Σε δύο βάρκες
Τάσος, Παππάς
Κυρ. Ελευθεροτυπία, 2010-05-16
Τελικώς τα θαύματα στην πολιτική ζωή του τόπου δεν κρατούν πολύ. Ούτε τόσο, όσο τα θέλει η χριστιανική αφήγηση.
Πριν από μερικούς μήνες από τούτη εδώ τη στήλη σημειώναμε ότι η κυβέρνηση έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα και πρέπει να το αξιοποιήσει. Αναφερόμασταν στη διάθεση της επίσημης Νέας Δημοκρατίας και του αρχηγού της Αντώνη Σαμαρά να στηρίξουν ορισμένες πολιτικές.
Πράγματι τον πρώτο καιρό ο επικεφαλής της συντηρητικής παράταξης απέφευγε τις κορόνες, τις ανέξοδες καταγγελίες, τους ηχηρούς λαϊκισμούς, δηλαδή όλο το ρεπερτόριο των κομμάτων εξουσίας όταν βρίσκονται στην αντιπολίτευση. Εδινε την εντύπωση ότι θα εξαντλούσε όλα τα περιθώρια προκειμένου να διαμορφωθεί ένα πλαίσιο συνεννόησης. Κατέθετε προτάσεις, αποδοκίμαζε τα στελέχη του που τον πίεζαν να βγει στα κεραμίδια και σε αρκετές περιπτώσεις υιοθετούσε αυτοκριτική στάση για τα πεπραγμένα των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας.
Ομως, την κρίσιμη στιγμή έκανε την τούμπα. Καταψήφισε το πακέτο των μέτρων με μια επιχειρηματολογία που δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική. Γιατί, πόσο σοβαρό είναι το επιχείρημα που διακινούν οι οπαδοί του, ότι επέλεξε αυτή τη συμπεριφορά για να μην αφήσει να διαχειριστούν το «όχι» τα κόμματα της αριστεράς; Προφανώς, νομίζουν ότι απευθύνονται σε χαχόλους. Η αρνητική ψήφος θα είχε νόημα αν ήταν συνεπής προς όλες τις κατευθύνσεις. Πόσο υπεύθυνος είναι ένας ηγέτης που λέει «όχι» στα μέτρα, αλλά «ναι» στο μηχανισμό στήριξης, ο οποίος επιβάλλει τα μέτρα, που υποδύεται στο εσωτερικό της χώρας τον αδιάλλακτο υπερασπιστή των λαϊκών συμφερόντων και την ίδια στιγμή διαμηνύει στο εξωτερικό ότι θα βάλει πλάτη για να εφαρμοστούν;
Αν δεν είναι αφέλεια, είναι ωμός κυνισμός παλαιοκομματικού τύπου από έναν άνθρωπο που πριν από λίγες μέρες δήλωσε ότι «ήρθε η ώρα για μια νέα Μεταπολίτευση» και για μια «πολιτική που δεν δημιουργεί καχυποψία και αποστροφή, αλλά εμπνέει συμμετοχή, ευθύνη και ελπίδα και ξανακερδίζει τους νέους ανθρώπους» («Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» 9-5-2010).
Το άλλο επιχείρημα που προβάλλεται (εξωδίκως) είναι ότι αυτήν την οπορτουνιστική επιλογή την υπαγόρευσε η ανάγκη να μην καταστραφούν όλες οι εφεδρείες του συστήματος. Αν μ’ άλλα λόγια καταρρεύσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, να υπάρχει η εναλλακτική λύση της Νέας Δημοκρατίας. Βεβαίως δεν περνάει από το μυαλό των δοκησίσοφων ότι το πιθανότερο είναι, η κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ να συμπαρασύρει στην ανυποληψία και το άλλο σκέλος του συναινετικού δικομματισμού. Μερικές ενδείξεις που συνηγορούν υπέρ αυτής της εκτίμησης μας προσφέρουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, από τις οποίες προκύπτει ότι τη δυσφορία του κόσμου δεν την εισπράττει κανένα κόμμα. Απλώς μεγαλώνει το μέγεθος των αναποφάσιστων και της αναμονής.
Η άρνηση θα μπορούσε να δικαιολογηθεί, αν από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας ακούγαμε κάποια άλλη πρόταση. Η αριστερά, για παράδειγμα, λέει «όχι» στα μέτρα και «όχι» στο μηχανισμό και εισηγείται έναν άλλο δρόμο (κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και έξοδο από την Ε.Ε. το ΚΚΕ, αναδιαπραγμάτευση του χρέους, ευρωομόλογο και λαϊκό ομόλογο ο ΣΥΡΙΖΑ). Δεν είναι της παρούσης να εξακριβωθεί ο ρεαλισμός των συγκεκριμένων ιδεών, ωστόσο υπάρχουν και απασχολούν τη δημόσια συζήτηση. Η Νέα Δημοκρατία τι λέει;
Μπορεί να θεωρηθεί συγκροτημένη πρόταση εξόδου από την κρίση η αξιοποίηση της περιουσίας του Δημοσίου με το «αποστομωτικό» επιχείρημα ότι ανέρχεται στα 300 δισ. ευρώ, όσο είναι δηλαδή το χρέος της χώρας; Λες και η περιουσία του Δημοσίου μπορεί να ρευστοποιηθεί εδώ και τώρα. Λες κι αν αποφασίσει η κυβέρνηση να πουλήσει και τα ασημικά και τα μπακίρια του κράτους θα καταφέρει να μαζέψει τα χρήματα που χρειάζεται. Οσοι το υποστηρίζουν ας ρίξουν μια ματιά στα έσοδα που έχει το κράτος από τη διαχείριση της περιουσίας του Δημοσίου. Τριάντα εκατομμύρια ευρώ το χρόνο είναι το «ιλιγγιώδες» ποσό που συγκεντρώνει!
Είναι προφανές ότι η ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας έχει περιέλθει σε κατάσταση ακατάσχετης αμηχανίας. Τη μία σύρεται από το ΛΑΟΣ και γίνεται ουρά του (μεταναστευτικό) και την άλλη επιχειρεί να παίξει στο γήπεδο της αριστεράς. Είναι πολύ φυσικό ο αστικός κόσμος που την ακολουθεί να έχει χάσει τα αβγά και τα πασχάλια.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4621