Τώρα η ανάγκη της ΣΥΝθεσης
Δημήτρης, Χατζησωκράτης
2004-09-25
1. Επιτρέψτε μου ένα σύντομο ιστορικό της διαδρομής μας κατά τις τρίμηνες περίπου εργασίες της Επιτροπής Θέσεων. Κατατέθηκε το κείμενο που έχετε στα χέρια σας (Με τη δύναμη της Ανανέωσης) στις πρώτες συνεδριάσεις. Όταν στα μέσα περίπου των εργασιών κατατέθηκαν και άλλα κείμενα, από την πρώτη στιγμή υπογραμμίσαμε- ο πληθυντικός αφορά και τον συνυπογράφοντα Στεφανου. Μπαγεώργο- ότι με τα κείμενα τω Ν. Καίσαρη, Σπύρου Λυκούδη και Δημήτρη Καραγκουλέ μπορεί να υπάρξει σύνθεση. Εμμείναμε στην πρόταση αυτή. Πολιτικά τώρα, τούτων δοθέντων, υποστηρίξαμε και δημόσια ότι: «Επιδιώκουμε μια ευρεία πλειοψηφία με μεταρρυθμιστικές και ευρωπαϊστικές απόψεις στη βάση ενός κοινού κειμένου θέσεων. Σε αυτήν έχουν θέση η Ανανεωτική Συσπείρωση, οι «πράσινοι», το σύνολο της Παρέμβασης, και οι ανεξάρτητοι. Αυτή η πλειοψηφία θα μπορεί να πολιτευθεί με σύνεση, χωρίς αντίληψη αποκλεισμών, με το σύνολο των στελεχών του κόμματος».Αυτή η συνθετική προσπάθεια δεν έγινε δυνατή μέσα από μια συνδιαμόρφωση κειμένου θέσεων. Αγκυλώσεις, δυσκαμψίες, ότι θέλετε. Δεν μπορείς να έχεις πάντα το ιδανικώτερο.
Κατατέθηκε τελικά από το σύνολο της Παρέμβασης ένα κείμενο. Δεν το θεωρήσαμε ιδανικό. Όμως αναμφισβήτητα θεωρήσαμε ότι σε σχέση με όλα τα μέχρι σήμερα κείμενα των 7 τελευταίων χρόνων το καλλίτερο. Έχουμε μερικές διαφορές και διαφωνίες. Όμως ακόμη και αν περάσει αυτούσιο, παρά τις προσπάθειές μας για τροποποίηση σε ορισμένα σημεία, θα επανέλθω εδώ, θα αποτελούσε μια θετική συμβολή, στροφή, σε σχέση με την μέχρι σήμερα ακολουθούμενη πολιτική και κυρίως κατευθυντήρια αντίληψη. Γι΄ αυτό και αποφασίσαμε να το στηρίξουμε ως κείμενο βάσης, κάνοντας τις τροπολογίες που τις έχετε ήδη μέσα στο σώμα του κειμένου που καταθέσαμε.
Εμείς, για την απόφασή μας αυτή δώσαμε μια μεγάλη μάχη. Πρώτα απ΄ όλα με τον εαυτό μας. Με τις ασφάλειες και τις συνήθειες, της καθαρότητας της άποψης και της απόλυτης συνέπειας. Κυριάρχησε όμως η άποψη: Εμείς, που ως αντίληψη έχουμε το μεγαλύτερο δυνατό άνοιγμα για τις μεγαλύτερες δυνατές πολιτικές συνθέσεις στην κοινωνία θα συνεχίζουμε να είμαστε στο κόμμα μας «κλειστοί» και περιορισμένοι στην γωνία;
Και καλά όταν υποχρεωνόμαστε από την πολιτική και την πρακτική των εσωκομματικών συμμαχιών. Μην ξεχνάμε ότι εις μάτην τα τελευταία χρόνια επιζητούσαμε τη διαμόρφωση πλειοψηφίας σε διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που κυριάρχησε στο κόμμα. Τώρα που είναι φανερό ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί η ίδια η πορεία γιατί έχει εξαντληθεί η όποια δυναμική της θα συνεχίσουμε να είμαστε πολιτικά περιορισμένων δυνατοτήτων και προοπτικών; Δεν θα αναζητήσουμε και μέσα στο κόμμα μας την πολιτική σύνθεση με σαφήνεια, καθαρότητα, από την αρχή των συνεδριακών διαδικασιών;
Αυτό δεν άρεσε σε πολλούς. Ακόμη - και αυτό είναι και το ιδιαίτερα παράδοξο - και σε ορισμένους που υποστηρίζουν το κείμενο της Παρέμβασης. Οι οποίοι μάλιστα με όχι ιδιαίτερα κομψό και συντροφικό τρόπο επιδίωξαν να ματαιώσουν αυτή μας την επιλογή.
