Ποιοι έχασαν από την υπόθεση της ΔΕΗ
Το τι θα συμβεί τελικά με τη ΔΕΗ θα το μάθουμε οσονούπω
Γιώργος, Γιαννουλόπουλος
Ελευθεροτυπία, 2010-08-28
Αυτή τη στιγμή, πάντως, η πλάστιγγα γέρνει προς τη διατήρηση του status quo, με την κυβέρνηση να ισχυρίζεται ότι δεν πρόκειται να πουληθούν κομμάτια της δημόσιας επιχείρησης στους ιδιώτες. Κι όπως συμβαίνει πάντα με την οποιαδήποτε απόφαση οποιασδήποτε κυβέρνησης, υπάρχουν κάποιοι που χαίρονται και κάποιοι που λυπούνται. Παραδόξως, στους λυπημένους συγκατελέγονται δύο ιδεολογικές παρατάξεις που υποτίθεται ότι είναι στα μαχαίρια.Η μια κατοικοεδρεύει στον Περισσό και την Κουμουνδούρου. Νομίζω ότι αν ο θεός άκουγε τις προσευχές του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΕΗ θα είχε πουληθεί αντί πινακίου φακής, η τιμή του ρεύματος θα εκτοξευόταν και η ηγεσία της ΓΕΝΟΠ θα περνούσε από έκτακτο στρατοδικείο. Ο λόγος απλός: μόνο έτσι θα γινόταν πραγματικότητα το καταστροφολογικό σενάριο που προβλέπει τον γενικό ξεσηκωμό, για να φέρει επιτέλους στην εξουσία το νέο ΕΑΜ, που αρχίζει από το βαθύ ΠΑΣΟΚ και φτάνει μέχρι τους αριστεριστές. Θα μου πείτε, καθήκον της αντιπολίτευσης είναι να τα βάζει με τους κυβερνώντες. Σωστό. Αλλά να τα βάζει με τους κυβερνώντες για να τους αναγκάσει να ακολουθήσουν τη δική της πολιτική. Και εφόσον η πολιτική της Αριστεράς στο θέμα της ΔΕΗ είναι να μην πουληθεί, η απόφαση της κυβέρνησης θα πρέπει να θεωρηθεί νίκη της Αριστεράς. Ελα όμως που ο πραγματικός στόχος του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να δοθούν συγκεκριμένες αριστερές λύσεις σε συγκεκριμένα προβλήματα, αλλά μια έκρηξη δυσαρέσκειας που θα την ακολουθήσει η έφοδος στα χειμερινά ανάκτορα. Οπως λέγαμε παλιά, όσο χειρότερα τόσο καλύτερα.
Η άλλη παράταξη που τα έχει βάψει μαύρα είναι οι νεοφιλελεύθεροι, οι οποίοι τελευταία περιβάλλουν την ιδεολογία τους με τον μανδύα του αυτονόητου. Και την αποκαλώ ιδεολογία, γιατί στηρίζεται στην εξής αρχική και αμετακίνητη υπόθεση: ό,τι δημόσιο είναι εξ ορισμού διεφθαρμένο, φαύλο, συντηρητικό· και ό,τι ιδιωτικό είναι επίσης εξ ορισμού δίκαιο, αναπτυξιακό, εκσυγχρονιστικό. Γι’ αυτό η ΔΕΗ τούς έχει μπει στο μάτι. Πρόκειται, κατά γενική ομολογία, για μια δημόσια επιχείρηση σοβαρή, αποδοτική, στελεχωμένη με άξιους ανθρώπους, που επιτελεί αρκετά καλά ένα κοινωνικό έργο, εφόσον κρατάει σε χαμηλά επίπεδα τις τιμές της και παρεμβαίνει θετικά βοηθώντας κάποιες κατηγορίες πολιτών (αγρότες, νησιώτες κ.ο.κ.), ακριβώς επειδή, σε αντίθεση με τα τζιμάνια της αγοράς που θα μας σώσουν, δεν επιδιώκει το βραχυπρόθεσμο ιδιωτικό κέρδος. Πρόκειται δηλαδή για ένα καλώς εννοούμενο δημόσιο αγαθό.
Αυτή είναι η σύγκρουση ανάμεσα στην αυτοαποκαλούμενη αριστερή και τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία. Οι μεν πιστεύουν δογματικά ότι το Δημόσιο είναι πάντα καλό και καταλήγουν να υπερασπίζονται τις συντεχνίες που το αμαυρώνουν. Οι δε αντιτείνουν ότι το Δημόσιο είναι πάντα κακό και θέλουν να ιδιωτικοποιήσουν ό,τι βλέπουν μπροστά τους, ξεχνώντας όμως κάποια πράγματα: ότι σε οριμένους τομείς το Δημόσιο δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποκατασταθεί από την αγορά. Γιατί αν τραβήξουμε τη λογική τους στα άκρα, θα έχουμε ιδιωτικές αστυνομίες και φυλακές, όπως στην Αμερική, θα έχουμε μόνο ιδιωτική ιατρική περίθαλψη και παιδεία. Ξεχνούν επίσης ότι κάποιες ιδιωτικοποιήσεις στο εξωτερικό αποδείχθηκαν καταστροφικές, και στην περίπτωση των σιδηροδρόμων της Βρετανίας φονικές. Ξεχνούν, τέλος, ότι η αποθέωση της ιδεολογίας του κέρδους έχει προκαλέσει τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση τα τελευταία εβδομήντα χρόνια.
Οσο για τη φαυλότητα του δημόσιου τομέα, αν υπάρχουν τέτοια φαινόμενα στη ΔΕΗ, θα είναι πιο εύκολο να παταχθούν -και μάλιστα με την υποστήριξη της κοινωνίας- εφόσον δεν ξεπουληθεί στους ιδιώτες.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5020