Η αδιέξοδη ματιά του ΓΑΠ
Κώστας, Ανδρέου
2010-04-11
Διαβάζω σήμερα στο ΒΗΜΑ την συνέντευξη του ΓΑΠ και καταλαβαίνω, γιατί αυτή η κυβέρνηση, με μαθηματική ακρίβεια θα αποτύχει.
Το ξέρετε ότι περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, σ’αυτό το site στήριξα την ανάγκη εκλογής της, την ανάγκη συνεργασίας της αριστεράς με την κυβέρνησή του. Πάντα ήμουν και συνεχίζω να είμαι υπέρ της ιστορικής αναγκαιότητας της κεντροαριστεράς. Και όμως, οι αμφιβολίες μου αρχίζουν να αποκτούν περίγραμμα, να γίνονται περισσότερο από σαφείς και να με οδηγούν στο απαισιόδοξο συμπέρασμα.
Η κυβέρνηση αυτή θα αποτύχει και δυστυχώς η χώρα δεν την έχει αυτήν την πολυτέλεια. Η χώρα έχει ανάγκη ειδικά αυτή η κυβέρνηση να πετύχαινε.
Να ξαναγυρίσω λοιπόν στην συνέντευξη. Αυτό που μου δίνει την βεβαιότητα της αποτυχίας, είναι η ένταση με την οποία ο ΓΑΠ δηλώνει, ότι τώρα είναι η στιγμή να ανοίξει και προτίθεται να το κάνει, όλα τα θέματα που γεννούν την παθογένεια της οικονομίας, της δημόσιας διοίκησης, των ελλειμμάτων σε κάθε δείκτη που μετράει την πορεία της, δημόσιο έλλειμμα, χρέος, ανταγωνιστικότητα, παιδεία, υγεία. Οτιδήποτε μετριέται πάνω και κάτω από τον αέρα της χώρας στην οποία ζούμε.
Ο Πρετεντέρης με πρόλαβε προχθές και είχε απόλυτο δίκιο, όταν ζητούσε με αφορμή τον νόμο για την «μη κατεδάφιση για 40 χρόνια» των σπιτιών που έχουν παραβιάσεις στους ημιυπαίθριους, στα υπόγεια , στις πιλοτές.
Ειλικρίνεια ζητάει η χώρα όπως σωστά τόνισε.
Ειλικρίνεια.
Θέλεις να βρεις κυρία Μπιρμπίλη έναν τρόπο για να μαζέψεις χρήματα για το χρέος. Θεμιτό. Μέσα και εγώ, να πληρώσω –αν μπορώ πλέον να πληρώσω-, αλλά μη με κοροϊδεύεις, λέγοντας ότι τα λεφτά αυτά θα πάνε σε ένα καινούριο ταμείο που θα κάνει έργα πρασίνου στην γειτονιά μου. Να μου έλεγες ότι θα γίνουν στην Κυψέλη ή στο Παγκράτι, να το δεχθώ επίσης, αλλά ότι θα γίνουν στις περιοχές με τις μεζονέτες, όπως το Χαλάνδρι ,η Άνοιξη, η Φιλοθέη, η Ανθούσα και η Λούτσα, δεν το ΠΙΣΤΕΥΩ, αλλά ακόμη και αν το πίστευα, δεν νομίζω ότι είναι η ώρα για να φροντίσουμε το πράσινο εκεί που δεν χρειάζεται, τουλάχιστον ως πρώτη προτεραιότητα.
‘Η εν πάσει περιπτώσει, αν θέλεις εκεί να κάνεις έργα πρασσίνου, ρώτα τους Δήμους να σου πούν πόσα τέτοια έργα χρειάζονται και ανάλογα να βγουν και τα πρόστιμα που χρειάζεται να πληρώσουμε. Κάνε διαβούλευση με τους κατοίκους αυτών των περιοχών. Ρώτα τους, αν αυτό είναι η πρώτη προτεραιότητά τους τώρα ή θάθελαν να διαθέσουν τα χρήματά τους σε κάτι άλλο; Κάντι αλλά προηγούμενα στείλε τον εισαγγελέα να διερευνήσει αν οι άνθρωποι πλήρωσαν τον εργολάβο γι’αυτές τις υπερβάσεις και τουλάχιστον απαίτησε να σου πληρώσουν τους φόρους και τον ΦΠΑ που δεν δήλωσαν για τα παράνομα που πούλησαν. Συμπεριφέρσου σαν κράτος δικαίου και επιμέρισε τις ευθύνες.
