Επίσκεψη Ερντογάν στην Αθήνα: Αδιάφορη ή σημαντική;
Χριστίνα, Πουλίδου
Κυριακάτικη Αυγή, 2010-05-23
Αν στη θέση του Ταγίπ Ερντογάν βρισκόταν την περασμένη εβδομάδα η Άγγελα Μέρκελ, όσα είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός θα λέγαμε ότι συνιστούσαν την απαρχή της βελτίωσης του κλίματος στις διμερείς σχέσεις. Κι αυτό γιατί έγιναν φραστικές μετατοπίσεις που σηματοδοτούσαν την πολιτική πρόθεση της εξομάλυνσης. Όμως, αφενός ο κ. Ερντογάν είναι Τούρκος και στη χώρα μας αυτή η προέλευση γεννά καχυποψία και αφετέρου ο κ. Ερντογάν διακρίνεται για τον χειμαρρώδη χαρακτήρα του - ο «πρότερος βίος» του δείχνει ότι αποτολμά καινοτόμες προσεγγίσεις αλλά πάσχει σοβαρά στην υλοποίηση.
Τα ανοίγματά του, για παράδειγμα, στην Αρμενία και στο Κουρδικό βρίσκονται σήμερα στη φάση αναστολής, γιατί δεν υποστηρίχθηκαν πολιτικά, διαδικαστικά και νομοθετικά. Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας με άλλα λόγια είναι επιδέξιος στην τέχνη δημιουργίας μιας δυναμικής, αδιαφορεί όμως για τα περαιτέρω και το καινοτόμο κλίμα, που ο ίδιος φουντώνει, σταδιακά ξεφουσκώνει επιτρέποντας στους αντιπάλους του (αυτούς που τον επέκριναν για τα ανοίγματά του) να δηλώσουν εκ των υστέρων δικαιωμένοι.
Αν στη θέση του Ταγίπ Ερντογάν βρισκόταν την περασμένη εβδομάδα ο κ. Γ. Παπανδρέου και έλεγε όσα είπε ο Τούρκος πρωθυπουργός, τα ΜΜΕ θα υποστήριζαν ότι συνέβη μια «σοβαρή εθνική υποχώρηση», σχεδόν μειοδοσία. Ας δούμε ποια είναι αυτά:
1) Έπειτα από δεκαετίες αντιπαράθεσης για τον τίτλο του «Οικουμενικού» Πατριάρχη, έπειτα από επίμονες διεθνείς παρεμβάσεις και από συχνές - πυκνές διπλωματικές οχλήσεις σε ξένους παράγοντες (όταν επισκέπτονται την Τουρκία να περνούν από το Φανάρι για να υποβάλλουν τα σέβη τους στον «Οικουμενικό» Πατριάρχη), ο Τούρκος πρωθυπουργός δήλωσε απερίφραστα ότι «δεν έχει πρόβλημα» με τον τίτλο «Οικουμενικός», όπως εξάλλου δεν είχαν πρόβλημα οι «πρόγονοί» του.
2) Μολονότι τα ελληνικά ΜΜΕ καιροφυλακτούσαν για να καταγράψουν το «ατόπημα» της επίσκεψης στη μειονότητα της Θράκης, ο Τούρκος πρωθυπουργός δεν πήγε στη Θράκη! Έμεινε στην Αθήνα, όπου είδε τους μουφτήδες και στη συνέχεια είδε Ρωμηούς από την Πόλη.
3) Στην κοινή συνέντευξη Τύπου που έδωσε με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο κ. Ερντογάν αναφέρθηκε στη «μειονότητα», αποφεύγοντας να τη βαφτίσει «τουρκική» σε μια προσπάθεια αποκλιμάκωσης του θυμικού.
4) Αναφορικά με τη Χάλκη (ένα θέμα για το οποίο επίσης έχει αναλωθεί σημαντικό διπλωματικό δυναμικό για δεκαετίες) σημείωσε ότι οι αρμόδιοι τον ενημέρωσαν πως «σύντομα θα λυθεί» το θέμα και προσέθεσε πως «είπαμε στους υποψήφιους Πατριάρχες να αποταθούν στις αρχές για να λάβουν την τουρκική ιθαγένεια».
