Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Συντεχνιακή αυτονόμηση

Κώστας, Κάρης

Αυγή, 2010-07-28


Η υπόθεση των κινητοποιήσεων των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας δεν έχει μόνο τη βραχυπρόθεσμη βαρύτητα - σύγκρουση εν μέσω καλοκαιριού με πλήγμα στον τουρισμό, για την οποία ευθύνες έχει και η κυβέρνηση.

Έχει δύο άλλες πολύ σημαντικές πλευρές ουσίας που πρέπει να συζητηθούν, γιατί αφορούν όλη την κοινωνία. Η μία είναι η εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας και η άλλη το κεντρικό αίτημα των κινητοποιήσεων.

Είναι εντυπωσιακή η σιωπή της κυβέρνησης όταν συνδικαλιστές και μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν ως μορφή απεργίας (“λευκής”) την τήρηση των κανόνων ασφαλείας. Δεν πρέπει πάντα να τηρούνται; Εδώ έχουμε φθάσει στο ανάποδο: η “κανονική” λειτουργία είναι να παραβιάζονται οι κανόνες ασφαλείας. Είναι προφανές ότι διοργανωτής της συστηματικής παραβίασης είναι το υπουργείο και δυστυχώς συνένοχοι, η διοίκηση των υπηρεσιών και η συνδικαλιστική ηγεσία. Έως πότε;

Το κεντρικό αίτημα των κινητοποιήσεων των Ελεγκτών είναι η διοικητική και οικονομική αυτονόμηση της υπηρεσίας. Η θέση τους είναι -όπως κατ’ επανάληψη έχουν αναπτύξει στις ανακοινώσεις τους- τα έσοδα από τα τέλη υπερπτήσεως (της τάξεως των 180 εκ. ευρώ τον χρόνο) να διαχειρίζεται η αυτόνομη υπηρεσία που θα πληρώνει και το προσωπικό. Γι’ αυτό κυρίως πιέζουν τώρα την κυβέρνηση.

Η εικόνα για την πρόταση αυτή είναι ότι πρόκειται για μια σαφώς συντεχνιακή πρόταση: σημαντικοί δημόσιοι πόροι να εκχωρηθούν προς αυτόνομη διαχείριση από μια υπηρεσία. Οι διάδρομοι πτήσεως είναι δημόσιο αγαθό - χωρίς το κράτος και τις εγγυήσεις του δεν θα εισπράττει κανείς τίποτα. Τα έσοδα από τις πτήσεις των αεροπλάνων δεν μπορούν παρά να ανήκουν στην κεντρική διαχείριση τους κράτους - δυστυχώς με τα στραβά της. Ειδικά στις συνθήκες της κρίσης.

Η κυβέρνηση δεν δίνει καθαρή απάντηση. Ο μεν υπουργός Δ. Ρέππας “κλείνει το μάτι” προτείνοντας και δημόσιο και ελεγκτές “να κερδίσουν”, ενώ ο υφυπουργός Ν. Σηφουνάκης φέρεται να έχει συμφωνήσει με την “αυτονόμηση” της υπηρεσίας.

Αυτές οι επιλογές και οι χειρισμοί δεν στηρίζουν το δημόσιο συμφέρον, μάλλον το υπονομεύουν. Γι’ αυτό και δεν είναι δυνατόν αριστερές δυνάμεις να στηρίξουν τέτοια αιτήματα. Η προσπάθεια της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει με παλαιά, πελατειακά μέτρα το πρόβλημα θα προκαλέσει πολλαπλάσια προβλήματα.

Η κοινωνία δεν συμφωνεί, όλο και περισσότερο γίνεται κατανοητό πού μας οδήγησαν οι πολιτικές της πάσης μορφής ιδιοποιήσεως του κράτους.


Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=4914