Θύελλα στα ΑΕΙ εν όψει;

Βασίλης, Καρδάσης

Ελευθεροτυπία, 2010-10-06

Η κυβερνητική αντίληψη, η οποία πράγματι διακατέχει και άλλους και μάλιστα εντός των ΑΕΙ, ότι η διείσδυση της αγοράς θα λύσει τα δεδομένα προβλήματα του πανεπιστημίου, είναι απολύτως λαθεμένη.

Γιατί η αγορά έχει τις δικές της αναγκαιότητες, τις δικές της επιδιώξεις, οι οποίες δεν συνάδουν συνήθως, ούτε απαραίτητα, με τις προτεραιότητες των ακαδημαϊκών θεσμών και τα προτάγματα της βασικής έρευνας.

Η ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ότι τα πανεπιστήμια ταλανίζονται από καίρια προβλήματα είναι εκ των ων ουκ άνευ: Προσδιορισμού σαφών γνωστικών αντικειμένων αρκετών τμημάτων, πληθώρας άχρηστων Μεταπτυχιακών Προγραμμάτων Σπουδών, ερευνητικών προγραμμάτων υψηλού κόστους που δεν οδηγούν στη δημοσιοποίηση των αποτελεσμάτων τους. Πολλά από τα αγνώστου ταυτότητος τμήματα και τα άνευ περιεχομένου μεταπτυχιακά, που λειτουργούν στα όρια της ακαδημαϊκής κουλτούρας ενώ δημιουργούν ψευδαισθήσεις επιστημονικής επάρκειας στους φοιτητές τους, οφείλουν την ύπαρξή τους στην προώθηση της αγοράς και της πολιτικής εντός των πανεπιστημίων. Τότε που οι προκάτοχοι της κ. Διαμαντοπούλου ενέκριναν τη θεσμοθέτηση ακαδημαϊκών φαντασμάτων για λόγους αφ’ ενός εναρμονισμού με τις χειρότερες όψεις του ευρωπαϊκού περιβάλλοντος (βλ. εμπορευματοποιημένο πανεπιστήμιο) κι αφ’ ετέρου ικανοποίησης της υψηλής ζήτησης σπουδών, συνεπώς για την ψηφοθηρία.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ εκδοχή της πρόσβασης των νέων στα ΑΕΙ συνιστά βεβαίως σύγχρονο όνειδος και απαιτείται αμέσως μεταρρύθμιση. Καμία αντίρρηση ότι τα ΑΕΙ μπορούν να επιδιώκουν τη διασύνδεση με τις επιχειρήσεις, σαφώς και είναι δυνατή η αξιοποίηση managers στα οικονομικά τους. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο θεσμός της φοιτητικής συμμετοχής στη διοίκηση έκλεισε τον κύκλο του. Οι σχέσεις πελατείας που διαμόρφωσε ένα μέρος των καθηγητών με τις φοιτητικές παρατάξεις απέφεραν αναξιοπρέπεια και διάβρωση. Μόνο που αυτές οι πτυχές των αλλαγών οφείλουν να πειθαρχούν στα όργανα διοίκησης και να εναρμονίζονται με τη λειτουργία των θεσμών. Ομως κάθε απόπειρα να απολέσει το πανεπιστήμιο την ακαδημαϊκή του ταυτότητα και παράδοση χάριν ενός ιδεολογήματος υπό τον τίτλο του εκσυγχρονισμού, που προσφέρεται και διαφημίζεται ως χρυσή πανάκεια, εύλογα θα προκαλέσει νέες εντάσεις στον ήδη πολυτραυματισμένο χώρο των ΑΕΙ.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ας θέσει το πλαίσιο των προτάσεων και όλες ανεξαιρέτως οι μερίδες της πανεπιστημιακής κοινότητας να συντρέξουν με διαφάνεια στόχων τον διάλογο. Το πανεπιστήμιο οφείλει να είναι αυτόνομο στη διοίκησή του, σύγχρονο στη θεραπεία των επιστημών και της έρευνας, δημοκρατικό στις λειτουργίες των οργάνων του αλλά και ανοιχτό στους νέους.

kardasis@econ.soc.uoc.gr

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5177