένων μακροχρόνιων προβλημάτων, των ελλειμμάτων και του χρέους, που παροξύνονται από την οικονομική κρίση, μαρτυράει έλλειψη σχεδίου και σταθερότητας επιλογών. Τα πακέτα των μέτρων που έχουν ήδη εξαγγελθεί και αυτά που έρχονται, ουσιαστικά ανατρέπουν το προεκλογικό πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη το ΠΑΣΟΚ, με ακραίες περιπτώσεις, σε ό,τι αφορά μειώσεις μισθών και αυξήσεις εμμέσων φόρων.
Σταθερά τα τελευταία χρόνια ως ανανεωτική αριστερά επιμέναμε ότι απαιτούνταν και σήμερα ακόμη περισσότερο απαιτούνται ανακατανομή των διαθεσίμων πόρων και κινητοποίηση του παραγωγικού δυναμικού της χώρας θέτοντας ξεκάθαρες προτεραιότητες: βελτίωση της εκπαίδευσης, διεύρυνση της παραγωγικής βάσης και των κοινωνικών υπηρεσιών, προστασία του φυσικού πλούτου, άμβλυνση των ανισοτήτων. Ένα μέρος των πόρων πλέον θα αφαιρείται για να αποπληρωθεί το χρέος που η χώρα συσσώρευσε τις περασμένες δεκαετίες. Ιδιαίτερο βάρος αποκτά η αξιοποίηση των διαθεσίμων από τα ευρωπαϊκά διαρθρωτικά ταμεία τα επόμενα τρία χρόνια. Τα επιλέξιμα έργα δεν μπορεί να συνεχίσουν την πεπατημένη της εικοσαετίας που πέρασε. Πολύ περισσότερο στο όνομα της απορροφητικότητας ή της προσέλκυσης επενδύσεων δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η επιβάρυνση του περιβάλλοντος και η καταδολίευση του νομικού πλαισίου οικολογικής προστασίας. Η έξοδος από την μακροχρόνια ύφεση και η διασφάλιση της αναγκαίας ανταγωνιστικότητας της οικονομίας μας δεν νοείται ότι μπορεί να οικοδομηθεί πάνω στη συντήρηση παραγωγικών και διαχειριστικών προτύπων που στηρίζονται στη φθηνή εργασία, την εργασία χαμηλής παραγωγικότητας και την ραγδαία φθορά του περιβάλλοντος. Προϋποθέτει επίσης και μια βαθιά τομή στο χώρο του δημόσιου τομέα, με δημόσια διοίκηση που θα μετατραπεί από τροχοπέδη κάθε παραγωγικής προσπάθειας σε αποφασιστικό αρωγό της και με νέο ρόλο των απαραίτητων δημόσιων επιχειρήσεων.
Σε κάθε περίπτωση όλα θα κριθούν από την αντιμετώπιση της οξύτατης δημοσιονομικής κρίσης. Από την ικανότητα αντιμετώπισής της και από το πώς θα κατανεμηθούν τα κοινωνικά βάρη.
Οι παλιές πελατειακές συνταγές – που βαφτίζονταν κοινωνική πολιτική - δεν μπορούν να σταθούν ως γενική πολιτική, όσο κι αν οδηγούν ακόμη και σήμερα στο βόλεμα μικρών κατηγοριών εργαζομένων και μη.
Η πάταξη της διαφθοράς πρέπει να αποτελεί μείζονα επιλογή .Η διαφθορά αφορά και το δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Υπονομεύει και διαστρέφει τις κοινωνικές και αναπτυξιακές πολιτικές, υποσκάπτει κάθε προσπάθεια προς ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα. Είναι μορφή ιδιοποίησης, ιδιωτικοποίησης του δημόσιου πλούτου και των δημόσιων αγαθών, προκαλεί ανεπανόρθωτες ζημιές στο περιβάλλον.
Η δίκαιη κατανομή των βαρών αποτελεί κομβικό σημείο στο σύστημα των προτάσεων της ΑΠ. Κεντρικό ζήτημα είναι πώς θα κατανεμηθούν ανάμεσα στην αμοιβή της εργασίας και στα εισοδήματα από κεφάλαια. Η δυναμική καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Η αντιμετώπιση των κοινωνικών επιπτώσεων από τη διόγκωση της ανεργίας. Το ποσοστό των υποχρεώσεων που θα μεταφερθεί στις επόμενες γενιές
Οι εγγυήσεις για το πού θα μεταφερθούν οι εξοικονομούμενοι και οι νέοι πόροι αποτελούν ένα δεύτερο κομβικό στοιχείο. Η διασφάλιση της ενίσχυσης των δραστηριοτήτων του κοινωνικού κράτους των νέων εσωτερικών κοινωνικών ελέγχων που οφείλουν να καθιερωθούν στη διαχείριση του Δημοσίου, το μέγεθος των δημοσίων επενδύσεων αποτελούν κρίσιμους δείκτες.
Η Κοινωνική Αλληλεγγύη οφείλει να είναι έμπρακτη και έγκαιρη μέσα στην κρίση. Οι αριστεροί πολίτες δεν μετέχουν μόνον στην απεργία και τη συγκέντρωση - κάνουν καθημερινή πράξη την έκφραση της κοινωνικής αλληλεγγύης. Χαιρετίζουμε οργανώσεις, πρωτοβουλίες, συμπεριφορές αλληλεγγύης προς του μετανάστες και προς τους συμπολίτες μας ή ολόκληρες ομάδες συμπολιτών που πλήττονται από τον αποκλεισμό, την ανεργία, που θα πληγούν από τις επιπτώσεις της κρίσης.
Εμείς, ως Ανανεωτική Αριστερά, δεν επιδιώκουμε να συμβάλλουμε στην ομαλή λειτουργία του δικομματικού εκκρεμούς. Να αποτύχει και να ηττηθεί το ΠΑΣΟΚ ώστε να γυρίσει πάλι η ΝΔ.
Στόχος μας είναι να ετοιμάζουμε την επόμενη μέρα.
