Ουγγαρία: Το πρόβλημα του "νέου Χάιντερ" πονοκεφαλιάζει την Ευρώπη
Κάκη, Μπαλλή
Αυγή της Κυριακής, 2011-01-09
Ποιος φοβάται τον Βίκτορ Ορμπάν; Σίγουρα, οι Ούγγροι δημοσιογράφοι, στους οποίους έχει βάλει φίμωτρο από την αρχή της χρονιάς, καθώς μια επιτροπή, ελεγχόμενη από την κυβέρνηση, θα κρίνει εάν είναι «πολιτικά ισορροπημένα» τα κείμενά τους. Σίγουρα, οι μειονότητες -κοινωνικές και μη- της Ουγγαρίας που από το Μάιο βιώνουν τον αυταρχισμό μιας ακροδεξιάς κυβέρνησης, με χορταστική πλειοψηφία δύο τρίτων στη Βουλή. Σίγουρα, οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές εταιρείες -αλυσίδες σούπερ μάρκετ, όμιλοι ενέργειας, τηλεπικοινωνιών, τράπεζες, ασφάλειες κ.λπ.- που δραστηριοποιούνται στη χώρα, και που καλούνται να πληρώσουν βαρύ φόρο «κρίσης» μέχρι το 2014, τον οποίο εννοείται ότι θα μετακυλίσουν στους Ούγγρους καταναλωτές στο μέτρο του δυνατού. Τον 47χρονο λαϊκιστή πρωθυπουργό της Ουγγαρίας τον φοβάται το τρέχον εξάμηνο και η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς έχει παραλάβει την Πέμπτη από τον Βέλγο ομόλογό του την προεδρία της.
Τύπος και μειονότητες βιώνουν τον αυταρχισμό της κυβέρνησης Ορμπάν
Μέχρι τον Ιούλιο ο Ορμπάν θα πρέπει να παίζει τον ρόλο του συντονιστή στο δύσκολο κλαμπ των «27», ένα ρόλο που δεν του αρέσει και δεν του ταιριάζει καθόλου. Θα πρέπει δε να εκφράζει προς τα έξω τις «ευρωπαϊκές αξίες», μεταξύ άλλων αυτή της ελευθεροτυπίας, την οποία τσαλαπατάει εντός της χώρας του, και αυτή της ελεύθερης εσωτερικής αγοράς, την οποία επίσης ακυρώνει επιβάλλοντας τον έκτακτο φόρο μόνο στις ευρωπαϊκές πολυεθνικές. Στη δύσκολη φετινή συγκυρία -με ανοιχτά το ακανθώδες θέμα του μόνιμου μηχανισμού στήριξης της Ευρωζώνης, το αμφισβητούμενο θέμα της εσωτερικής αγοράς ενέργειας και το ζόρικο θέμα της ένταξης της Κροατίας- η Ε.Ε. πρέπει να ζήσει με έναν προεδρεύοντα ικανό να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Βέβαια, η Ε.Ε. ήξερε με ποιον είχε να κάνει ήδη από το καλοκαίρι, όταν ο μεγάλος νικητής των εκλογών κήρυξε τη «συντηρητική του επανάσταση». Πρώτα απέσπασε το Συνταγματικό Δικαστήριο της Ουγγαρίας από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο και το έθεσε υπό τον δικό του, όπως έκανε και με την Κεντρική Τράπεζα της χώρας. Στη συνέχεια, το φθινόπωρο, επέβαλε έκτακτη φορολογία στους Ευρωπαίους επενδυτές και λίγο πριν από τα Χριστούγεννα πέρασε τον νόμο για τον έλεγχο του Τύπου. Οι Βρυξέλλες παρακολούθησαν με σιωπηλή δυσφορία τις κινήσεις του Ορμπάν. Μάλιστα, ανήμερα της ψήφισης του «τυποκτόνου» νόμου ήταν στη Βουδαπέστη ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπόι, ο οποίος δήλωνε ικανοποιημένος από τις «εξαιρετικές προετοιμασίες» της ουγγρικής κυβέρνησης για την επικείμενη προεδρία της Ε.Ε.
Η σιωπή των Βρυξελλών μπορεί να έχει μια δόση υποκρισίας, ωστόσο εξηγείται πρωτίστως με την αδυναμία τους να χειριστούν έναν νέο Χάιντερ, χωρίς να τον απομονώσουν, αφού τυχαίνει να είναι ο προεδρεύων. Το 2000, όταν στην κυβέρνηση συνασπισμού της Αυστρίας συμμετείχαν οι ακροδεξιοί του Γιοργκ Χάιντερ, τα κράτη - μέλη της Ε.Ε. είχαν απομονώσει πολιτικά την Αυστρία - αλλά μεμονωμένα, καθώς δεν υπάρχει πρόβλεψη στις συνθήκες για κυρώσεις σε βάρος αντιδημοκρατικών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Το αποτέλεσμα της πολιτικής απομόνωσης της αυστριακής κυβέρνησης ήταν να παραλύσει η διαδικασία λήψης των ευρωπαϊκών αποφάσεων σε όλες εκείνες τις περιπτώσεις που εμπλεκόταν άμεσα η Αυστρία.
Τώρα, λόγω προεδρίας, η Ουγγαρία εμπλέκεται άμεσα σε όλα. Οπότε, παρά τα μεγάλα λόγια των επιτρόπων για τα μέσα ενημέρωσης και για την εσωτερική αγορά, δεν αναμένονται σοβαρές αντιδράσεις από τις Βρυξέλλες ενάντια στην πολιτική του Ορμπάν. Άλλωστε, ο Ούγγρος πρωθυπουργός με το σιδερένιο χέρι διαθέτει υψηλή δημοτικότητα στη χώρα του και χρησιμοποιεί επιθετικά την κοινοβουλευτική πλειοψηφία του, ώστε να κόψει τον αέρα της αντιπολίτευσης και να διατηρηθεί στην εξουσία για πολύ καιρό ακόμα.
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5538