Τίποτε απ’όλα αυτά και ενώ η χώρα καλείται να παίξει ποδόσφαιρο στο γήπεδο της κρίσης, η κυβέρνηση στον κόσμο της θέλει να παίξουμε τένις.
Αυτό που θα οδηγήσει και την κυβέρνηση και την χώρα σε αποτυχία είναι ότι θέλει να κυβερνήσει τεχνοκρατικά, ενώ χρειάζεται να κυβερνήσει πολιτικά. Χρειάζεται να διαλέξει ποιο είναι το κύριο και ποιο το δευτερεύον , ποιο θα λειτουργήσει σαν «λοκομοτίβα» και ποια θα είναι τα βαγόνια και αυτό είναι φανερό ότι η κυβέρνηση δεν ξέρει να το κάνει.
Οι αγορές το καταλαβαίνουν αυτό, διότι σκοτίστηκαν αν θα «δεν θα γκρεμιστούν τα αυθαίρετα σε 40 χρόνια», αν θα γίνει πλατεία στην Εκάλη, αν θα έχουμε ταμείο φύσης. Οι αγορές καταλαβαίνουν ότι ο ΓΑΠ τρέχει πολύ γύρω –γύρω χωρίς τίποτε συγκεκριμένο και κάπως έτσι πάει και η χώρα και ότι στα σίγουρα δεν θα συγκεντρώσει όλα τα σφυριά να χτυπάνε στο ίδιο «αμόνι», το «αμόνι» του χρέους και βάσιμα πιστεύουν ότι θα χρεοκοπήσουμε.
Οι αγορές το καταλαβαίνουν αυτό όχι μόνο ως κερδοσκόποι, αλλά και ως Τρισέ.
Καταλαβαίνουν δυστυχώς ότι πρωτίστως δεν χρειαζόμαστε οικονομική βοήθεια, αλλά πολιτική βοήθεια. Χρειάζεται να μας κυβερνήσουν και θα το κάνουν, αφού εμείς δεν μπορούμε.
Η Αριστερά χρειάζεται να βοηθήσει, χρειάζεται να αρνηθεί να σπαταλούνται οι προτάσεις της για την οικολογία και την πράσινη ανάπτυξη με τόσο ερασιτεχνικό ανειλικρινή και δογματικό για άλλη μια φορά τρόπο.
Η Αριστερά πρέπει να τραβήξει το χαλινάρι της κυβέρνησης.
Πρέπει να της πει «εντάξει εσείς αποφασίζετε και θεωρήστε ότι αποφασίσατε για όλα, αλλά τώρα ας κάτσουμε να δούμε τι θα κάνουμε».
Προτεραιότητα δεν είναι οι ημιυπαίθριοι, προτεραιότητα είναι πως θα ξανανοίξουν τα γιαπιά, τα 40 επαγγέλματα που δουλεύουν γύρω απ’αυτά, πως θα ξαναδουλέψει η βιοτεχνία των 800.000 μικρομεσαίων, που πνίγεται από τις μεταχρονολογημένες επιταγές.
Προτεραιότητα είναι να καταλάβει ο ΓΑΠ ότι αυτοί οι 800.000 μικρομεσαίοι δεν είναι τίποτε άλλο από απλούς εργαζόμενους που επειδή δεν είχαν δουλειά-είχα απολυθεί- ή είχαν χαμηλό μισθό σαν εργαζόμενοι που δεν τους έφτανε να θρέψουν την οικογένειά τους, αποφάσισαν να ανοίξουν ένα ψιλικατζίδικο, μια βιοτεχνιούλα, ένα συνεργείο για να «βρούνε δουλειά».
Αν σβήσει και αυτή η δυνατότητα ο άνεργος να δημιουργεί την «δουλειά» του, τότε η χώρα θα καταρρεύσει. Πρέπει η Αριστερά να καταλάβει ότι αυτοί είναι το προλεταριάτο που ψάχνει, αυτοί είναι οι άνθρωποί της. Και να το πει στην κυβέρνηση και χωρίς καθυστέρηση.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4516&export=html