Να διαμορφωθούν οι όροι και οι προϋποθέσεις σε επίπεδο σύγκλισης προγραμματικών θέσεων, πολιτικών προτάσεων, φερεγγυότητας προσώπων, για την υλοποίηση μιας εναλλακτικής προοπτικής προοδευτικής διακυβέρνησης μέσα από τη σύγκλιση ευρύτατων κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Αυτός ο πλατύς συνασπισμός δυνάμεων στο πολιτικό πεδίο δεν μπορεί παρά να περιλαμβάνει τους Οικολόγους –Πράσινους και τους σοσιαλιστές και να είναι ανοικτός σε κάθε άλλη δύναμη της αριστεράς.
Σήμερα, με την ισχυρή αυτοδυναμία του ΠΑΣΟΚ καθώς και με τον τρόπο που αντιμετωπίζει την οικονομική κρίση, αυτή η προοπτική δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη.
Αλλά και άλλες απαραίτητες συνθήκες δεν συντρέχουν σήμερα, όπως η καλλιέργεια μιας κουλτούρας συνεργασιών στους χώρους της αριστεράς.
Απορρίπτουμε την τυφλή αντιπολίτευση στο ΠΑΣΟΚ και την πολιτική επένδυση στα αδιέξοδα.
Θέλουμε γέφυρες διαλόγου και κοινής δράσης με τον κόσμο του, με τους πολίτες, και ιδιαίτερα του νέους και τις νέες που αναζητούν νέους αριστερούς και οικολογικούς δρόμους καθημερινής δράσης.
Η επιδίωξη συμμαχίας μας με τους Οικολόγους Πράσινους είναι στρατηγικής σημασίας. Στους κοινωνικούς αγώνες και στις μάχες της τοπικής και περιφερειακής αυτοδιοίκησης.
4. Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ
Η γραμμή της προγραμματικής αντιπολίτευσης – όταν γίνεται πράξη - αξιοποιεί και τις σημερινές δυνατότητες για θετικές αλλαγές, δεν μεταθέτει τα πάντα στο απώτερο μέλλον.
Ως Ανανεωτική πτέρυγα δεν χτίζουμε το πολιτικό προφίλ του αριστερού, ανανεωτικού χώρου πάνω στη συνεχή φραστική καταγγελία.
Οφείλουμε να συγκεντρώνουμε τα πυρά μας – μαζί με τις άλλες δυνάμεις που συμφωνούν - στα κρίσιμα, κομβικά σήμερα ζητήματα. Οι κοινωνικοί αγώνες, που θα αναπτυχθούν λόγω της οικονομικής κρίσης και των γενικότερων κυβερνητικών επιλογών ή παραλήψεων δεν μπορούν να έχουν στόχο την διατήρηση είτε απόσπαση ειδικών απαλλαγών, εισοδηματικών ρυθμίσεων και εξυπηρετήσεων. Η μετακίνηση πόρων που εμείς επιδιώκουμε είναι από την κατανάλωση ιδιωτικών αγαθών στη διεύρυνση των δημόσιων αγαθών (παιδεία, υγεία, δημόσιοι χώροι, συγκοινωνίες, πολιτιστική ζωή) και στη δημιουργία των απαιτούμενων υποδομών γι΄ αυτά.
Η εξοικονόμηση δαπανών του δημοσίου και της αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να αποτελεί υπόθεση, δουλειά αποκλειστικά των κυβερνώντων. Αυτή είναι μια παραδοσιακή στάση, ανεπαρκής σήμερα. Επιδιώκουμε με αντιπροσωπευτικές διαδικασίες, αλλά και κινηματικές συσπειρώσεις, την παρεμβολή των πολιτών, μακριά από αδιέξοδες συντεχνιακές λογικές.
Στόχος μας είναι να αναλάβει πιο αποφασιστικό ρόλο στις κρατικές υποθέσεις ο κόσμος της εργασίας και της δημιουργίας μέσα απ΄ τη διεύρυνση των δημοκρατικών θεσμών, τη συμμετοχή και τον έλεγχο του δημοσίου χρήματος.
Τα εργασιακά δικαιώματα, οι εργασιακές σχέσεις και οι συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας να διασφαλιστούν ώστε να παρέχουν στους εργαζόμενους, Έλληνες και μετανάστες σιγουριά, και να διαμορφώνουν όρους δημιουργικής και υπεύθυνης απασχόλησης, που ευνοούν τη συλλογικότητα, τη συνεργασία, την ανάληψη ευθυνών και την αλληλεγγύη.
Οι περιφερειακές και τοπικές εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου είναι άριστο πεδίο ανάπτυξης της ενωτικής προγραμματικής πολιτικής μας. Είναι πρώτα πεδίο ανάπτυξης της συμμετοχής των πολιτών (όχι μόνον μέσω ηλεκτρονικής διαβούλευσης) στον προγραμματισμό και τη διαχείριση σημαντικών πόρων και προϋπολογισμών. Είναι πεδίο διάδοσης, υλοποίησης νέων πολιτικών κοινωνικής και οικονομικής ανάπτυξης – οικολογικής, υπέρ της εργασίας και της δημιουργίας.
Στο Διαρκές Συνέδριο για το Πρόγραμμα του ΣΥΝ, πριν από ένα χρόνο, ως Α.Π. καταθέσαμε κείμενο συμβολής στο οποίο παρουσιάζονται οι Προγραμματικές μας θέσεις Οι πολιτικές μας προτάσεις μέσα από αυτή την προγραμματική θεώρηση προκύπουν.
5. ΗΤΤΑ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟΥ – ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ
Η προετοιμασία αυτής της νέας πορείας απαιτεί την ήττα των αριστερίστικων απόψεων και πολιτικών επιλογών, εντός και εκτός ΣΥΝ.
Βασικός φορέας αυτής της προσπάθειας αλλά όχι ο μόνος – και δεν ενδιαφερόμαστε ούτε στοχεύουμε να είμαστε μόνοι – μπορεί να είναι η Ανανεωτική Αριστερά. Βρίσκεται σήμερα διάσπαρτη στην κοινωνία (ένα μέρος της συσπειρώνεται στην Α. Π.) και τείνει να υποχωρεί οργανωτικά, αν και είναι, όλο και περισσότερο, πολιτικά και ηθικά δικαιωμένη.
