Δεκατρείς ερωτήσεις: Γρηγόρης Ψαριανός

www.protagon.gr, 2010-11-01

Xρήστος Xωμενίδης: Ωραίο το μπλα - μπλα αλλά έχετε διοικήσει ο ίδιος ποτέ έστω κι ένα περίπτερο;

Πού το ξέρετε για το περίπτερο; Δεν σας πιστεύω, Σοφό Παιδί. Τα δύσκολα χρόνια, κάπου στο 1960, σε μικρή ηλικία, «διοικούσα» με τον πατέρα μου ένα περίπτερο στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, ακριβώς απέναντι από τον κινηματογράφο «Νιρβάνα» και 50 μέτρα απόσταση από το σημερινό περίπτερο της «Αττικής Γης». Οι δουλειές πήγαιναν πολύ καλά αλλά το περίπτερό μας «το΄ φαγε» η κατασκευή της στροφής-αφετηρίας-τέρματος της λεωφορειακής γραμμής Θων - Θησείον (νούμερο 16 για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι και άμα θέλετε να σας πω και τα άλλα νούμερα, από το 1- Έδεν έως το 96- Λούτσα). Για κάποιον καιρό, όχι λίγο, έστησα μαζί με συντρόφους και «διεύθυνα» την οργάνωση της νεολαίας του Ρήγα Φεραίου στο Χολαργό, στα χρόνια της μεταπολίτευσης και μετά για αρκετό καιρό διατέλεσα διευθυντής τροφοδοσίας του American Club στο Καστρί! Παραιτήθηκα από εκεί για να μην μπω στον πειρασμό να δηλητηριάσω τους «αμερκάνους, φονιάδες των λαών»… Πολλά χρόνια μετά, συμμετείχα στο δημοτικό συμβούλιο του δήμου Αθηναίων διατυπώνοντας πλήθος προτάσεων προς τον δήμαρχο και την πλειοψηφία (που τις γράψανε εκεί που ξέρετε) , από όπου παραιτήθηκα ως βουλευτής πια, για να με αντικαταστήσει η σημερινή υποψήφια δήμαρχος Ελένη Πορτάλιου. Έχω συμμετάσχει για πολλά χρόνια στο γνωμοδοτικό συμβούλιο του Φεστιβάλ Αθηνών, όπως και του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Έχω «διοικήσει» το βιβλιοδισκοπωλείο «ΚΥΤΤΑΡΟ» (Φιλολάου 114) από το ΄74 έως το ΄79. Το μπαρ « SEE-THROUGH» στο Χολαργό απ΄ το ΄84 έως το ΄89 και το μπαρ-restaurant «RE-PUBLIC» στην περιοχή του Χίλτον από το ΄94 έως το ΄99. Τυχαίο; Δεν νομίζω.. Επίσης έχω διοργανώσει μουσικές παραστάσεις, συναυλίες, όπως και την παραγωγή δεκάδων δίσκων και cd. Δεν έχω καταφέρει ακόμα να διευθύνω τη Συμφωνική Ορχήστρα της Νέας Υόρκης, κάτι που ήθελα πάντα, αλλά έχουμε καιρό…

Γιάννης Κυφωνίδης: Με ποιον προπονητή της ΑΕΚ ταυτίζεστε και γιατί;

Με τον Φράντισεκ Φάντρονκ, το μεγαλύτερο προπονητή που πέρασε ποτέ από την Ελλάδα. Αλλά και ο Στάνκοβιτς και ο Τσαϊκόφσκι (Τσικ) καλοί ήτανε.

