Ο Γρηγόρης Ψαριανός τόνισε μεταξύ άλλων στην τελευταία συνεδρίαση συζήτηση της αρμόδιας επιτροπής για το νομοσχέδιο για την άρση του καμποτάζ.
Αυτό το νομοσχέδιο θα έπρεπε να είναι ένα μέρος μόνο ενός γενικότερου νομοσχεδίου, θεσμικού πλαισίου, προϋποθέσεων, κινήτρων, για την αναμόρφωση, την αναδιοργάνωση, τον εκσυγχρονισμό και την ανάπτυξη του υποτιθέμενου εθνικού μας προϊόντος, δηλαδή του τουρισμού και της εν γένει τουριστικής δραστηριότητας της χώρας.
Την άρση του καμποτάζ επί της αρχής την ψηφίζουμε, γιατί ενώ το καμποτάζ λειτουργούσε υποτίθεται προστατευτικά για τα υπό ελληνική σημαία κρουαζιερόπλοια και τα δικαιώματα των εργαζομένων, είχε τελικά ως αποτέλεσμα σχεδόν την εξαφάνιση της ελληνικής δραστηριότητας έτσι ώστε εν τέλει να επωφελούνται η Ισπανία, η Ιταλία, η Τουρκία ή σημαίες ευκαιρίας.
Πρέπει όμως να τεθούν προϋποθέσεις και περιμένουμε τροποποιήσεις για να πάρουμε οριστική θέση στην ολομέλεια στις κατ΄ άρθρον συζητήσεις .
Επισημαίνουμε λοιπόν την υποχρεωτική ποσόστωση του αριθμού των απασχολούμενων ελλήνων ναυτικών στα εν λόγω πλοία και μάλιστα θα προτείναμε να είναι ας πούμε το 15% των απασχολούμενων ναυτικών. Η προτεινόμενη παροχή κινήτρων προς πλοία με σημαία τρίτων χωρών όχι μόνον δεν είναι αρκετή αλλά και δημιουργεί αφ’ ενός πρόβλημα αθέμιτου ανταγωνισμού με τα υπό ελληνική σημαία κρουζιερόπλοια (κατά πολύ υψηλότερο λειτουργικό κόστος) αφ’ ετέρου ενδεχομένως να είναι ένα κίνητρο και για την minimum διασφάλιση του προϊόντος μέσω εργασιακής ειρήνης. Πρέπει να το διασφαλίσουμε αυτό και όχι να το αφήσουμε στη διακριτική ευχέρεια της κάθε πλοιοκτήτριας εταιρίας προσφέροντας αμφιλεγόμενα κίνητρα. Πρώτο μας μέλημα πρέπει να είναι η εξασφάλιση και η προάσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, όχι μόνο των ναυτεργατών αλλά όλων σε συναφείς με τη θάλασσα δραστηριότητες, όπως πχ οι λιμενεργάτες, οι εργαζόμενοι στα νησιά, στην εστίαση, στο εμπόριο, στην ψυχαγωγία, στην αλιεία κλπ. Σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες προασπίζουν τα συμφέροντα και ζητάνε ποσόστωση στους εργαζόμενους, στα κρουαζιερόπλοιά τους και εδώ θα πρέπει να γίνει το ίδιο, κατά μείζονα λόγο μάλιστα, μια και είμαστε κατ’ εξοχήν ναυτική χώρα.
Πρέπει να εκπονηθεί και να συμπεριλαμβάνεται στο νομοσχέδιο πρότυπο σχέδιο σύμβασης που θα διασφαλίζει την ισοτιμία για όλα τα πλοία, ορίζοντας τη στελέχωση, τον αριθμό δρομολογίων, τη συχνότητα και την περιοδικότητα προσεγγίσεων στα ελληνικά λιμάνια, την τήρηση των συμβάσεων για την ασφάλεια, τα κριτήρια εν τέλει των πλοίων που θα εκτελούν τους περιηγητικούς-κυκλικούς πλόες. Και όχι να θεοποιείται η «σύμβαση» που θα κυρώνεται με κοινή υπουργική απόφαση χωρίς λεπτομέρειες.
Όλα τα παραπάνω είναι ζητήματα στα οποία δεν απαντάει το νομοσχέδιο.
Θα περιμέναμε το υπουργείο τουρισμού να συμμετέχει στο νομοσχέδιο με αναφορά στο θαλάσσιο τουρισμό και όχι μόνο, να ορίζει τις διαδικασίες για να αναβαθμίζεται και εξασφαλίζεται η ποιότητα των υποδομών αλλά και παρεχόμενων υπηρεσιών τόσο στα αφετήρια- τερματικά λιμάνια όσο και στα ενδιάμεσα, ώστε το τουριστικό αυτό προϊόν να είναι και ελκυστικό και ανταγωνιστικό.
Τέλος ζητάμε μια άρτια, εμπεριστατωμένη μελέτη και ανάλυση κόστους-οφέλους αυτής της πρότασης αντί της πρόχειρης αναφοράς σε αριθμούς και ποσοστώσεις των αναμενόμενων εσόδων με την δικαιολογία της έλλειψης χρόνου.
Επιφυλασσόμαστε λοιπόν για την ψήφιση επί των άρθρων και στο σύνολο.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4908