Η Διήμερη Πανελλαδική Σύσκεψη της Α.Π. με τη συμμετοχή και ευρύτερων εκτός ΣΥΝ Ανανεωτικών δυνάμεων, όπως του Ομίλου Προβληματισμού ΑΡΣΗ και της Ομάδας στελεχών για την Πρωτοβουλία για την Ανασυγκρότηση της Ανανεωτικής Αριστεράς, συνιστά ένα σταθερό βήμα προς την επείγουσα ανασύνταξη της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Η ανάδειξη της πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας, των προτάσεων της Ανανεωτικής Αριστεράς – και όχι η υποταγή σε δογματικές ή αριστερίστικες νοοτροπίες - είναι ο μοναδικός δρόμος σήμερα για την αντιστροφή του κλίματος ασφυξίας που παραλύει τις δυνάμεις της ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής ανανεωτικής αριστεράς.
Η ενεργοποίηση, η πολιτική συνάντηση αυτών των δυνάμεων και ο διάλογος με τις δυνάμεις της οικολογίας και του αριστερού σοσιαλιστικού χώρου είναι πρώτη προτεραιότητα σήμερα.
Το κάλεσμά μας αυτό απευθύνεται σε όλους τους αριστερούς πολίτες και πρώτα από όλα στον κόσμο του ΣΥΝ. Σήμερα περισσότερο από ποτέ γίνεται σαφές ότι δεν θα δυναμώσουμε το χώρο της μη δογματικής αριστεράς - που αναζητά και αμφισβητεί – αν υποκύψουμε στις σειρήνες ενός αριστερισμού που μας περιθωριοποιεί. Δεν καταπολεμούμε τις αδιέξοδες πολιτικές του ΚΚΕ προσπαθώντας να το αντιγράψουμε εν μέρει και ανεπιτυχώς. Ούτε καλλιεργώντας την εικόνα ότι οι επαναστατικές δυνάμεις βρίσκονται στους δρόμους και παίζουν “κλέφτες και αστυνόμους”.
Διδασκόμαστε – πρέπει όλοι να διδαχθούμε - από την κατάσταση των μαζικών κινημάτων το 2009, ύστερα από το Δεκέμβρη.
Απομονώνουμε, καταγγέλλουμε χωρίς περιστροφές την πολιτική της βίας και ιδιαίτερα την πολιτική του «αίματος» που υποστηρίζουν και υλοποιούν σκοτεινά κέντρα.
Αντιλαμβανόμαστε ότι βάση κοινών αγώνων με ευρύτερες, και πέραν της αριστεράς κοινωνικές δυνάμεις, του σοσιαλιστικού και οικολογικού χώρου, δεν μπορεί να αποτελούν ούτε οι «ανατροπές του συμφώνου σταθερότητας» ούτε τα παντός είδους «μπλοκαρίσματα».
Το 2010 είναι κρίσιμο για τη χώρα και για τις αριστερές δυνάμεις και ειδικότερα τις ανανεωτικές. Δεν πρέπει να αποκλείουμε σοβαρές ανακατατάξεις. Από τις επιλογές μας θα κριθούμε αν θα είμαστε στη σωστή πλευρά ή στη λάθος.
6. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ
Στην τελευταία μαζική διαδικασία της Α.Π. (Σεπτέμβριος 2009), άνοιξαν όλα τα θέματα που αφορούν την προοπτική της Α.Π. ως μιας συλλογικότητας του ΣΥΝ.
Από το θέμα της παραμονής ή όχι στον ΣΥΝ και τη συγκρότηση ενός άλλου πολιτικού φορέα της Ανανεωτικής Αριστεράς μέχρι τη διαμόρφωση μιας ευέλικτης τακτικής που θα επιτρέπει προοπτικά την αλλαγή των εσωτερικών συσχετισμών στον ΣΥΝ και την ενίσχυση των ανανεωτικών ιδεών μέσα σ’ αυτόν.
Οποιαδήποτε συζήτηση για τα θέματα αυτά δεν μπορεί να γίνεται ερήμην της πραγματικότητας που διαμορφώνεται καθημερινά στον ΣΥΝ, με αγνόηση του γεγονότος ότι πολλοί σύντροφοι/ισσες που ανήκουν στην Α.Π. δεν συμμετέχουν ουσιαστικά, αλλά ορισμένοι/ες από αυτούς/ές ούτε και τυπικά, στις διαδικασίες του ΣΥΝ, και κυρίως, με παραγνώριση της αυξανόμενης κριτικής από μέλη και στελέχη της Α.Π. για ατολμία της ηγεσίας της Α.Π.
Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει στις γραμμές μας, ακριβώς επειδή πρόκειται για μία ζωντανή και σε διαρκή εξέλιξη διαδικασία, με δεδομένα που αλλάζουν και με στοιχεία που προστίθενται καθημερινά, είναι ΑΝΟΙΚΤΗ προς κάθε κατεύθυνση
Στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά το εκλογικό αποτέλεσμα (θετικό εκλογικό ποσοστό για τον ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωση ισχυρής κοινοβουλευτικής παρουσίας της Α.Π., αξιοσημείωτες καταγραφές στελεχών σε όλη την Ελλάδα) πορευτήκαμε με κατεύθυνση την εξάντληση όλων των περιθωρίων για την αλλαγή της πολιτικής του ΣΥΝ. Αλλαγή και σε ό,τι αφορά τις πολιτικές κατευθύνσεις και σε ό,τι αφορά την πολιτική των συμμαχιών. Σε όλες μας τις προτάσεις αντιμετωπίζαμε ένα ΤΕΙΧΟΣ από την πλευρά της ηγεσίας…
Αυτό, σε κάθε περίπτωση, έχουμε συμφωνήσει ότι σημαίνει: υπεράσπιση των βασικών πολιτικών επιλογών της Α.Π. και άρνηση οποιασδήποτε υποταγής σε διαφορετικές στοχεύσεις.