Ανδρέας Πετρουλάκης: Συμφωνείτε με το παράδοξο σχέδιο της κυρίας Μπιρμπίλη για πεζοδρόμηση της Πανεπιστήμιου;

Γιατί είναι παράδοξο; Θα ήταν ευχής έργον να πεζοδρομηθεί όλο το ιστορικό κέντρο της πόλης, να αποκλειστούν τα αυτοκίνητα και να εγκατασταθεί ένα δίκτυο πανέμορφων τραμ. Είτε είναι σχέδιο της Μπιρμπίλη είτε οποιουδήποτε άλλου, πασόκου, δεξιού, αριστερού, εξωγήινου, μικρή σημασία έχει. Μακάρι να είχαμε υλοποιήσει ή να υλοποιήσουμε, ακόμα και τα σχέδια-προτάσεις του Κανδύλη, του Δοξιάδη, του Μάνου ή του Τρίτση. Ή να αντιγράφαμε, αν δεν έχουμε δικά μας, τα σχέδια, τις ιδέες και τα προγράμματα που έχουν εφαρμοστεί σε υπέροχες ευρωπαϊκές πόλεις, που ντρεπόμαστε να συγκρίνουμε με τις δικές μας, είτε από άθλιους «καπιταλίστες» που ρουφάνε, δυστυχώς ως τα σήμερα, το αίμα της εργατικής τάξης με το μπουρί της σόμπας είτε από αιμοσταγείς «κουμουνιστές» που τσαλαπάτησαν τις ελευθερίες, τα ατομικά δικαιώματα και κατάργησαν, ευτυχώς για λίγο, την ατομική ιδιοκτησία και τις ιερές ευεργεσίες του Επιχειρηματικού Κεφαλαίου.

Άρης Δαβαράκης: Πως βρέθηκες σε τέτοια σημαδεμένα χωράφια παλικάρι μου; Προσωπική απόφαση ή πίεση γνωστών και φίλων.

Προσωπική ανάγκη. Όσο για το «σημαδεμένα» δεν το δέχομαι, σημαδεμένες είναι οι τράπουλες του κάθε πολιτικάντη χαρτοκλέφτη και λυπάμαι που άνθρωποι κυρίως του πνεύματος και της τέχνης δεν συμμετέχουν και δεν αγωνίζονται να τα αποσημαδέψουν. Όπως έκαναν , να θυμίσω, δεκάδες κορυφαίοι Έλληνες του πολιτισμού στις δεκαετίες ΄50, ΄60 και ΄70. Θέλετε να σας θυμίσω ονόματα;

Σταύρος Θεοδωράκης: Ποιόν ζώντα άνθρωπο θαυμάζεις περισσότερο; Και ποιον σιχαίνεσαι;

Κύριε Θεοδωράκη μου, θαυμάζω τον Μίκη Θεοδωράκη που σημάδεψε με τη ζωή, τους αγώνες και το έργο του την Ελλάδα για πάνω από μισό αιώνα, παρόλα τα ελαττώματα και τις μεταπτώσεις του. Να πω άλλον έναν; Τον σπουδαίο Έλληνα φυσικό Δημήτρη Νανόπουλο που μακάρι τα παιδιά μας να του μοιάσουν. Ως προς το δεύτερο σκέλος του ερωτήματος θα μπορούσα να αναφέρω πολλούς και από όλους τους χώρους (της πολιτικής, της δημοσιογραφίας, κλπ), μόνο που δεν θα ήθελα να το κάνω.

Kατερίνα Γκίκα: Ποιο όργανο θα θέλατε να παίζετε και ποιο τραγούδι θα μας τραγουδούσατε προεκλογικά;

Αισθάνομαι πραγματικά ανάπηρος που δεν παίζω μουσική και μη μου ξύνετε πληγές. Όμποε θα απαντούσα, αν με πιέζατε να διαλέξω ένα από τα πολλά όργανα που θα ήθελα να παίζω. Αν θέλετε κάτι πιο εμπορικό, μπάσο ή ακορντεόν. Όσο για τραγούδι, θα ήθελα να σας κάνω μια συναυλία με δεκάδες ελληνικά και ξένα τραγούδια. Αν θέλετε ένα ελληνικό, «Της αγάπης αίματα» από το Άξιον Εστί και ένα ξένο, «Is there anybody out there?» από το WALL των Pink Floyd.

