Το αναγκαστικό διαζύγιο

Κώστας, Κάρης

Κυριακάτικη Αυγή, 2010-06-13

Η πολιτική σύγκρουση στο Συνέδριο του ΣΥΝ, που κορυφώθηκε με την αποχώρηση των ανανεωτικών βουλευτών Φ. Κουβέλη, Θ. Λεβέντη, Ν. Τσούκαλη και Γρ. Ψαριανού από την Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μια αναγκαστική εξέλιξη, για άλλους στενάχωρη, για άλλους ελπιδοφόρα.

Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ σύγκρουση που οδήγησε σε αυτό το κάπως συναινετικό -έως το τέλος, ας ελπίσουμε- διαζύγιο έχει βεβαίως σοβαρές ρίζες στην αντιπαράθεση που έχει προκληθεί στον ευρύτερο πολιτικό χώρο, στον ΣΥΝ, με το ΣΥΡΙΖΑ και τις συνιστώσες του: ανάμεσα στις αντι-συστημικές, αριστερίστικες απόψεις από τη μια και από την άλλη στην αντίληψη του δημοκρατικού δρόμου προς τον σοσιαλισμό, του αριστερού ευρωπαϊσμού που υποστηρίζουν οι ανανεωτικές δυνάμεις, εντός, αλλά και εκτός ΣΥΝ. Όσο περνούσαν τα χρόνια, οι διαφορές μεγάλωναν και από τα τέλη του 2008 τα σύννεφα άρχισαν να μαυρίζουν.

ΟΜΩΣ η τελική κατάληξη αυτής της πολιτικής αντιπαράθεσης δεν μπορεί να κατανοηθεί έξω από το πολιτικό κλίμα που διαμορφώνει η βαθιά οικονομική και πολιτική κρίση της χώρας, τα κυβερνητικά μέτρα ΔΝΤ - Ε.Ε. Σε αυτές τις συνθήκες η απόσταση ανάμεσα στις ανανεωτικές απόψεις και τους αριστερισμούς πάσης μορφής διευρύνθηκε πάρα πολύ και κυρίως βάθυνε μέσα στον κόσμο της αριστεράς.

Η κεντρική πολιτική γραμμή του ΣΥΝ, οι θέσεις που εκπέμπει ο ΣΥΡΙΖΑ για την (μη) αντιμετώπιση της κρίσης, η επιμονή στις πλήρως αποτυχημένες πολιτικές “μπλόκο στα μέτρα”, να “γίνει δημοψήφισμα”, οι αμφισημίες για την έξοδο από το ευρώ, η αλλαγή της αριστερής ευρωπαϊκής θέσης του ΣΥΝ προς μια ασταθή “ουδετερότητα” και άλλα πολλά καλλιέργησαν μια πολιτική εικόνα με την οποία δεν εκφράζονται οι αριστεροί, μέλη και μη, του ανανεωτικού χώρου. Μια εικόνα με την οποία διαφωνούν κατηγορηματικά και δυναμικά, αρνούνται να τη στηρίζουν οι περισσότεροι πολίτες που στηρίζουν την ανανεωτική αριστερά.

Αν πριν υπήρχε χώρος για ανοχή στον αριστερισμό με την ελπίδα μιας σταδιακής μετατόπισης του πολιτικού χώρου, τώρα δεν υπάρχει χρόνος και περιθώριο.

Ήθελαν, απαιτούν μια αριστερή πολιτική παρέμβαση που να λέει την αλήθεια στον λαό, να τον κερδίζει στους αγώνες όχι μόνον με καταγγελίες ,αλλά και με υπεύθυνες θετικές προτάσεις, που να μην διαιρεί τους εργαζόμενους σε συνεπείς και φοβισμένους από τα επεισόδια βίας, να καταπολεμά την ανασφάλεια των πολιτών με την αναζήτηση θετικών διεξόδων, να γέρνει την πλάστιγγα υπέρ των εργαζομένων τώρα -όχι με τα λόγια, κάποτε στο μέλλον- να στηρίζεται πραγματικά στη συνεργασία με τις προοδευτικές ευρωπαϊκές δυνάμεις.

Τέτοια δεν είναι η εικόνα της πολιτικής του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό τα μέλη της Ανανεωτικής Πτέρυγας διάλεξαν την ανοικτή δημόσια διαφωνία μπροστά στους αριστερούς, όλους τους πολίτες.

ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ είναι το ευρύτερο πλαίσιο, το ιδεολογικό και κοινωνικό βάθος της πολιτικής σύγκρουσης. Ήθελε μεγάλη ενωτική διάθεση, κάποια υποχωρητικότητα, διαλλακτικότητα από την ηγεσία του ΣΥΝ για να αποτραπεί τώρα αυτή η σύγκρουση. Ήθελε ανοιχτή δημοκρατική ανοχή στην αντίθετη άποψη.

Η ηγεσία του ΣΥΝ δεν έκανε αυτή την επιλογή. Εξαπολύθηκε στην προσυνεδριακή περίοδο γενική επίθεση για να μην μιλούν πλέον δημόσια τα στελέχη της Ανανεωτικής Πτέρυγας (να μιλούν, λέει, στα κομματικά γραφεία, αλλά όχι δημόσια, λες και η αρετή του αριστερού είναι να υποκρίνεται, άλλα να λέει εδώ και άλλα στο κόσμο, λες και δημοκρατία σημαίνει κανόνες σιωπής...).

ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ σε καμία πλευρά της σύγκρουσης το επιχείρημα ότι δεν ήταν δα και τόσες οι διαφορές μας. Τότε γιατί η πλειοψηφία στο συνέδριο επέμεινε π.χ. για στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και δεν υποχώρησε; Ούτε σέβεται τη δημοκρατική μας παράδοση η επιμονή του προέδρου του ΣΥΝ να θέτει θέμα παραβίασης της λαϊκής βούλησης με την ανεξαρτητοποίηση. Οι τέσσερις βουλευτές εκλέχτηκαν με τις ανανεωτικές απόψεις τους γνωστές.

Όταν η ηγεσία του ΣΥΝ τους έθεσε το δίλημμα να σιωπήσουν ή να σεβαστούν τη συνείδησή τους, επέλεξαν το δημοκρατικά ορθό, σύμφωνα με τις αριστερές τους πεποιθήσεις. Και εξέφρασαν την απαίτηση, την προσδοκία, την ελπίδα πολλών, μα πολλών, αριστερών και προοδευτικών πολιτών, όχι μόνον όσων τους έστειλαν στη Βουλή: προβάλετε τον λόγο της ανανεωτικής αριστεράς, δώστε εναλλακτική λύση απέναντι στην κυβερνητική πολιτική των μνημονίων και στην αδιέξοδη αριστερίστικη γραμμή, αλλάξτε τους συσχετισμούς.

Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4733