Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Οι δύο επιλογές για τις αριστερές δυνάμεις

Κώστας, Κάρης

Κυριακάτικη Αυγή, 2010-04-25


“Η συντήρηση της σημερινής ισορροπίας συμφερόντων και των μορφών λειτουργίας του πολιτικού συστήματος είναι αδύνατη. Η μετάβαση σε μια κοινωνία δικαιότερη σ’ ένα πολιτικό σύστημα πιο δημοκρατικό δεν είναι μονόδρομος. Αντίστροφα το ζητούμενο είναι η μορφή που θα πάρει το νέο πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό.” Οι σειρές αυτές δεν γράφτηκαν χθες. Είναι γραμμένες το 1996 από τον Γρηγόρη Γιάνναρο.

ΣΕ ΤΡΕΙΣ προτάσεις συνόψισε την τότε κατάσταση. Μόνον την τότε; Ισχύουν - και δυστυχώς και ευτυχώς - και για τη σημερινή, μετά και την επίσημη κατάθεση της προσφυγής της κυβέρνησης για τη χρηματοδότηση από τον μηχανισμό Ε.Ε-ΔΝΤ. Είναι εντυπωσιακή η διορατικότητα των παρατηρήσεων του ηγετικού στελέχους της ανανεωτικής αριστεράς και του ΣΥΝ Γρ. Γιάνναρου, 14 χρόνια πριν, στο βιβλιαράκι “Νέα εποχή, νέοι στόχοι”, τότε πριν την ένταξη στο ευρώ. Δεν ήταν η Ελλάδα στη σημερινή απειλητική και επικίνδυνη κατάσταση, ήταν πάντως και τότε σε φάση καμπής και μεγάλων επιλογών. Αντιγράφω :

“ΑΝ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΜΕ να μείνουμε ισότιμα στην Ε.Ε., γιατί κάθε άλλη εκδοχή θα ήταν καταστροφική και πρέπει να την αποκλείουμε, οφείλουμε να προτείνουμε πολιτικές που θα βρίσκονται σε αντιστοιχία μ’ αυτήν την επιδίωξη. Η κατανάλωση πρέπει να αυξάνεται με ρυθμούς πολύ κατώτερους από τη μεγέθυνση του προϊόντος, η βελτίωση της θέσης των στρωμάτων του πληθυσμού που βρίσκονται στα όρια της φτώχειας πρέπει να γίνει κυρίως με την ανακατανομή της σημερινής κατανάλωσης. Η εισοδηματική, η δημοσιονομική και η κοινωνική πολιτική πρέπει να συνδυάζουν αυτούς τους στόχους. Πρέπει τελικά να βελτιώσουν τη θέση των ανέργων, των συνταξιούχων, και των χαμηλόμισθων και να περιορίσουν την σπατάλη των πόρων που γίνεται από τις εισοδηματικά ανώτερες ομάδες. Έτσι, θα ελευθερωθούν οι αναγκαίοι πόροι για να γίνουν αναδιαρθρώσεις και ανάπτυξη της παραγωγής, διεύρυνση της απασχόλησης, να στηριχθούν πολιτικές για τη βελτίωση του περιβάλλοντος...

Η φορολογική μεταρρύθμιση θα αποτελείται από πολλά μέτρα που θα τείνουν να αυξήσουν τα έσοδα και να κατανέμουν δικαιότερα τα φορολογικά βάρη. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη σύλληψη της φοροδιαφυγής.

Οι φοροφυγάδες θα αντιδρούν σε κάθε μέτρο που θα περιορίζει τη φοροδιαφυγή. Αναγκαία επίσης είναι η κατάργηση όλων των φοραπαλλαγών και η αναδιάρθρωση των υπηρεσιών που έχουν διαβρωθεί από τη διαφθορά και τη συναλλαγή...

Μείωση των ανισοτήτων σημαίνει δικαιότερη κατανομή των φορολογικών βαρών και των ωφελημάτων από τις δημόσιες δαπάνες, παραγωγή όχι ελλειμμάτων αλλά πλεονάσματος στις δημόσιες επιχειρήσεις που μοιράζεται δίκαια, όχι στους εργαζόμενους σ’ αυτές, αλλά στο κοινωνικό σύνολο ”.

ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ επιπλέον λόγια για να δείξουμε τί έγινε και δεν έγινε στην Ελλάδα, ότι ακολουθήθηκαν άλλες πολιτικές, διατήρησης και ενίσχυσης του πελατειακού κράτους. Καθώς διαβάζουμε σήμερα το κείμενο του ’96 φωτίζονται οι τεράστιες ευθύνες της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, η πορεία της χώρας προς το ΔΝΤ και κυρίως τα αίτια. Ξαναδιαβάζοντας το κείμενο του Γρ. Γιάνναρου αξιολογούμε τη σκέψη και την πολιτική του συγκρότηση. Χωρίς δογματισμό, αντιλαμβανόμαστε χειροπιαστά ότι έχουμε - η ελληνική ανανεωτική αριστερά - τα εργαλεία για να κατανοήσουμε σοβαρά, υπεύθυνα, έγκαιρα τις πραγματικότητες και τις τάσεις. Και πρωτίστως ότι υπάρχει δικαιωμένη η ανανεωτική, δημιουργική αριστερή - και μαρξιστική - παράδοση ανάλυσης και δράσης των αριστερών δυνάμεων. Υπάρχει αυτή η παράδοση, και η δικιά μας επιλογή είναι αν θα την επιλέξουμε ή θα προτιμήσουμε τη γοητεία, άλλων, εύκολων δρόμων. Έγραφε ο Γρ. Γιάνναρος στον Επίλογό του:

“Ο ΣΥΝ έχει να επιλέξει ανάμεσα σε δύο στάσεις:

α) Να παρατηρεί, να αναλύει και να ξορκίζει τις εξελίξεις με επιδίωξη να εκφράσει την πολιτική δυσαρέσκεια, ή αντίστροφα,

β) Να προτείνει συνολικές λύσεις για την πολιτική και την κοινωνία τώρα, να αναλάβει πρωτοβουλίες, για να τις προωθήσει, να συναντηθεί, μ’ όσες δυνάμεις συμφωνούν, ώστε να διαμορφωθούν νέοι συσχετισμοί για το μεγάλο μεταρρυθμιστικό και αναγεννητικό έργο που έχει ανάγκη ο τόπος.

Περιθώρια να αναπτυχθεί ο ΣΥΝ αν κάνει την πρώτη επιλογή, δεν υπάρχουν.

Θα καθηλώνεται στον κόσμο και την εποχή που φεύγουν”.

Είχε άδικο; Θα προσέξουμε την προειδοποίηση ότι δεν είναι δεδομένες οι εξελίξεις, ότι δεν είναι μονόδρομος η μετάβαση προς δικαιότερη κοινωνία και δημοκρατικότερο πολιτικό σύστημα;


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4564