Ο πρόεδρος και η ηγεσία του ΣΥΝ θεωρούσαν ότι μπλοφάρουμε

Δημήτρης, Χατζησωκράτης

Συνέντευξη στον Μιχάλη Σιάχο, ΔΡΟΜΟΣ της Αριστεράς, 2010-06-12

Πώς εκτιμάτε ότι εισέπραξε ο κόσμος το αποτέλεσμα του συνεδρίου και την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας και πόσο η συγκεκριμένη εξέλιξη θα επηρεάσει την υπόθεση συνολικά της Αριστεράς;

Με ιδιαιτέρως θετικό τρόπο. Με αίσθημα ανακούφισης. Όχι γιατί ο κόσμος που ενδιαφέρεται και παρακολουθεί την Αριστερά δεν έχει την αίσθηση ότι εν γένει, αλλά κυρίως την κρίσιμη αυτή περίοδο, οι διαχωρισμοί κομματικών σχηματισμών δημιουργούν προβλήματα αποτελεσματικότητας, αλλά γιατί βαθύτατη και διάχυτη ήταν η αίσθηση ότι αυτή η συγκατοίκηση δεν πήγαινε άλλο. Όταν μάλιστα, έγινε αντιληπτό -και προπαγανδίστηκε κιόλας- ότι η πλειοψηφία με κανονισμούς, κώδικες δεοντολογίας είχε αποφασίσει να φιμώσει την μειοψηφία τότε, πέραν των πολιτικών ζητημάτων τίθονταν και ζήτημα δημοκρατικής λειτουργίας…

Ένας κόσμος ολόκληρος με προσδοκίες για μια σύγχρονη, αριστερή, οικολογική πολιτική και υπεύθυνες απαντήσεις απέναντι στην κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της οικονομικής και πολιτικής κρίσης της χώρας δηλώνει διαθέσιμος. Αρκετοί από αυτούς, μέχρι σήμερα, αδρανοποιημένοι και απογοητευμένοι. Αυτή τι στιγμή δηλώνονται διαθεσιμότητες για συμμετοχή και ετοιμότητα για να στηριχθούν αποτελεσματικά, με ενωτικούς δημοκρατικούς αγώνες, τα συμφέροντα των εργαζομένων, των ανέργων και των συνταξιούχων, μακριά από τους αριστερισμούς και τον αντιευρωπαϊσμό.

Η ανεξαρτητοποίηση των τεσσάρων ανανεωτικών βουλευτών μας Φώτη Κουβέλη, Θανάση Λεβέντη, Νίκου Τσούκαλη και Γρηγόρη Ψαριανού από τον ΣΥΡΙΖΑ σηματοδοτεί την έναρξη της πορείας ανασυγκρότησης της ανανεωτικής αριστεράς.

Από καιρό είχατε θέση ζήτημα για την πολιτική συμμαχιών και ειδικά για το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί επιλέξατε να αποχωρήσετε τώρα;

Η αντίθεση της Ανανεωτικής Πτέρυγας για το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι, όπως πολύ καλά, γνωρίζεται μια πρόσφατη εξέλιξη. Την τελευταία περίοδο οι διαφορές μας με επιλογές που αφορούσαν απαντήσεις στην οικονομική και κοινωνική κρίση γίνονταν αξεπέραστες. Οι «αντισυστημικές», «αντικαπιταλιστικές» προσεγγίσεις, τις οποίες μεγάλο μέρος των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ-αλλά και του ΣΥΝ – θεωρούσε μεγάλα προχωρήματα για μας ήταν ακραίος αριστερισμός.

Οι αποφάσεις, όμως, της 3ης Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ αποτέλεσαν το σημείο καμπής.

Είμασταν σε ένα κόμμα, όπου κατά ακραία ανοχή, συμπορευόμασταν με τον ΣΥΡΙΖΑ, και τώρα αναγκαζόμασταν να ακολουθήσουμε ένα δρόμο που οδηγούσε στη συμμετοχή σε ένα ιδιότυπο κομματικό σχήμα, με μέλη κλπ, κλπ με το οποίο είχαμε διαφορές σε κορυφαία ζητήματα.