Πρακτικά, κάτι τέτοιο μεταφράζεται σε σταθερή εκπομπή του ανανεωτικού πολιτικού λόγου (όπου οι απόψεις μας βρίσκονται σε απόκλιση από τις αντίστοιχες θέσεις του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ) τόσο μέσα στα όργανα του κόμματος (ΠΓ, ΚΠΕ, Κοινοβουλευτική Ομάδα), όσο και με δημόσιες πρωτοβουλίες.
Οι αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν αρνητική τομή στην πορεία του. Η θέσπιση ενιαίου μητρώου μελών, κάρτας μέλους, η συγκρότηση Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικών κινήσεων βάσης, ενδιάμεσων οργάνων, η λήψη αποφάσεων επί όλων των θεμάτων με πλειοψηφία κλπ. διαμορφώνουν μια καινούργια πραγματικότητα.
Κλειδί για την εκτίμηση της μελλοντικής εξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ και συνακόλουθα του ΣΥΝ είναι η ερμηνεία της συνολικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Αν δηλαδή, αργά αλλά σταθερά και δια της διολισθήσεως, ο ΣΥΡΙΖΑ μετασχηματίζεται σε ενιαίο κόμμα. Σε τέτοιο ενδεχόμενο η Α.Π. θα κληθεί να αποφασίσει για τη συμμετοχή της ή όχι σε ένα πολιτικό οργανισμό με τα αρνητικά χαρακτηριστικά που κατά καιρούς έχουμε επισημάνει και διαφωνήσει.
Προτού καταλήξουμε σ’ αυτή την εκτίμηση, πρέπει να συνυπολογίσουμε τις ορατές σε όλο και διευρυνόμενα τμήματα των μελών και στελεχών του κόμματος δυσκολίες της συνύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ με τον ΣΥΝ και κυρίως τα εμπόδια που θέτουν οι υπόλοιπες συνιστώσες τόσο στη διαχείριση της καθημερινής πολιτικής πραγματικότητας όσο και στην προοπτική του «ανοίγματος» προς το χώρο των ριζοσπαστών σοσιαλιστών και της οικολογίας που, θεωρητικά, αποτελεί κοινό τόπο για τον ΣΥΝ.
Το κείμενο των 23 μέλη της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ κατά του Φ. Κουβέλη,, αλλά και η επίθεση κατά του Σπ. Λυκούδη, αποτέλεσε μια προκλητική ενέργεια, όχι μόνο κατά της Α.Π. αλλά και κατά του ΣΥΝ. Ήταν ένα ακόμη επεισόδιο στην άνευ όρων αντιπαράθεση την οποία επιδιώκουν συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.
Η επανεμφάνιση του Αλ. Αλαβάνου με τις πολοιπίκοιλες παρουσιάσεις και την «πλατφόρμα των 40», όπου μέλη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ με θέσεις ευθύνης στο σχήμα συμμετέχουν, λειτουργεί εξ αντικειμένου ως ένας νέος ισχυρός πόλος που έρχεται να αμφισβητήσει το πολιτικό βάρος του ΣΥΝ και παρωθεί πολιτικά το σχήμα σε περαιτέρω αντισυστημικές επιλογές και σε άμιλλα αριστερισμού.
Με την τελευταία απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ για τη διεξαγωγή του Εκτάκτου Συνεδρίου, στο 1ο δεκαήμερο του προσεχούς Μαΐου, οι εσωκομματικές εξελίξεις επιταχύνονται.
Η επιχειρηματολογία, που στήριξε την πρόταση για Έκτακτο Συνέδριο, προδιαγράφει και τις επιδιώξεις της ηγεσίας για αποφάσεις του τελικού σώματος, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα επίμαχα για την Α.Π. ζητήματα. Η εισήγηση του Προέδρου για το Συνέδριο έλκεται από την ιδέα της επιστροφής σε ένα καθεστώς εσωκομματικής μονολιθικότητας με περιορισμό των διαφορετικών απόψεων στη δημόσια έκφρασή τους, με ασαφείς αναφορές στην ανάγκη αλλαγών στη δομή και λειτουργία του κόμματος και με σαφή απαίτηση από τα μέλη του κόμματος, και προφανώς και από το ίδιο το Έκτακτο Συνέδριο, να επαναβεβαιώσουν τις πολιτικές επιλογές του 4ου και 5ου Συνεδρίου-την περίφημη «αριστερή στροφή»-, καθώς και να επαναβεβαιώσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί στρατηγική επιλογή και να συμβάλλουν στην υλοποίηση των αποφάσεων της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ.
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ, στις τελευταίες συνεδριάσεις της ΠΓ και της ΚΠΕ αλλά και σε δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών μας, οριοθετήσαμε με σαφήνεια το πλαίσιο στο οποίο προτείνεται να κινηθούμε ως Α.Π.
Το πλαίσιο αυτό αποφάσισε ομόφωνα και το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ της Α.Π. στις 07/02/10 και έχει ως ακολούθως:
Επαναβεβαιώνουμε τη θέση μας ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Παραμένει σταθερή η θέση μας ότι δεν θα πάρουμε κάρτες μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα δεχθούμε να εγγραφούμε σε ενιαίο μητρώο μελών στις τοπικές οργανώσεις.
Είχαμε υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει πολιτική συμμαχία. Είχαμε ζητήσει τον ανακαθορισμό των σχέσεων ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Η κρίση που βαθαίνει καθημερινά στο σχήμα αποδεικνύει τα όριά του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχήμα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Ζητάμε απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Χαράξαμε με σαφήνεια τις δικές μας «κόκκινες γραμμές». Αυτές βέβαια θα έπρεπε να είναι και οι κόκκινες γραμμές του κόμματος.
7. ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΣΚΕΨΗΣ
1. Επαναβεβαιώθηκε η συνέχιση της κοινής πορείας και δράσης μαζί με τις δυνάμεις της Πρωτοβουλίας και της ΑΡ.ΣΗ. για την Ανασυγκρότηση της Ανανεωτικής Αριστεράς με την προώθηση των θεματικών πολικών εκδηλώσεων και το μηνιαίο πολιτικό περιοδικό που είναι υπό έκδοση.
