Στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις…Δυστυχώς …

Παναγιώτης, Κουτσοπίνης

2010-11-13

Έτσι ονομάζεται και αποκαλείται «αριστερά» το ΚΚΕ και το έκτρωμα ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ…και αναπαράγεται καθημερινά από σχεδόν όλους…και φυσικά με πρωτεργάτες τα ΜΜΕ.

Είναι η επαλήθευση της διαπίστωσης ότι η χώρα αυτή, οι κάτοικοι της οποίας ονομάζονται έλληνες, και δυστυχώς κατ΄ επίφαση πολίτες, ζει στην μακαριότητά της αρνούμενη να δει και να πει τα σύκα σύκα και την σκάφη σκάφη.

Βιάζοντας την πραγματικότητα και «πλάθοντας σύστημα παραισθήσεων»…

Και διερωτώμαι αν ήρθε ο καιρός, τουλάχιστον ορισμένοι να σταματήσουν όχι μόνον την αναπαραγωγή, και συνεπώς την περαιτέρω εμπέδωση της πλάνης, αλλά ευθέως να μιλήσουν ότι, κοινωνιολογικοπολιτικά, το ζητούμενο πολιτικού σχηματισμού με τις προδιαγραφές σύγχρονου αριστερού κόμματος για το σήμερα και το αύριο της ελληνικής κοινωνίας είναι το ζητούμενο.

Η προσπάθεια της δημιουργίας του κόμματος της Δημοκρατικής Αριστεράς είναι μεν ελπιδοφόρα και έχει δείξει αρκετά δείγματα ότι μπορεί να γίνει ο εκπρόσωπος της σύγχρονης ελληνικής αριστεράς, και το παλεύει με αρκετή επιτυχία μέχρι στιγμής, αλλά έχει πολύ δρόμο ακόμα και πολλά, περισσότερο ψυχολογικά βαρίδια-(ανθρώπινο και κατανοητό)- από το παρελθόν.

Αντανακλαστικά με ρίζες στο παλαιοκομμουνιστικό σκεπτικό και στη μεθοδολογία περασμένων εποχών δεν είναι εύκολο να ξεπεραστούν παρότι η λογική τα απορρίπτει.

Η συμπεριφορά του ανθρώπου δεν είναι συνέπεια μόνο της λογικής και του συνειδητού. Υπάρχει το υποσυνείδητο και το ασυνείδητο και αυτά έχουν διαμορφωθεί στο παρελθόν, στην μακρά πορεία της ύπαρξης των ατόμων και της συλλογικότητας της λεγόμενης «ελληνικής αριστεράς».

Όταν κυριαρχεί ακόμη το αίσθημα «όποιος δεν είναι δικός μας είναι εχθρός μας και δεν με ενδιαφέρει τι λέει» δεν είναι εύκολο να γίνει «το συμπόσιο» και «να πλησιάσουμε την αλήθεια».

Το πείραμα της ανανέωσης της κομμουνιστικογενούς αριστεράς ήταν καταδικασμένο να αποτύχει γιατί είχε στόχο την νεκρανάσταση μιας ιδεολογίας της οποίας τα βασικά της οργανικά κομμάτια είχαν πεθάνει και τα υπόλοιπα είχαν τραυματιστεί θανάσιμα από την εποχή του Στάλιν.

Ο δρόμος της αναζήτησης της αριστεράς του σήμερα και του αύριο θα είναι μακρύς, γεμάτος παγίδες και δύσκολος. Όμως γίνεται ένα εγχείρημα με το όνομα «Δημοκρατική Αριστερά». Φαίνεται ελπιδοφόρο. Και η ελληνική κοινωνία που είναι έξω από τα πλαίσια της κατεστημένης λεγόμενης αριστεράς του ΚΚΕ & ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ το παρακολουθεί με ενδιαφέρον.

Είναι το πρώτο σοβαρό εγχείρημα από τον εμφύλιο και μετά, που πραγματικά φαίνεται να προσπαθεί να προσδιορίσει με ανάλυση, η οποία δεν βιάζει την λογική ακολουθία και συνέπεια, το δύσκολο σήμερα. Είναι μέχρι ενός σημείου δικαιολογημένη και η όποια διστακτικότητα να προχωρήσει πιο ριζοσπαστικά, «να σφάξει κι άλλες ιερές αγελάδες» και να διαμορφώσει την σύγχρονη σημερινή αριστερά.

Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν η ηγεσία του, η Ε.Ε. και η Π.Π.Ε. θα απαγκιστρωθούν ψυχολογικά από το χθές, για να μπορέσουν να δουν το πολύπλοκο σήμερα και να ανιχνεύσουν το διαμορφούμενο αύριο.

13/11/10

Παναγιώτης Κουτσοπίνης

Μέλος της ΠΠΕ της Δημοκρατικής Αριστεράς

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5376