Έ ! λοιπόν αυτή η επιλογή έγινε. Θα την υπηρετήσουμε με συνέπεια, με συντροφικότητα, με ανοικτούς ορίζοντες, θέλοντας να εντυπώσουμε σε ολόκληρο το κομματικό σώμα ότι η απομόνωση δεν ήταν ποτέ επιλογή μας. Επιλογή μας είναι η διάφανη σύνθεση και η ισότιμη συμμετοχή μας σε όλες τις ευθύνες του κόμματος τα προσεχή έτη, δικαίωμα και δυνατότητα που μας στέρησε η ηγετική ομάδα που διεύθυνε τα χρόνια που πέρασαν το κόμμα!
2. Στα χέρια σας έχετε ένα κείμενο του συνθέτοντος Αρ. Μπαλτά υπογεγραμμένο και από άλλους συντρόφους. Αυτοπροσδιορίζεται και ως συνθετική απόπειρα. Ο αυτοπροσδιορισμός βεβαίως για το κόμμα αυτό, είναι μια από τις αξίες που προωθεί με συνέπεια στην κοινωνία. Είναι απόλυτα σεβαστός. Υπάρχει όμως ένα λεπτό ζήτημα. Πρέπει και οι άλλοι τους οποίους επιχειρεί να καλύψει και να προσδιορίσει να… το αποδέχονται ως τέτοιο. Δεν είναι η περίπτωσή μας. Το σώμα του αυτοπροσδιοριζόμενου ως συνθετικό κειμένου περιέχει 11 σημεία μιας επιλεκτικής καταγραφής θέσεων από το Προγραμματικό Συνέδριο. Περιορίζεται απόλυτα στο ζήτημα της αντίστασης απέναντι στην νεοφιλελεύθερη καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση υπό την ηγεμονία των ΗΠΑ που είναι ορθό και δεν αναφέρεται κάν σε μια εναλλακτική στρατηγική των πολιτικών δυνάμεων σε Παγκόσμιο επίπεδο - θέμα που πρέπει να επισημάνω ότι το κείμενο της Παρέμβασης έστω αισχυντηλά αγγίζει. Επικαιροποιώντας τα θέματα στο ευρωπαϊκό επίπεδο αναδείχνει μια μαύρη εντελώς εικόνα. Θέτει στοιχεία φυσιογνωμίας με τα οποία δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε. Καθώς από εκεί και πέρα προχωράει μέχρι τη 18 θέση του εμφανίζει ως εναλλακτική πρόταση του ΣΥΝ τον Σοσιαλισμό. Όντως ο δημοκρατικός Σοσιαλισμός αποτελεί τον στρατηγικό στόχο του ΣΥΝ. Δεν αποτελεί όμως την εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης την οποία θέλουμε να προωθήσουμε με ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων. Εναλλακτική πρόταση δεν είναι ο σοσιαλισμός. Θα έχουμε τη δυνατότητα στον διάλογο να τα διευκρινίσουμε περισσότερο...
Και το σημαντικότερο. Το κείμενο αυτό σταματάει εκεί από όπου περίπου θα έπρεπε να αρχίζει η ουσία και το κύριο μέρος των θέσεων για το Τακτικό Συνέδριό μας. Τι θα έπρεπε να κάνουμε τα επόμενα 3 χρόνια με τη νέα πολιτική κατάσταση σήμερα- κυβέρνηση ΝΔ, εμφάνιση ακροδεξιάς, ΠΑΣΟΚ σε αντιπολίτευση- τις σχέσεις μας με τις άλλες δυνάμεις, τις προγραμματικές και πολιτικές προτάσεις μας με βάση τις οποίες θα πολιτευτούμε και δράσουμε τα 3 επόμενα χρόνια.
Τέλος, δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι το κείμενο στη συντριπτική τους πλειοψηφία το υπογράφουν οι σύντροφοι που υπογράφουν και το άλλο κείμενο το οποίο και έχουν ενσωματώσει πλήρως.