2. Αποφασίστηκε:
Α. Να συμμετάσχουμε στο Έκτακτο Συνέδριο με την ολόπλευρη προβολή των θέσεων και ιδεών της Α.Π.
Β. Να κατατεθέσουμε συνολική πολιτική πλατφόρμα με κύριους άξονες:
- ρεαλιστικό πρόγραμμα διεξόδου από την οικονομική κρίση
- αριστερό ευρωπαϊσμό
- συνεργασία με τους Οικολόγους –Πράσινους, ανοικτή σε δυνάμεις τις Αριστεράς
- ευέλικτη πολιτική συμμαχιών στις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές
Γ. Να διεκδικήσουμε την ενδυνάμωση του ΣΥΝ και την απόκρουση της ρευστοποίησης του ΣΥΝ.
Να θέσουμε τα συγκεκριμένα πολιτικά μας όρια σε ότι αφορά την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα και να διεκδικήσουμε ξεκάθαρη απόφαση από το Έκτακτο Συνέδριο στο ζήτημα αυτό.
Η Πανελλαδική Σύσκεψη της ΑΠ απευθύνει κάλεσμα στα μέλη και τα στελέχη του κόμματος που εντάσσονται στο ρεύμα της Ανανεωτικής Αριστεράς να πάρουν μαζικά μέρος στις διαδικασίες του Εκτάκτου Συνεδρίου και να διαμορφώσουν τις συνθήκες της καλύτερης δυνατής παρουσίας του χώρου μας.
20/02/10
Εισήγηση στην Πανελλαδική Σύσκεψη του ΣΥΝ, 19-20/02/10
του ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΑΤΖΗΣΩΚΡΑΤΗ
1. Βρισκόμαστε σήμερα όλοι και όλες εδώ, και στον ίδιο χώρο μετά την Πανελλαδική Σύσκεψη του Περασμένου Σεπτέμβρη.
Όπου, μετά την απόφαση που είχαμε πάρει για τη συμμετοχή μας στις εκλογές, είχαμε δώσει την υπόσχεση, σε πιο ήρεμες συνθήκες, μετά τις εκλογές, να ξανασυναντηθούμε με μια άνεση χρόνο, δύο ημέρες, και να συζητήσουμε τις αγωνίες και τους προβληματισμούς μας για την πορεία και το μέλλον της Ανανεωτικής Αριστεράς έτσι όπως διαμορφώνεται μέσα από την μεγάλη περιπέτεια του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα γεγονότα που ακολούθησαν μετά τις εκλογές, η καθοριστικής σημασίας 3η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ τον Νοέμβρη, οι αλλεπάλληλες ΚΠΕ εξαιτίας των εμμονών του Προέδρου του ΣΥΝ για να ληφθεί απόφαση και να πάμε σε Συνέδριο του ΣΥΝ, δεν μας επέτρεψαν να την πραγματοποιήσουμε.
Η απόφαση του Συντονιστικού της Πτέρυγας τον Δεκέμβρη για μια άνετη προσυνδιασκεψιακή διαδικασία, δύο μηνών και Συνδιάσκεψη στα μέσα του Μαρτίου, άλλαξε υποχρεωτικά αφού η απόφαση για έκτακτο Συνέδριο έγινε κατορθωτή.
2. Ποιοι και ποιες είμαστε εδώ;
Είμαστε τα μέλη του ΣΥΝ που ανήκουν στην ΑΠ, άλλα που απλώς παρακολουθούν με ενδιαφέρον την πορεία μας, τα μέλη της Πρωτοβουλία για την ανασυγκρότηση της Ανανεωτικής Αριστεράς και της ΑΡ.ΣΗ., που έχουμε συμπορευτεί τα τελευταία χρόνια και έχουμε
προκρίνει τη συγκρότησης ενός Forum Διαλόγου για να συσπειρώσει όλες εκείνες τις φωνές των αριστερών «με ή χωρίς κόμμα», που επιμένουν ακόμη να αναζητούν μια εναλλακτική πρόταση : είτε για τον ανακαθορισμό των σχέσεων ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ είτε για την αυτόνομη πορεία του ανανεωτικού χώρου.
Δεν είναι μαζί μας 8 μέλη της ΚΠΕ από τα 38 που εξέλεξε η Πτέρυγα στο προηγούμενο συνέδριο και μερικοί γραμματείς οργανώσεων που συνυπέγραψαν το κείμενο των 20 στην ΚΠΕ του ΣΥΝ ζητώντας Συνέδριο και καταφερόμενοι εναντίον των τάσεων, με ενεργό δράση και κινητοποίησή τους, εν αγνοία των συλλογικών διαδικασιών της Α.Π., για την κυκλοφορία και υπογραφή 8σέλιδου κειμένου με το οποίο καλούν συντρόφους/ισσες, στρεφόμενοι εναντίον όλων των τάσεων, να πυκνώσουν τις γραμμές του ΣΧΗΜΑΤΟΣ-Πλατφόρμα 2010!. Έχουν πάρει τις αποφάσεις τους…
Προς τους συντρόφους/ισσες που ρωτούν τι συμβαίνει πρέπει να είμαστε σαφείς: όπως έχουμε τονίσει οι τάσεις δεν είναι μορφώματα αιώνια. Ο καθένας/μια αυτοπροσδιορίζεται. Μιλάμε πλέον για μια νέα τάση που διαμορφώνεται περί τον Πρόεδρο- κάθε Πρόεδρος μπορεί να διαμορφώνει την δική του τάση. Υπογραμμίζουμε απλά ότι φεύγουν την κρισιμότερη στιγμή για την Αν. Πτέρυγα…
3. Διαμορφώσαμε μέσα από μια κοινή πορεία, δυσκολίες, κρατήματα, παλινωδίες μιας επίπονη δηλαδή διαδικασία, στις 16/06/2007 την ΑΠ.
Είμαστε περήφανοι για την επιλογή μας αυτή.
