Υπό τριπλή επιτήρηση
Ελίζα, Παπαδάκη
Τα Νέα, 2010-04-21
Μέσα σε µία εβδοµάδα οι αµφιβολίες τελείωσαν, πέταξαν και οι τελευταίες ελπίδες: το ελληνικό κράτος δεν θα µπορέσει να βρει τους πόρους για να ανταποκριθεί σε άµεσες υποχρεώσεις πληρωµών χωρίς τη βοήθεια από την ευρωζώνη και το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Με την επίσηµη υποβολή του αιτήµατος για την ενεργοποίηση του µηχανισµού, τον οποίο συνοµολόγησαν οι υπουργοί Οικονοµικών της ευρωζώνης στις 11 Απριλίου, φτάνουµε πραγµατικά σε σηµείο καµπής.
Εως και χθες είχαµε σηµαντικούς βαθµούς ελευθερίας στις επιλογές µας. Αντικειµενικοί καταναγκασµοί υπήρχαν, το υπέρογκο δηµόσιο χρέος και έλλειµµα µας υποχρέωναν σε δηµοσιονοµική προσαρµογή και µεγάλες µεταρρυθµίσεις. Το χρονοδιάγραµµα ποσοτικών στόχων και µέτρων δεν ήταν στο χέρι µας να το προσδιορίσουµε, καθώς βρεθήκαµε να έχουµε παραβιάσει επανειληµµένα τους κοινούς κανόνες της ευρωζώνης, αποσταθεροποιώντας την. Συναποφασίστηκε στο Συµβούλιο υπουργών της Ε.Ε., που ενέκρινε το ελληνικό Πρόγραµµα Σταθερότητας και θα παρακολουθεί αυστηρά την εκτέλεσή του.
Μειώνοντας το έλλειµµα θα µπορούσαµε ωστόσο παράλληλα να θέσουµε στόχους για την ανακατανοµή των πόρων του προϋπολογισµού, προτάσσοντας αναπτυξιακά προγράµµατα για την παιδεία και το περιβάλλον για παράδειγµα, που θα αξιολογούνταν στην εκτέλεσή τους από τη Βουλή, ευρώ το ευρώ, εφόσον καταργούσαµε αντίστοιχα άλλα κονδύλια, λι γότερο χρήσιµα. Ατελείωτες παράλογες παροχές, έσοδα που µένουν ανείσπρακτα, θα χρει αζόταν να εντοπιστούν συστηµατικά για να εξοικονοµηθούν πόροι. Φέτος δεν προλάβαι νε η κυβέρνηση - εξ ου και οι άγαρµπες οριζόντιες περικοπές στις δαπάνες, στις αποδο χές των δηµοσίων υπαλλήλων αδιακρίτως, οι επιµέρους διορθώσεις στο φορολογικό που παζαρεύονταν ώς την τελευταία στιγµή, αντί για µια ολοκληρωµένη, ριζική µεταρρύθµιση που να πείθει. Αλλά το 2011 και τα επόµενα χρόνια πολλά ίσως µπορούσαν να γίνουν αν σχε διάζονταν σωστά από τώρα, µε αποφασιστική συµµετοχή των κοινωνικών οργανώσεων, των δηµοσίων υπαλλήλων πριν απ’ όλους. Πολλές φορές έχει παρατηρηθεί ότι ακόµα και καλά επεξεργασµένες, οι εντολές από τα πάνω δεν αρκούν: χωρίς αυτούς που καλούνται να τις εφαρµόσουν, µεταρρυθµίσεις δεν προχωράνε. Μόνο που, αφότου επιβλήθηκαν τα µέτρα λι τότητας, µείωσης επιδοµάτων κ.