3. Έχουμε καταθέσει το κείμενο συμβολής που δεν θα ζητήσουμε να τεθεί σε ψηφοφορία στις Οργανώσεις. Σε αυτό παρουσιάζουμε με ένα συστηματικό τόπο το σύνολο των απόψεών μας για την ύλη του Τακτικού Συνεδρίου. Για το κόμμα δεν υπάρχουν ιδιαίτερες θέσεις γιατί ο προβληματισμός μας δεν περιλαμβάνει και πολύ διαφορετικά πράγματα από τον κοινό τόπο. Και αυτός, οφείλουμε όλοι να αποδεχθούμε, δεν έχει και τόσο σπουδαίες και ουσιαστικά ρηξικέλευθες προτάσεις να παρουσιάσει.
Με το κείμενό μας ( Με τη δύναμη της ανανέωσης) παρουσιάζεται ποια κατά την άποψή μας πρέπει να είναι η αριστερά του 21ου αιώνα και ο δημοκρατικός σοσιαλισμός. Η Αριστερά και οικολογία σε αλληλοσχέση ως το νέο όραμα για τον κόσμο και τις σύγχρονες κοινωνίες. Η πολιτική διεύθυνση της παγκοσμιοποίησης σε δημοκρατική προοπτική. Η ευρωπαϊκή ενοποίηση σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση και οι στόχοι του ΣΥΝ εντός της ευρωπαϊκής αριστεράς. Οι θέσεις και η κεντρική πολιτική στόχευσή μας για την Ελλάδα με τις κατευθυντήριες γραμμές προγραμματικής και πολιτικής δράσης στη βάση του τρίπτυχου: Νέος αριστερός μεταρρυθμισμός -κοινωνική συνοχή - οικολογική εγρήγορση. Oι πολιτικές δυνάμεις της χώρας και ο ΣΥΝ. Το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΝ και η εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης και τέλος ο συντονισμός δράσης και η συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας.
Όπως είπα και στην αρχή, πιστεύουμε ότι η πορεία των κομμάτων και κυρίως η διαμόρφωση της γραμμής δεν γίνεται με ριζικές τομές και θεαματικά άλματα. Είναι κάποιες στιγμές όπου έχουν ωριμάσει κάποιες νέες γραμμές πλεύσεις. Σε αυτή την πορεία θέλουμε να έχουμε τη συμβολή μας. Γι΄ αυτό και έχουμε επιλέξει τη στήριξη του κειμένου ως κείμενο βάσης. Οι τροπολογίες μας είναι δύο.
Στην πληρότητά τους τις έχετε ήδη. Πρόκειται για τα σημεία 4 και 8 του κειμένου μας ( Με τη δύναμη της ανανέωσης). Θα κατατεθούν σε συνεπτυγμένη τους μορφή για να τεθούν στην κρίση του κομματικού σώματος.
Α) Στο ζήτημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωαριστεράς. Το κείμενο βάσης που επιλέγουμε δεν υποστηρίζει τις επιλογές που έχουμε κάνει μέχρι σήμερα ως κόμμα, με αυτές ακριβώς που έχουμε εντυπωθεί ως ευρωπαϊκό αριστερό κόμμα στην ελληνική κοινωνία. Αποπνέει ένα ιδιαίτερο φόβο για τις μέχρι τώρα θέσεις μας απέναντι στην κριτική του ΚΚΕ αλλά και απέναντι στους συνοδιπορούντες στον ΣΥΡΙΖΑ. Ψάχνει, -όχι τόσο εναγώνια βεβαίως όπως το άλλο κείμενο του Αριστερού Ρεύματος- να εξαντλήσει την αντίθεση του στο κυοφορούμενο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα και χάνει τις ρίζες και τη συνέχεια της πολιτικής μας.