Ο κομματικός ιστορικός του μέλλοντος θα αναδείξει την μεγάλη συνεισφορά της…
Από αυτή τη θέση θα ήθελα να υπενθυμίσω γιατί ο χώρος μας πάσχει πολλές φορές από ένα σύνδρομο …ΑΥΤΟΚΑΤΑΔΙΚΗΣ.
Επιβεβαιωθήκαμε για τη στάση μας, τις πολιτικές μας θέσεις και προβλέψεις για μεγάλα κομβικού χαρακτήρα γεγονότα. Θυμηθείτε την περίφημη κυβέρνηση με επίκεντρο την Αριστερά του τελευταίου Συνεδρίου, την σφοδρή κριτική μας για την πολιτική αλαζονεία που επέδειξε η ηγεσία την περίοδο της δημοσκοπικής έκρηξης, για τα λάθη και τις παραλείψεις την περίοδο του Δεκεμβρίου 2008, το Διαρκές Συνέδριο για το Πρόγραμμα, που τον μόχθο της επιτροπής που δούλεψε, -άσχετα από τη δική μας διαφωνία και το λευκό μας-. Θυμηθείτε, υποστηρίζαμε ότι θα το πετάξει στα αζήτητα ο ΣΥΡΙΖΑ και …ήλθαν τα 15 σημεία.Θυμηθείτε το υποταγμένο στις απίθανες απαιτήσεις του ΣΥΡΙΖΑ ευρωψηφοδέλτιο, την αντίδρασή μας στη γελοιοποίηση που θα προκαλούσε η απόφαση με τους 11 αρχηγούς, τη στάση αρχής μας απέναντι στη διαμάχη και πόλεμο χαρακωμάτων Τσίπρα –Αλαβάνου.
4. Σήμερα στα χέρια σας έχετε ένα εισηγητικό κείμενο με την ευθύνη του Συντονιστικού και της Γραμματείας του.
Αποτελεί ένα κείμενο θέσεων και κατεύθυνσης. Θα αποτελεί το Ντοκουμέντο της Πανελλαδικής Σύσκεψης μετά τη συζήτησή μας.
Περιλαμβάνονται οι κεντρικές μας θέσεις, ας πούμε τα αγκωνάρια της ιδεολογικοπολιτικής μας συγκρότησης.
Η δική μας απάντηση στη δίνη της οικονομικής κρίσης.
Τι εμείς εννοούμε ως αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση.
Όλα αυτά στηριγμένα και έχοντας ως προγραμματικό υπόβαθρο το Κείμενο Συμβολής που καταθέσαμε ως ΑΠ στο Διαρκές Συνέδριο για το Πρόγραμμα του ΣΥΝ τον Φεβρουάριο του 2009.
Όπως γνωρίζετε έχουμε αποφασίσει να αναδείξουμε και παρουσιάσουμε θέσεις προβληματισμούς και προτάσεις για τα μεγάλα κεντρικά ζητήματα της χώρας
Αναλάβαμε αυτή την πρωτοβουλία, στο πλαίσιο της προετοιμασίας μας για το Έκτακτο Συνέδριο και της Διήμερης πανελλαδικής Σύσκεψης μεθαύριο. Έχουμε αποφασίσει ως ΑΠ να μιλήσουμε προγραμματικά και πολιτικά,
Στις αρχές του χρόνου μιλήσουμε για το σχέδιο Καλλικράτης όπως πρωτοπαρουσιάζονταν, ανοίξαμε τη συζήτηση για τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου.
Την Τετάρτη, 17/02/10 μιλήσαμε για την οικονομία: «Ανιχνεύοντας προτάσεις διεξόδου από την κρίση», σε μια πολύ πετυχημένη εκδήλωση και από άποψη περιεχομένου και προσέλευσης. Ελπίζουμε και επιδιώκουμε να εκδώσουμε τα πρακτικά σύντομα
Στοχεύουμε να ανοίξουμε τη συζήτηση σε δυο νέους κύκλους τις προσεχείς εβδομάδες
- εθνικές και ευρωπαϊκές πολιτικές για την κρίση
-Αριστερά και οικολογία. Η πράσινη ανασυγκρότηση της οικονομίας.
Για λόγους οικονομίας της συζήτησης, δεν θα θελήσω να αναφερθώ εκτενώς στα οικονομικά και κοινωνικά ζητήματα. Στο εισηγητικό μας κείμενο είναι επαρκώς αναπτυγμένα.
5. Η προετοιμασία της νέας πορείας του ΣΥΝ όπως την αντιλαμβανόμαστε ως Ανανεωτική Πτέρυγα, απαιτεί την ήττα των αριστερίστικων απόψεων και πολιτικών επιλογών, εντός και εκτός ΣΥΝ.
Βασικός φορέας αυτής της προσπάθειας αλλά όχι ο μόνος – και δεν ενδιαφερόμαστε ούτε στοχεύουμε να είμαστε μόνοι – μπορεί να είναι η Ανανεωτική Αριστερά. Βρίσκεται σήμερα διάσπαρτη στην κοινωνία (ένα μέρος της συσπειρώνεται στην Α. Π.) και τείνει να υποχωρεί οργανωτικά, αν και είναι, όλο και περισσότερο, πολιτικά και ηθικά δικαιωμένη.
Η Διήμερη Πανελλαδική Σύσκεψή μας φιλοδοξούμε να συνιστά ένα σταθερό βήμα προς την επείγουσα ανασύνταξη της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Η ανάδειξη της πολιτικής και ιδεολογικής ταυτότητας, των προτάσεων της Ανανεωτικής Αριστεράς – και όχι η υποταγή σε δογματικές ή αριστερίστικες νοοτροπίες - είναι ο μοναδικός δρόμος σήμερα για την αντιστροφή του κλίματος ασφυξίας, που παραλύει τις δυνάμεις της ευρύτερης κοινωνικής και πολιτικής ανανεωτικής αριστεράς.
Η ενεργοποίηση, η πολιτική συνάντηση αυτών των δυνάμεων και ο διάλογος με τις δυνάμεις της οικολογίας και του αριστερού σοσιαλιστικού χώρου είναι πρώτη προτεραιότητα σήμερα.