λπ., οι δηµο σιοϋπαλληλικές οργανώσεις κινητοποιούνται για να τα αποκρούσουν ή για να διαµαρτυρη θούν, καθόλου για να κάνουν πιο αποδοτικές τις υπηρεσίες τους. Και προηγουµένως άλλω στε σπάνια προσπάθησαν συλλογικά να βάλουν µαζί γνώσεις, εµπειρίες και πρωτοβουλίες, για να πετύχουν καλύτερα αποτελέσµα τα. Προϋποθέσεις εποµένως για να αντιµετω πίσουµε την κρίση µε δικές µας, εσωτερικές δυνάµεις, µέχρι και χθες δεν συγκεντρώσαµε. Από την ώρα όµως που υποβάλλεται το αίτηµα να ενεργοποιηθεί ο µηχανισµός της βοήθειας, δεν θα έχουµε πια τους ίδιους βαθµούς ελευθερίας. Τα µέτρα θα υπαγορεύονται από το ΔΝΤ, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (σε µια συνεννόηση µεταξύ τους που πρώτη φορά δοκιµάζεται και αρκετοί προβλέπουν προβληµατική). Λίγα αλλάζει η συζήτηση των τριών αποστολών µε τους εδώ αρµοδίους που θα προηγηθεί τούτες τις µέρες. Απέναντι στις διαµορφωµένες απόψεις τους µικρής αξίας επιχειρήµατα θα έχει να αντιτάξει η ελληνική πλευρά (δεν βοηθάει η χαµηλή ποιότητα των οικονοµικών και στατιστικών στοιχείων που παράγουν οι υπηρεσίες) και κανένα αληθινό διαπραγµατευτικό όπλο. Καθώς βιάζονται να εξαλειφθεί το έλλειµµα, το βάρος στο Δηµόσιο θα το δώσουν στις περικοπές, όχι σε µεταρρυθµίσεις που θα βελτίωναν την απόδοση των υπηρεσιών και θα ενίσχυαν την ανάπτυξη. Αλλά µε τον αποπληθωρισµό που συνέστησε ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντοµινίκ Στρος-Καν, και µάλλον ασπάζονται οι υπόλοιποι, την επιβολή δηλαδή γενικευµένων µειώσεων µισθών και στον ιδιωτικό τοµέα πλέον, ώστε να πέσουν και οι τιµές και να γίνουµε ανταγωνιστικότεροι, η ύφεση θα βαθαίνει. Δηµιουργείται ένας φαύλος κύκλος µείωσης εισοδηµάτων, τιµών, παραγωγής, απασχόλησης, επενδύσεων, άρα και των φορολογικών εσόδων, που κινδυνεύει, αντίθετα, να αυξάνει τον λόγο του ελλείµµατος ως προς το ΑΕΠ, δυσκολεύοντας την εξυπηρέτηση του χρέους.
Πληθαίνουν έτσι διεθνείς αναλύσεις που µας βλέπουν να φτάνουµε σε αδυναµία πληρωµών, να αναδιαρθρώνουµε το χρέος µας, εντέλει να ωθούµαστε εκτός ευρώ, σενάρια που ρίχνουν το βιοτικό µας επίπεδο στο µισό. Θα καταφέρουµε να τα διαψεύσουµε; Στην κρίσιµη τωρινή καµπή φτάσαµε από τη δική µας κακή πορεία που δεν αντιστρέψαµε έγκαιρα, από τη δυσπιστία των αγορών και τα κερδοσκοπικά στοιχήµατα εναντίον µας, από την έλλειψη αποφασιστικής πολιτικής απέναντι στις αγορές, επαρκούς εσωτερικής συνοχής και αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Στην αντιφατική πάντα Ευρώπη υπάρχουν δυνάµεις να στηριχτούµε, αλλά δεν φτάνουν. Μεταστροφή από τις αγορές δεν έχουµε να περιµένουµε τώρα. Το παιχνίδι θα κρίνει η δική µας πολιτική και κοινωνική κινητοποίηση, η ανάληψη πρωτοβουλιών για ανάπτυξη και αλληλεγγύη.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4545