Δήμαρχοι ή κομματάρχες;
Ανδρέας Ε., Παπαδόπουλος
Ημερησία, 2010-09-18
Οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές τείνουν να μετατραπούν σε τσίρκο. Σε κάθε περιφέρεια ή δήμο θα υπάρχουν καμιά δεκαριά υποψήφιοι, δυο ή και τρεις, μάλιστα, προερχόμενοι από το ίδιο κόμμα. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα η Αττική. Οι πολίτες-ψηφοφόροι θα είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουν-διαλέξουν, πολλώ δε μάλλον που στη συγκεκριμένη περίπτωση «η ποσότητα δεν φέρνει την ποιότητα». Τα δυο μεγάλα κόμματα, ο ΛΑΟΣ, αλλά δυστυχώς και ο ΣΥΡΙΖΑ, έχουν εμπλακεί σε μια άγονη αντιπαράθεση, προσπαθώντας να δώσουν τίτλο ή χαρακτήρα στις αυτοδιοικητικές εκλογές.Δημοψήφισμα για τον Καλλικράτη λέει το ΠΑΣΟΚ, δημοψήφισμα γενικώς και
αορίστως λέει η ΝΔ, δημοψήφισμα κατά του Μνημονίου λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, αγώνας για να μη γίνει πράσινος ο αυτοδιοικητικός χάρτης λέει ο κ. Καρατζαφέρης.
Σε αυτή τη στείρα και παντελώς αδιάφορη για τους πολίτες αντιπαράθεση, η
νεοσυσταθείσα Δημοκρατική Αριστερά συνειδητά δεν μετέχει. Τηρώντας τις
παραδόσεις του χώρου, επαναλαμβάνει ότι οι εκλογές αυτές αφορούν στην
αυτοδιοίκηση και τίποτα παραπάνω. Επιλέγει τους υποψηφίους της με καθαρά
αυτοδιοικητικά κριτήρια, χωρίς συμπλεγματικές λογικές, χωρίς προκαταλήψεις με
πρόσωπα ή και κόμματα.
Η περίπτωση που συζητήθηκε περισσότερο από όλες είναι αυτή του υποψηφίου
δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη. Πρόκειται, ίσως, για την πιο σημαντική αλλά
και τολμηρή πρωτοβουλία της Δημοκρατικής Αριστεράς. «Με το καλημέρα» έδειξε το
ρόλο που θέλει να παίξει στο πολιτικό σύστημα. Της υπεύθυνης δύναμης, που δεν
διστάζει να πάρει πρωτοβουλίες για να αλλάξουν τα πράγματα.
Επέλεξε να προτείνει μια σημαντική προσωπικότητα για μια κορυφαία θέση. Επέλεξε
να απευθυνθεί σε όλες τις προοδευτικές δυνάμεις με ένα προφανή στόχο: Να αλλάξει
το γκρίζο τοπίο της Αθήνας από την κυριαρχία της δεξιάς, που τα τελευταία χρόνια
πλησιάζει το εθνοκεντρικό, λαϊκομπαρόκ μοντέλο της Θεσσαλονίκης. Και το έκανε
αυτό με το πλέον κατάλληλο πρόσωπο. Όχι με κάποιον τηλεμαϊντανό, όχι με κάποιον
που δηλώνει εσχάτως «αντιδικτατορικός αγωνιστής», όχι με κάποιον που στα λόγια
αντιμάχεται το Μνημόνιο αλλά στην πράξη…, όχι με κάποιον που υποτίθεται ότι
σηματοδοτεί το άνοιγμα στο "σοσιαλιστικό" χώρο, όχι με κάποιον «αντί». Αλλά με
τον Γιώργο Καμίνη. Τον επιτυχημένο πρώην Συνήγορο του Πολίτη, τον κοσμοπολίτη
ακαδημαϊκό, το συνεργάτη του Αριστόβουλου Μάνεση, τον επιστήμονα που ασχολήθηκε
όσο λίγοι με τα ανθρώπινα-ατομικά δικαιώματα και την προστασία της ιδιωτικής
ζωής. Είναι τα καταλληλότερο πρόσωπο για τη θέση του Δημάρχου Αθηναίων. Και κάτι
ακόμα. Αποτελεί το μεγάλο στοίχημα για τις αναγκαίες αλλαγές που πρέπει να
γίνουν στο πολιτικό σύστημα και στο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Αν ηττηθεί ο
Γιώργος Καμίνης, δεν θα είναι ήττα του ιδίου, ούτε του τολμηρού στη συγκεκριμένη
περίπτωση Γιώργου Παπανδρέου, ούτε φυσικά της Δημοκρατικής Αριστεράς. Θα είναι
ήττα της κοινωνίας των πολιτών και φυσικά των ίδιων των Αθηναίων. Θα είναι ήττα
της "Ανοιχτής Πόλης"!
Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5118