Το κάλεσμά μας αυτό απευθύνεται σε όλους τους αριστερούς πολίτες και πρώτα από όλα στον κόσμο του ΣΥΝ. Σήμερα περισσότερο από ποτέ γίνεται σαφές ότι δεν θα δυναμώσουμε το χώρο της μη δογματικής αριστεράς - που αναζητά και αμφισβητεί – αν υποκύψουμε στις σειρήνες ενός αριστερισμού που μας περιθωριοποιεί. Δεν καταπολεμούμε τις αδιέξοδες πολιτικές του ΚΚΕ προσπαθώντας να το αντιγράψουμε εν μέρει και ανεπιτυχώς. Ούτε καλλιεργώντας την εικόνα ότι οι επαναστατικές δυνάμεις βρίσκονται στους δρόμους και παίζουν “κλέφτες και αστυνόμους”.
Διδασκόμαστε – πρέπει όλοι να διδαχθούμε - από την κατάσταση των μαζικών κινημάτων το 2009, ύστερα από το Δεκέμβρη.
Αντιλαμβανόμαστε ότι βάση κοινών αγώνων με ευρύτερες, και πέραν της αριστεράς κοινωνικές δυνάμεις, του σοσιαλιστικού και οικολογικού χώρου, δεν μπορεί να αποτελούν ούτε οι «ανατροπές του συμφώνου σταθερότητας» ούτε τα παντός είδους «μπλοκαρίσματα».
Το 2010 είναι κρίσιμο για τη χώρα και για τις αριστερές δυνάμεις και ειδικότερα τις ανανεωτικές. Δεν πρέπει να αποκλείουμε σοβαρές ανακατατάξεις. Από τις επιλογές μας θα κριθούμε αν θα είμαστε στη σωστή πλευρά ή στη λάθος.
6. Στην τελευταία μαζική διαδικασία της Α.Π. (Σεπτέμβριος 2009), άνοιξαν όλα τα θέματα που αφορούν την προοπτική της Α.Π. ως μιας συλλογικότητας του ΣΥΝ.
Από το θέμα της παραμονής ή όχι στον ΣΥΝ και τη συγκρότηση ενός άλλου πολιτικού φορέα της Ανανεωτικής Αριστεράς, μέχρι τη διαμόρφωση μιας ευέλικτης τακτικής που θα επιτρέπει προοπτικά την αλλαγή των εσωτερικών συσχετισμών στον ΣΥΝ και την ενίσχυση των ανανεωτικών ιδεών μέσα σ’ αυτόν.
Οποιαδήποτε συζήτηση για τα θέματα αυτά δεν μπορεί να γίνεται ερήμην της πραγματικότητας που διαμορφώνεται καθημερινά στον ΣΥΝ, με αγνόηση του γεγονότος ότι πολλοί σύντροφοι/ισσες που ανήκουν στην Α.Π. δεν συμμετέχουν ουσιαστικά, αλλά ορισμένοι/ες από αυτούς/ές ούτε και τυπικά, στις διαδικασίες του ΣΥΝ, και κυρίως, με παραγνώριση της αυξανόμενης κριτικής από μέλη και στελέχη της Α.Π. για ατολμία της ηγεσίας της Α.Π.
Η συζήτηση που έχει ξεκινήσει στις γραμμές μας, ακριβώς επειδή πρόκειται για μία ζωντανή και σε διαρκή εξέλιξη διαδικασία, με δεδομένα που αλλάζουν και με στοιχεία που προστίθενται καθημερινά, είναι ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΕ ΟΛΑ.
Στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν μετά το εκλογικό αποτέλεσμα (θετικό εκλογικό ποσοστό για τον ΣΥΡΙΖΑ, διαμόρφωση ισχυρής κοινοβουλευτικής παρουσίας της Α.Π., αξιοσημείωτες καταγραφές στελεχών σε όλη την Ελλάδα) πορευτήκαμε με κατεύθυνση την εξάντληση όλων των περιθωρίων για την αλλαγή της πολιτικής του ΣΥΝ. Αλλαγή και σε ό,τι αφορά τις πολιτικές κατευθύνσεις και σε ό,τι αφορά την πολιτική των συμμαχιών. Σε όλες μας τις προτάσεις, όμως αντιμετωπίζαμε ένα ΤΕΙΧΟΣ από την πλευρά της ηγεσίας…
Οι αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν αρνητική τομή στην πορεία του. Η θέσπιση ενιαίου μητρώου μελών, κάρτας μέλους, η συγκρότηση Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτικών κινήσεων βάσης, ενδιάμεσων οργάνων, η λήψη αποφάσεων επί όλων των θεμάτων με πλειοψηφία κλπ. διαμορφώνουν μια καινούργια πραγματικότητα.
Κλειδί για την εκτίμηση της μελλοντικής εξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ και συνακόλουθα του ΣΥΝ είναι η ερμηνεία της συνολικής πορείας του ΣΥΡΙΖΑ από την ίδρυσή του μέχρι σήμερα. Αν δηλαδή, αργά αλλά σταθερά και δια της διολισθήσεως, ο ΣΥΡΙΖΑ μετασχηματίζεται σε ενιαίο κόμμα.
Σε τέτοιο ενδεχόμενο η Α.Π. θα κληθεί να αποφασίσει για τη συμμετοχή της ή όχι σε ένα πολιτικό οργανισμό με τα αρνητικά χαρακτηριστικά που κατά καιρούς έχουμε επισημάνει και διαφωνήσει.
Με την τελευταία απόφαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ για τη διεξαγωγή του Εκτάκτου Συνεδρίου, στο 1ο δεκαήμερο του προσεχούς Μαΐου, οι εσωκομματικές εξελίξεις επιταχύνονται.