Η Ευρώπη που ζούμε δεν είναι virtual ούτε την παίρνουμε ala cart. Έχει τη συγκεκριμένη της πορεία. Δεν έχει προχωρήσει ποτέ με άλματα. Δεν διαμορφώνει Σύνταγμα μετά από πόλεμο. Με εντελώς πρωτότυπους τρόπους ανιχνεύονται ζητήματα. Υπάρχουν δυνάμεις που αντιπαλεύουν από διαφορετικές αφετηρίες τη πορεία προς τα μπρος. Το κύριο είναι κάθε στιγμή να ξέρεις από ποιά πλευρά είσαι. Τι παλεύεις. Σε ποια προοπτική. Ανοίγονται ή όχι νέοι δρόμοι. Κερδίζεις μια κατάκτηση και πάς παραπέρα διεκδικώντας περισσότερα ή ότι όνομα του ιδεατού έστω του καλού αρνείσαι το άνοιγμα των δυνατοτήτων. Αυτά είναι τα κύρια προβλήματα. Εδώ επιχειρούμε με την τροπολογία μας να δώσουμε σαφείς απαντήσεις και όχι να ξεπεράσουμε τα προβλήματα. Με την έννοια αυτή πιάνουμε το νήμα από το ΝΑΙ στο Μάαστριχτ που είπαμε, περνάμε από τη θετική στάση μας στη συμμετοχή μας στην ΟΝΕ-παρά τα προβλήματα που την ίδια στιγμή έθετε- για να καταλήξουμε με ένα κόκκινο νήμα στο ΟΧΙ στο ΟΧΙ που προτείνουμε για να είναι η θέση μας απέναντι στη συνταγματική Συνθήκη.
Β) Στο ζήτημα των συνεργασιών τώρα με τις δυνάμεις της ευρύτερης αριστεράς. Εμμένουμε στον Συνασπισμό των συμμαχιών;
Αναμφισβήτητα. Ο συντονισμός δράσης και πρωτοβουλιών στον χώρο της πολυκερματισμένης ευρύτερης Αριστεράς σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, όπου είναι πρόσφορες οι συνθήκες, είναι απολύτως αναγκαίος και συστατικό στοιχείο της φυσιογνωμίας μας. Τον πραγματώνουμε με όσους συμφωνούν σε βασικές πολιτικές και προγραμματικές κατευθύνσεις.
Και ο ΣΥΡΙΖΑ; Αποτελεί παρελθόν. Η εμπειρία του είναι δεδομένη. Σήμερα είμαστε σε μια άλλη φάση. Οι συνεργασίες του ΣΥΝ πρέπει να επικεντρωθούν σε δυνάμεις με τις οποίες έχει τις δυνατότητες να ακολουθήσει κοινές πολιτικές κατευθύνσεις. Τέτοιες δυνάμεις είναι η ΑΚΟΑ, οι οικολογικές συσπειρώσεις, σε όλη την Ελλάδα, τα στελέχη τα οποία αποχώρησαν ή αποχωρούν από το ΠΑΣΟΚ και με τα οποία υπάρχουν περιθώρια συνεννόησης.
Τέλος αλλά όχι έσχατο. Την τελευταία περίοδο εντός του κόμματος υπάρχει μια συζήτηση ότι δήθεν η Ανανεωτική Συσπείρωση έχει τραβήξει για λόγους τακτικούς την σταθερή της άποψη για την αναγκαιότητα σύγκλισης σε προγραμματική βάση των δυνάμεων της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Ο σ. Γ. Δραγασάκης μάλιστα στην τελευταία ΚΠΕ μας εγκάλεσε αναφερόμενος σε ένα σταθερό μοτίβο που σε πάρα πολλές δημοσιεύσεις- συνεντεύξεις μου χρησιμοποιούσα. Υπογράμμιζα σε αυτές: «Στις σημερινές όμως συνθήκες, το ζήτημα της σύγκλισης δεν εγγράφεται στην ατζέντα των στοχεύσεών μας. Και αυτό γιατί οι μέχρι στιγμής πολιτικοί προσανατολισμοί του ΠΑΣΟΚ μάλλον προς τον μεσαίο χώρο κινούνται και έτσι είναι αποτρεπτικοί για μια τέτοια προοπτική». Και ο σ. Γ.Δρ. ερωτούσε: «Σήμερα καλά το καταλάβαμε. Αύριο όμως;» Θέλω εδώ να του απαντήσω ότι αν Αύριο αυτές οι συνθήκες αλλάξουν τότε και ο Γ.Δρ. και πολλοί σύντροφοι, που έχουν διαφορετικές θέσεις είμαι βέβαιος, ότι θα θελήσουν να το επανεξετάσουν. Σίγουρα, γιατί κάνουν πολιτική και δεν θα τους αφήσει αδιάφορους!.. .
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=478