Η Μέρκελ νίκησε, αλλά ...

Κώστας, Κάρης

Κυριακάτικη Αυγή, 2010-03-28

Η συμφωνία έγινε, ο γερμανο-γαλλικός συμβιβασμός δίνει μια κάποια στήριξη με άγνωστη ακόμη αποτελεσματικότητα. Το πρώτο σημάδι θα είναι τα επιτόκια δανεισμού της Ελλάδας από τις “αγορές”, τους διεθνείς κερδοσκόπους δηλαδή, ίσως τις επόμενες μέρες. Δύο είναι τα κεντρικά ερωτήματα: Ποιοι είναι οι ωφελημένοι και οι χαμένοι; Ποιες προοπτικές χαράσσονται για την Ευρώπη και το ευρώ;

ΠΟΣΟ θα ωφεληθεί βραχυπρόθεσμα το ελληνικό Δημόσιο δεν γνωρίζουμε. Δεν περιμένουν οι αναλυτές αμέσως πολύ μεγάλη πτώση. Σε κάθε περίπτωση, η συμφωνία αφήνει πολλά περιθώρια στην κερδοσκοπική δράση. Θα γίνει πράξη όταν φθάσει η Ελλάδα σε αδιέξοδο, άρα θα έχει προηγηθεί κάποιο μεγάλο άλμα στα επιτόκια. Οι πανηγυρισμοί του Έλληνα πρωθυπουργού δεν αντιστοιχούν στο περιεχόμενο της συμφωνίας, αν και η θέση του -και της χώρας- θα ήταν εξαιρετικά δεινή αν δεν υπήρχε συμφωνία. Ας περιμένουμε λοιπόν ότι θα δεσμευτούμε και πάλι με υψηλά τοκογλυφικά επιτόκια για τον δανεισμό του Απριλίου και του Μαΐου. Και ας μην ξεχνούμε ότι αυτοί οι τόκοι γράφονται στο χρέος... Άρα, και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια -χρηματιστηριακά και επενδυτικά- δεν είναι στους χαμένους. Ο δικός τους στόχος είναι τα γρήγορα, ασφαλή υπερκέρδη και όχι να μας “τιμωρήσουν”, όπως λέγεται - για τι πράγμα άλλωστε, να μας τιμωρήσουν, μήπως πήγαν άσχημα οι μπίζνες στην Ελλάδα; Όταν έρθει η ώρα, έχουν και αλλού πορτοκάλια να πάνε να τα κόψουν...

ΣΙΓΟΥΡΑ κερδισμένη είναι η πολιτική Μέρκελ, που επεβλήθη σαφέστατα. Και με τον ρόλο του ΔΝΤ που συμφωνήθηκε και με τον χαρακτήρα του δανεισμού. Είναι προφανής ο αυταρχικός χαρακτήρας της πολιτικής συμπεριφοράς της γερμανικής κυβέρνησης, που επιμένει στην αρχή της μη διάσωσης μιας χώρας που απειλείται. Για όσους στην Ευρώπη υποστηρίζουν την περαιτέρω ενοποίηση και τα βήματα προς την οικονομική διακυβέρνηση, ώστε να στηριχθεί το ευρώ και η συνοχή των χωρών του, η συμφωνία έχει διπλή ανάγνωση. Η αρνητική είναι αυτή που αναφέραμε παραπάνω: η νίκη της γραμμής Μέρκελ, το μπλοκάρισμα, η αναβολή εφαρμογής νέων πολιτικών. Όμως πρέπει να επισημάνουμε ότι η παρατεταμένη κρίση της Ευρωζώνης γύρω από τη στήριξη προς την Ελλάδα, η διαπραγμάτευση κινητοποίησε δυνάμεις που -έστω ανεπιτυχώς τώρα- υποστηρίζουν άλλη γραμμή από την πολιτική Μέρκελ.

Η ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ παρατάσεως του “ελληνικού δράματος”, η πιθανότητα και άλλων κρίσεων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου θα κρατούν για πολύ καιρό στην επικαιρότητα τα διλήμματα. Οι απόψεις για Ευρωζώνη δύο ταχυτήτων θα προκαλέσουν αντιδράσεις, δεν θα περάσουν εύκολα. Σε αυτές τις συνθήκες οι ταλαντεύσεις μας και η έλξη της εθνικής αναδίπλωσης μόνον ζημιά θα κάνουν. Το πεδίο των επιλογών και επομένως των κοινωνικών αγώνων και των προσπαθειών της ανανεωτικής αριστεράς έχει διαμορφωθεί καθαρά. Στη χώρα μας εν μέσω της βαθιάς κρίσης του πελατειακού κράτους τα κρίσιμα θέματα είναι: η δίκαιη κατανομή των βαρών από την αναγκαστική μείωση του ελλείμματος, η καταπολέμηση της παραοικονομίας και της φοροδιαφυγής -για να στηριχθεί η αμοιβή της εργασίας, που είναι το πρώτο θύμα-, οι αλλαγές στο κράτος και η νέα αναπτυξιακή προοπτική με σεβασμό στο περιβάλλον - για να περιοριστεί η βαριά επίπτωση της ανεργίας των νέων, που πρώτοι θα πληρώσουν την ύφεση. Όλα αυτά σημαίνουν συσπείρωση για τη ριζική αλλαγή των κυβερνητικών μέτρων, όχι για κάποιο αντιρεαλιστικό μπλοκάρισμα. Ας μην χάνουμε το χρόνο μας με συζητήσεις για το αν είναι αληθινή ή όχι η κρίση. Ας επικεντρωθούμε στα ουσιώδη για τους πολλούς . Αυτό περιμένει από τις αριστερές δυνάμεις η κοινωνία.

ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ πεδίο, που διαπλέκεται με το εθνικό, επείγουσες είναι η συνάντηση της Ελλάδας με άλλες χώρες που έχουν παρόμοια συμφέροντα και η ενεργοποίηση της ευρωπαϊκής κοινωνικής αλληλεγγύης. Η λογική της γερμανικής αναδίπλωσης ή της ανευθυνότητας για την ευρωπαϊκή πορεία πρέπει να πολεμηθεί μέσα στη Γερμανία. Εδώ αναμετρώνται οι ευθύνες κομμάτων και προσωπικοτήτων που επηρεάζουν. Περισσότερη Ευρώπη, δημοκρατική ομοσπονδιακή οργάνωση. Η εμπλοκή της αριστεράς στις προτάσεις για την έξοδο από το ευρώ που έρχονται και επανέρχονται προφανώς σε αναζήτηση μιας επαναστατικότητας, στην αλήθεια είναι η σύμπτωση -όπως όλοι πληροφορηθήκαμε- με την πρόταση των σκληρών της δεξιάς σε χώρες της Ευρώπης ή των υποστηρικτών του ατλαντισμού. Ας μη χάνουμε τον στόχο.

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4481