Η επιχειρηματολογία, που στήριξε την πρόταση για Έκτακτο Συνέδριο, προδιαγράφει και τις επιδιώξεις της ηγεσίας για αποφάσεις του τελικού σώματος, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα επίμαχα για την Α.Π. ζητήματα. Η εισήγηση του Προέδρου για το Συνέδριο έλκεται από την ιδέα της επιστροφής σε ένα καθεστώς εσωκομματικής μονολιθικότητας με περιορισμό των διαφορετικών απόψεων στη δημόσια έκφρασή τους, με ασαφείς αναφορές στην ανάγκη αλλαγών στη δομή και λειτουργία του κόμματος και με σαφή απαίτηση από τα μέλη του κόμματος, και προφανώς και από το ίδιο το Έκτακτο Συνέδριο, να επαναβεβαιώσουν τις πολιτικές επιλογές του 4ου και 5ου Συνεδρίου-την περίφημη «αριστερή στροφή»-, καθώς και να επαναβεβαιώσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί στρατηγική επιλογή και να συμβάλλουν στην υλοποίηση των αποφάσεων της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ.
7. Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του ΣΥΝ με τον ΣΥΡΙΖΑ, στις τελευταίες συνεδριάσεις της ΠΓ και της ΚΠΕ αλλά και σε δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών μας, οριοθετήσαμε με σαφήνεια το πλαίσιο στο οποίο προτείνεται να κινηθούμε ως Α.Π.
Το πλαίσιο αυτό αποφάσισε ομόφωνα και το ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΟ της Α.Π. στις 07/02/10 και έχει ως ακολούθως:
Επαναβεβαιώνουμε τη θέση μας ότι είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. Παραμένει σταθερή η θέση μας ότι δεν θα πάρουμε κάρτες μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα δεχθούμε να εγγραφούμε σε ενιαίο μητρώο μελών στις τοπικές οργανώσεις.
Είχαμε υποστηρίξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραμείνει πολιτική συμμαχία. Είχαμε ζητήσει τον ανακαθορισμό των σχέσεων ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ. Η κρίση που βαθαίνει καθημερινά στο σχήμα αποδεικνύει τα πραγματικά όριά του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως σχήμα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Ότι είχε να δώσει το έδωσε. Τώρα λειτουργεί μόνο ως τροχοπέδη των εξελίξεων ή ως όχημα που βαδίζει στον αντισυστημισμό και τον αριστερισμό.
Ζητάμε γι΄αυτό την απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όχι γατί δεν προσβλέπουμε στην αναγκαιότητα συμμαχικών σχημάτων. Αυτό δεν πάει παρά πέρα. Η πρότασή μας για συμμαχικό σχήμα με τους οικολόγους-πράσινους ανοικτή σε δυνάμεις της αριστεράς είναι δεδομένη.
Χαράξαμε με σαφήνεια τις δικές μας «κόκκινες γραμμές». Αυτές βέβαια θα έπρεπε να είναι και οι κόκκινες γραμμές του κόμματος.
Επαναλαμβάνω τη δική μας κόκκινη γραμμή, και αυτό ζητούμε να γίνει κατανοητό από όλους και όλες στον ΣΥΝ και κυρίως από την ηγεσία. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι στην μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο κόμμα. δεν θα πάρουμε κάρτες μέλους του ΣΥΡΙΖΑ και δεν θα δεχθούμε να εγγραφούμε σε ενιαίο μητρώο μελών στις τοπικές οργανώσεις. Δεν δεχόμαστε τις σχετικές αποφάσεις της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ και απορρίπτουμε τη λογική της συγκρότησης της 4ης Παν. Συνδιάσκεψης. Σε αυτά ζητάμε και θα διεκδικήσουμε ξεκάθαρη απόφαση από τα καταστατικά όργανα του ΣΥΝ.
Μετά την απόφαση της ΚΠΕ για Έκτακτο Συνέδριο τον Μάιο, η Διήμερη Πανελλαδική Σύσκεψη της Α.Π. θα έχει και την αποκλειστική ευθύνη για τη χάραξη της «γραμμής» αντιμετώπισης όλων των σχετικών με το Έκτακτο Συνέδριο.
Αυτό σημαίνει ότι:
Α. μέσα από τις σημερινές και αυριανές διαδικασίες μας πρέπει να επιβεβειώσουμε την απόφασή μας για κατάθεση στην Επιτροπή Θέσεων ενός πλήρους ξεχωριστού κειμένου.
Αν ναι, και ελπίζω ότι θα υπάρχει πλήρης συμφωνία, καλούνται όσοι και όσες επιθυμούν να συμβάλλουν να δηλώσουν συμμετοχή. Και την προσεχή Τρίτη, στα γραφεία του ΣΥΝ 3ος όροφος, και ώρα 6:00μμ να είναι εκεί.
Β. Συνεχίζουμε την πορεία μας για την κοινή πορεία και δράση μαζί με της δυνάμεις της Πρωτοβουλίας και της ΑΡ.ΣΗ. για την ανασυγκρότηση της Ανανεωτικής Αριστεράς προωθώντας τις θεματικές πολικές εκδηλώσεις μας. Προωθούμε το μηνιαίο περιοδικό που ετοιμάζουμε.
Γ.Τελευταίο αλλά όχι έσχατο, το ζήτημα της συμμετοχής στο Έκτακτο Συνέδριο
Η υπόθεση αυτή έχει ταλανίσει όλους και όλες που συμμετέχουμε στην ΑΠ και στον ΣΥΝ.
Υπάρχουν απόψεις που επιμένουν ότι όπως εξελίχθηκε το Συνέδριο με τις διαδικασίες και στοχεύσεις του θα είναι μια παρωδία και δεν έχει τίποτα να δώσει η συμμετοχή μας.
Από την άλλη παρουσιάζονται οι απόψεις που υπογραμμίζουν ότι την όποια μάχη δεν τη δίνουμε από τα σπίτια μας αλλά συμμετέχοντας.
Εδώ θα αποφασίσουμε μέσα από αυτή τη συμμετοχική διαδικασία το τι θα κάνουμε.
Το μείζον, το κορυφαίο όμως θέμα είναι ότι και αν αποφασίσουμε θα συνομολογήσουμε ότι θα πάμε και θα το κάνουμε όλοι και όλες μαζί.
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4364