5) Ως προς το Αιγαίο -«τη θέλουμε θάλασσα ειρήνης» τόνισε, σε αντιδιαστολή με το «casus belli» άλλων εποχών- ο Τούρκος πρωθυπουργός υποστήριξε πως τα τουρκικά μαχητικά κατόπιν εντολής του πετούν αφοπλισμένα (ένα γεγονός που ήταν άγνωστο και μέλλει να επαληθευθεί), ενώ αναγνώρισε ως «λογικό» το αίτημα Παπανδρέου για την υποβολή σχεδίων πτήσεων προσθέτοντας ότι το θέμα αυτό θα εξεταστεί στην Άγκυρα με τους αρμοδίους.
6) Ως προς το Κυπριακό σημείωσε πως «ο Έρογλου είχε διαφορετικές θέσεις επί Ταλάτ» και άφησε σαφώς να εννοηθεί ότι προτείνει τη διεθνή διάσκεψη ακριβώς για να παραμείνει ο Έρογλου στις θέσεις Ταλάτ.
Ο Τούρκος πρωθυπουργός αναμφίβολα δεν άλλαξε τον ρού των ελληνοτουρκικών με τις επισημάνσεις του αυτές, έδωσε όμως φραστικά τα διαπιστευτήρια καλών προθέσεων. Ο Έλληνας πρωθυπουργός αντιστοίχως στάθηκε με μέτρο στο πλάι του ομολόγου του, μίλησε προσεκτικά και πολιτικά, ενώ προσπάθησε να διαμορφώσει το υπόστρωμα της «επόμενης μέρας» διευρύνοντας τα θετικά βήματα του Τ. Ερντογάν. Αυτά στο επίπεδο κορυφής.
΄Ομως, ο πραγματικός απολογισμός της επίσκεψης θα γίνει όταν εξεταστούν τα μετά ταύτα. Αν δηλαδή η ελληνική διπλωματία δεν εργαστεί ώστε να λάβουν σάρκα και οστά όσα ειπώθηκαν εδώ, αν τα αποδώσει σε διπλωματική αβροφροσύνη και δεν τα εκλάβει ως πολιτικό μήνυμα και ως βάση περαιτέρω ανάπτυξης, τότε -όντως- η επίσκεψη Ερντογάν τέλειωσε στο «Ελ. Βενιζέλος».
Σε μια τέτοια αρνητική εξέλιξη συνεργάζονται εξάλλου πολλοί παράγοντες - δημοσίευμα της «Guardian» σημείωνε λ.χ. πως την παραμονή της επίσκεψης Ερντογάν 6 τουρκικά μαχητικά παραβίαζαν τον ελληνικό εναέριο χώρο, σε μια προσπάθεια των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων να υπονομεύσουν την επίσκεψη του Τούρκου πρωθυπουργού. Η αντιπολίτευση του CHP και του MHP εξάλλου κατήγγειλαν τον πρωθυπουργό για την αποδοχή του όρου «Οικουμενικός» Πατριάρχης -«στροφή 180 μοιρών» ήταν ο χαρακτηριστικός τίτλος της «Τζουμχουριέτ», ενώ οι ηγέτες των αντιπολιτευόμενων κομμάτων υπογράμμισαν ότι «ο πρωθυπουργός πούλησε τη συνθήκη της Λωζάννης» και «αποτόλμησε κάποιες πολιτικές αλλαγές, που ήταν λάθος από την άποψη των συμφερόντων της Τουρκίας».
Στην Ελλάδα αντίστροφα, τα ΜΜΕ με σύμπνοια διαπίστωναν ότι «έμεινε αμετακίνητος» και «αδιάλλακτος» ο Τούρκος πρωθυπουργός και ότι εξαντλήθηκε σε «λόγια». Και η αλήθεια είναι πως, αν η Αθήνα εκτιμήσει ως «έπεα πτερόεντα» τα λόγια του Ταγίπ Ερντογάν, η υπαναχώρησή του (υπό την πίεση του εσωτερικού συσχετισμού) πρέπει να θεωρείται βέβαιη. Διότι στην πολιτική τίποτα δεν γεννιέται σε κενό αέρος και το να προσπερνάς αδιάφορα την προσπάθεια συναίνεσης του συνομιλητή σου είναι λάθος και έχει κόστος.
Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4652