Tάσος Tέλλογλου: Ποιά είναι η πρότασή σας για το χάλι στο κέντρο της πόλης;

Ένας είναι ο δρόμος. Πρέπει επειγόντως να αλλάξει χέρια ο δήμος Αθηναίων. Η πόλη υποφέρει τουλάχιστον 20 χρόνια, με αποκορύφωμα την καταστροφική δημαρχία Κακλαμάνη, που την «άφησε» να ρημάξει, υποβάθμισε το κέντρο της και το παρέδωσε σε συμμορίες Ελλήνων και ξένων, καλλιεργώντας τον τρόμο και το μίσος στους κατοίκους και επωάζοντας το αβγό του φιδιού, όχι μόνο στον άγ(ρ)ιο Παντελεήμονα. Πραγματικά δεν καταλαβαίνω αν αυτό γίνεται από ανικανότητα ή βάσει κάποιου σχεδίου που από κάποιους εκπονήθηκε. Νομίζω ότι συμβαίνει το δεύτερο και μου θυμίζει το «σχέδιο» που εφαρμόστηκε στο Σόχο του Λονδίνου ή στο Χάρλεμ της Νέας Υόρκης: Κάνουμε αφόρητη τη ζωή των ανθρώπων εκεί, αγοράζουμε γη και ακίνητα από απελπισμένους σε εξευτελιστικές τιμές, τα μοσχοπουλάμε σε οργανωμένα συμφέροντα και μετά οργανώνουμε επιχείρηση-«σκούπα». Για να εφαρμοστεί αυτό το σχέδιο χρειάζονται οργανωμένες μαφίες του Δήμου και της κεντρικής εξουσίας και υπάρχουν, δεν ξέρω αν το γνωρίζετε, πολλές, δόξα στον Παντελεήμονα Μεγαλοδύναμο.

Επίσης να πω ότι ο δήμαρχος παραμονές εκλογών έχει ξαμολήσει τα συνεργεία να καθαρίζουν αφίσες και δρόμους, προβάλλει οργασμό δραστηριοτήτων και εργασιών σε όλη την πόλη, άλλαξε μόλις προχθές τις λάμπες (π.χ. ως και της γέφυρας Καλατράβα στη Μεσογείων που τη βλέπουμε απέναντί μας και ήταν καμένες τρία χρόνια), κατεδάφισε δι ανατινάξεως το κτίριο κάτω απ΄ την Ομόνοια (ενθυμούμενος κάτι ώρες πριν τις εκλογές τις προεκλογικές του εξαγγελίες, πως θα κατεδάφιζε ολόκληρα τετράγωνα για να τα κάνει ελεύθερους χώρους) και κάτι τέτοια ευτράπελα. Άξιος!

Λίνα Παπαδάκη: Υπάρχει σχέδιο εγκατάστασης των μεταναστών ή θα «καθαρίσει» το κέντρο για να «λερωθεί» αργότερα ένα προάστιο;