Έχω πολλές φορές επαναλάβει ότι αν συμφωνούσαμε πολιτικά και ιδεολογικά και θεωρούσαμε ότι το σχήμα οδηγεί στρατηγικά σε μια θετική πορεία στον χώρο της αριστεράς, εμείς θα ζητούσαμε ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει ενιαίο κόμμα.

Ήταν προφανές λοιπόν ότι από τον περασμένο Δεκέμβρη, μετά την 3η Πανελλαδική, θα θέταμε τα όρια της ανοχής και τη δική μας «κόκκινη γραμμή».

Ζητήσαμε την απεμπλοκή του ΣΥΝ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Επιμείναμε, καθ΄όλη τη διάρκεια των προσυνεδριακών διαδικασιών, στο να το επαναλαμβάνουμε συνεχώς. Μέχρι την έναρξη του τελικού σώματος ο πρόεδρος και η ηγεσία θεωρούσε ότι μπλοφάρουμε, ή ότι είναι επικοινωνιακό τρυκ.

Το Συνέδριο είναι μια κορυφαία στιγμή αποφάσεων που καλύπτει στρατηγικές και πολιτικές για τα επόμενα 3 χρόνια. Μια διφορούμενη, μη ξεκάθαρη απόφαση, δεν θα κατέληγε πουθενά αλλού παρά στη διαιώνιση μιας άκρως ανεπιθύμητης για εμάς κατάστασης. Δεν μπορούσαμε να παραμείνουμε ούτε λεπτό περισσότερο, αφού αποτύχαμε να πείσουμε το σώμα. Από δω και πέρα τις όποιες ευθύνες για τις εξελίξεις στον χώρο θα τις έχουν ακέραιες η πλειοψηφία του ΣΥΝ, χωρίς το άλλοθι της παρακώλυσης της εφαρμογής της γραμμής.

Κατηγορείται από την πλευρά σας ο πρόεδρος του ΣΥΝ ότι πιο εύκολα συζητά με τους «αριστεριστές» του ΣΥΡΙΖΑ από ό,τι με την Ανανεωτική Πτέρυγα. Τελικά η απόσταση από την ηγεσία του ΣΥΝ και από τον ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορεί να βρεθεί πλέον μια μίνιμουμ πολιτική πλατφόρμα ή εκτιμάτε ότι οι αποφάσεις του συνεδρίου οδηγούν σε ένα νέο πολιτικό μόρφωμα, στο οποίο η Ανανεωτική Πτέρυγα δεν έχει θέση;

Από την πρώτη κιόλας μέρα μετά το ΣΥΝέδριο υπογράμμισα ότι η απόφαση της ηγεσίας του ΣΥΝ ήταν δοσμένη: στο όνομα της διατήρησης της ενότητας της αριστεράς, που φαντασιώνεται ότι είναι …ο ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισε να θυσιάσει της ενότητα του κόμματος που ιδρύσαμε από το 1991. Τώρα σε συνεντεύξεις του ο Πρόεδρος του ΣΥΝ εμφανίζει τη στρατηγική επιλογή μακράς πνοής που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ως …ένα απλό ΟΡΓΑΝΩΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ, προκειμένου να εκμηδενίσει το βάρος της επιλογής μας…

Οι αποφάσεις του Συνεδρίου αναφέρονται στην πολιτική παρουσία του ΣΥΝ στην κοινωνία μέσα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλαγμένο και …βελτιωμένο βεβαίως, όπως τον σκέφτεται η ηγεσία του ΣΥΝ. Επειδή λοιπόν πιστεύουμε ακράδαντα ότι η συνέχεια της συμπόρευσης με τον ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάσει τα βασικά πολιτικά χαρακτηριστικά με τα οποία ο ΣΥΝ από το 1991 εντυπώθηκε στην ελληνική κοινωνία, γι` αυτό ακριβώς θεωρούμε πως η συμπόρευση θα συνεχίσει να κάνει κακό, να ακυρώνει την πολιτική παρουσία και των δύο ψυχών του ΣΥΝ.

Ανασυγκροτώντας τον ευρύτερο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς, η πρότασή μας για συμμαχικό σχήμα με τους Οικολόγους-Πράσινους ανοικτή σε δυνάμεις της σοσιαλιστικής, και όχι μόνο, αριστεράς είναι δεδομένη.

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4719