Λύση αντί για λύτρωση

Βασίλης, Καρδάσης

Ελευθεροτυπία, 2010-11-24

«Πάντως δεν χάθηκε κι ο κόσμος
Αφού τίποτα δεν διεκδικώ
Δεν έχω ν’ απολογηθώ σε κανέναν»
Κώστας Ζαφειρόπουλος, Ινδικτος, 11 (1999)

Τα τελευταία χρόνια η κυπριακή κοινωνία διαμοιράστηκε -όχι βεβαίως σε ίσα κομμάτια- μεταξύ αυτών που προσδοκούν τη «δίκαιη» λύση και εκείνων που προσφέρονται σε ένα συμβιβασμό. Οι πρώτοι, οι πολλοί, προβάλλουν ως αφετηρία των απόψεών τους το status quo του 1974 και συνεπώς απαιτούν την πλήρη θεραπεία από τα δράματα που προξένησε η τουρκική εισβολή. Οι δεύτεροι προσανατολίζονται στο όραμα της ενωμένης Κύπρου, επενδύουν σε μια νέα κοινωνική ώσμωση των κοινοτήτων του νησιού και κατά το μάλλον συμμερίστηκαν τις πρόνοιες του σχεδίου Ανάν το 2004. Η απόδοση του ονόματος του τουρκοπροσκυνημένου Νενέκου στους τελευταίους είναι αρκούντως ενδεικτική της ιδεολογικής διχοτόμησης που τέμνει έκτοτε το κυπριακό κοινωνικό σώμα.

ΕΙΝΑΙ δεδομένο ότι η κυριαρχία της πρώτης άποψης συντηρεί το διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων. Αν και δεν υπαγορεύει την επαναπροσέγγιση, ωστόσο συνοικεί στο ίδιο πλαίσιο ιδεολογικών αρχών με τους οπαδούς της τουρκικής αδιαλλαξίας. Ενισχύει τη συγκρότηση της θεσμικής οντότητας του κατεχόμενου τμήματος. Το φερόμενο ως ψευδοκράτος διαθέτει επιπλέον ψευδοπολίτες, δημόσιες ψευδοϋπηρεσίες, ψευδοσχολεία, ψευδοπανεπιστήμιο, πολυτελή ψευδοξενοδοχεία κ.ο.κ.

ΟΙ θέσεις Χριστόφια είναι διαυγείς υπέρ της συμβιβαστικής λύσης, το παραδέχονται και οι αντίπαλοί του. Εξίσου διακριτή είναι η απόρριψή τους, εάν και εφόσον τεθούν σε δημοψήφισμα. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι μια κοινωνία γαλουχημένη στο ιδεολόγημα της εθνικής καθαρότητας αναπτύσσει παράλληλα αισθήματα εθνικής υπεροχής. Οπότε δεν υπάρχουν περιθώρια επιδοκιμασίας μιας καθολικής ενωτικής πρότασης.

ΠΑΡΑ ταύτα, σήμερα η λύση του Κυπριακού είναι κοντά. Περισσότερο από ποτέ. Και θα είναι δραματικά εναντίον της κυπριακής πλειοψηφίας. Τη διέξοδο θα προωθήσουν οι διεθνείς οργανισμοί, εκπρόσωποι των οποίων μέμφονται σταθερά την αδιαλλαξία της κυπριακής πλευράς. Το απευθείας εμπόριο θα τεθεί ως άμεση επιδίωξη της Ε.Ε. και του ΟΗΕ, ώστε να καλλιεργηθεί η αναγνώριση του κατεχόμενου τμήματος, που θα σημάνει τον ενταφιασμό της ενωμένης Κύπρου.

ΥΓ. Σήμερα είναι η τελευταία φορά που εκτίθεμαι από αυτήν εδώ τη στήλη. Οφείλω να ευχαριστήσω την «Ελευθεροτυπία» που φιλοξένησε τις απόψεις μου επί σχεδόν δυόμισι χρόνια. Ευχαριστίες χρωστώ και στους αναγνώστες για τα σχόλιά τους. Ξεχωρίζω εκείνους που εκδήλωσαν την αντίθεσή τους. Πάντοτε η δύναμη του διαλόγου βρίσκεται στη διαφορετικότητα της προσέγγισης. Πάντως δεν ήταν στις προθέσεις μου να πικράνω κανέναν. Εύχομαι τα καλύτερα!

kardasis@econ.soc.uoc.gr

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5410