Λύσεις στο πρόβλημα της νόμιμης ή παράνομης μετανάστευσης υπάρχουν και μπορούν να τις δώσουν και η κεντρική εξουσία και η Περιφέρεια και ο Δήμος και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπάρχουν τρόποι να περιοριστεί η παράνομη είσοδος μεταναστών, απελπισμένων ΑΝΘΡΩΠΩΝ. Και μπορούν οι υπάρχοντες ήδη να ενταχθούν σε παραγωγικές δραστηριότητες, προς όφελος δικό τους και του κοινωνικού συνόλου (π.χ. να εγκατασταθούν σε εγκαταλειμμένα χωριά, σε ακατοίκητα νησιά π.χ. ως βοσκοί-κτηνοτρόφοι, να εργαστούν σε έργα υποδομής, στις μεταφορές, στο εμπόριο, σε υπηρεσίες, να αναπτύξουν μικρές αγροτοκτηνοτροφικές παραγωγές, να συμμετέχουν σε μικρά και μεγάλα οργανωμένα παζάρια και υπαίθριες αγορές πουλώντας τα προϊόντα, τις πραμάτειες τους και ως παραγωγοί και ως μεταπράτες κλπ, κλπ). Δεν «καθαρίζουμε» ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σε κανένα κέντρο και δεν «λερώνουμε» με ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ κανένα προάστιο. Αφομοιώνουμε και εντάσσουμε σε παραγωγικές δραστηριότητες ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ με πλήρη δικαιώματα, ασφάλιση, εισφορές, παιδεία, υγεία, πολιτισμό. Και γινόμαστε μαζί τους συμπολίτες, της ‘’ημετέρας παιδείας μετέχοντες’’. Να θυμηθούμε ότι οι ΗΠΑ είναι μια μορφή συνύπαρξης και συνεργασίας ΞΕΝΩΝ, αλλοεθνών, εκατοντάδων διαφορετικών φυλών, θρησκειών, πολιτισμών και παραδόσεων που είναι πλέον και νιώθουν ΟΛΟΙ Αμερικανοί. Και όχι μόνο οι ΗΠΑ. Και η Ε.Ε. κάτι τέτοιο είναι ή γίνεται. Η Ελλάδα μάλιστα έχει και ένα τουλάχιστον συγκριτικό πλεονέκτημα σε σχέση με τα πολυεθνικά μορφώματα, όπως τα παραπάνω. Έχει ιστορία, παιδεία, πολιτισμό και παράδοση στην ενσωμάτωση και την αφομοίωση φύλων και φυλών εδώ και μερικές, όχι λίγες, χιλιετίες. Τι μπορεί να φοβάται εκτός απ΄ τον κακό εαυτό της;

Σπύρος Σεραφείμ: Πόσο αυτοδιοικητικές ή πόσο δημοψηφισματικές είναι αυτές οι εκλογές;

Δημοψηφισματικά είναι τα δημοψηφίσματα. Οι πολιτικές της κεντρικής εξουσίας και των κυβερνήσεων κρίνονται στις εθνικές εκλογές, όχι με τον καλύτερο τρόπο βέβαια, όπως έχουμε αποδείξει, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα, ας το σκεφτούμε όταν θα γίνουν. Οι εκλογές για την αυτοδιοίκηση είναι εκλογές για την ανάδειξη των καλύτερων περιφερειαρχών και δημάρχων, τελεία και παύλα. Είτε διεξάγονται σε δυσμενές κλίμα (καταστροφικά μνημόνια, οικονομικές κρίσεις, λιτότητες, εξωτερικές πιέσεις, κοινωνικές ανισότητες κλπ) είτε σε ευνοϊκό κλίμα (όπως στα παλιά τα χρόνια που τρώγαμε με χρυσά κουτάλια!...) και παρ’ όλ αυτά επιλέγαμε λάθος ανθρώπους και πολιτικές. Και εδώ αναφερόμαστε μόνο στις εκλογικές διαδικασίες, διότι ο αγώνας για καλύτερες μέρες (και νύχτες) είναι διαρκής και καθημερινός και πρέπει να διεξάγεται παντού, στη δουλειά, στα σχολεία, στους δρόμους, στις συμπεριφορές μας –παντού και διαρκώς και να συμμετέχουμε όλοι.

Πάνος Mουζουράκης: H εξουσία διαφθείρει ή κάτι άλλο φταίει;

Η εξουσία βεβαίως διαφθείρει τους εξουσιομανείς, όσους είναι επιρρεπείς στη διαφθορά, τους ασυνείδητους, τους πουλημένους ή αυτούς που προθύμως πωλούνται, ενοικιάζονται ή εξαγοράζονται. Τους μαλάκες δηλαδή, μικρούς και μεγάλους. Φταίει ο Χατζηπετρής. Τι να φταίει, τι να φταίει που δεν πήγαμε μπροστά, δεν μετρήσαμε το κύμα και τον άνεμο σωστά. Θέλετε κι άλλα τραγούδια; Φταίει το κακό το ριζικό μας, φταίει ο Θεός που μας μισεί, φταίει το κεφάλι το στραβό μας ή πάνω απ΄ όλα φταις εσύ; Ίσως φταίνε τα φεγγάρια…

Aντώνης Φουρλής: Ζητάτε την ψήφο στην Περιφέρεια, εκπροσωπώντας ένα χώρο που δείχνει κατακερματισμένος και να επιστρέφει στην εσωστρέφεια. Δεν προδίδει τον εαυτό της η αριστερά - και μάλιστα η δική σας αριστερά που έδινε μάχες όταν άλλοι αγνοούσαν την τοπική αυτοδιοίκηση - να δίνει σήμερα την εντύπωση ότι πάει να ξεκαθαρίσει τους δικούς της λογαριασμούς μέσα από τις εκλογές;

Άλλα αντ΄ άλλα τα μεγάλα της Παρασκευής το γάλα. Εκπροσωπούμε ένα χώρο «πολιτών που είναι οργισμένοι, αγανακτισμένοι, απογοητευμένοι, εξαγριωμένοι, αμήχανοι ή σε ένα είδος απόσυρσης που όμως θέλουν να ξαναγίνουν πολίτες, να δραστηριοποιηθούν». Να αλλάξουμε τα πράγματα και τους εαυτούς μας ίσως. Η Αριστερά βεβαίως έχει πολύ σημαντικές ευθύνες γι΄ αυτήν την κατάσταση και για τον κατακερματισμό της (υπάρχουν πάνω από 136 «αριστερές» ομάδες και ομαδούλες) και για την συνακόλουθη αδυναμία της να παρέμβει, να αρθρώσει λόγο σοβαρό και υπεύθυνο, να προτείνει λύσεις. Όχι με άλλους δεν μπορεί να συνεργαστεί ή να συμμαχήσει αλλά ούτε με τον εαυτό της. Ή μάλλον με τους εαυτούς της. Είναι ένα είδος παθογένειας από το οποίο πρέπει να απαλλαγούμε.

Και επειδή αναφέρεστε σε ξεκαθάρισμα λογαριασμών, δεν ξέρω γιατί το λέτε αλλά δεν θα έπρεπε να σκεφτόμαστε έτσι. Έτσι σκέφτεται η Μαφία και διάφορες άλλες συμμορίες! Μόνο για σύνθεση απόψεων θα έπρεπε να σκεφτόμαστε και για συνδιαμόρφωση προγραμμάτων και πολιτικών. Δίκαιων για το κοινωνικό σύνολο και το δημόσιο συμφέρον, όσο και υλοποιήσιμων, χωρίς ιδεοληψίες, ιδεολογήματα και μαξιμαλισμούς.

Πάνος Kοκκίδης: Αν εκλεγείτε και βρείτε ότι τα τηλέφωνα της Περιφέρειας χρησιμοποιούνται για κλήσεις σε ροζ τηλέφωνα τι θα κάνετε;

Θα βάλω κι άλλες γραμμές και θα μοιράσω στους χρήστες βιντεοταινίες, βοηθήματα σεξουαλικής ικανοποίησης, τσόντες, οδηγούς καμασούτρα και θα θεσμοθετήσω μεγάλες γιορτές σεξουαλικής απελευθέρωσης στην πράξη. Οι πρόγονοί μας έχουν δείξει το δρόμο. Η Αρχαία Ελλάδα, πριν την καταστροφική επίδραση όχι του χριστιανισμού αλλά μιας διεστραμμένης, υποκριτικής, σεμνότυφης και φοβικής εφαρμογής του, είναι φωτεινός οδηγός.

Pίκα Bαγιάνη: Πόσο ανοιχτή θα είναι η πόρτα του γραφείου σας; Αν ένας άνθρωπος επιθυμεί να κλείσει ένα ραντεβού μαζί σας και αφού σας εκθέσει τους λόγους για τους οποίους θέλει να σας δει, θα μπορεί να σας επισκεφθεί, προσωπικά; Ευχαριστώ πολύ.

Τι ερώτηση είναι αυτή, Ρίκα μου; Μου χτύπησες ποτέ την πόρτα και σου αρνήθηκα; Μπορείτε να μπείτε και χωρίς να χτυπήσετε και χωρίς να εκθέσετε τους λόγους για τους οποίους.

Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5285