Άσυλο , ασυλία και χυδαία παιχνίδια

Ευγενία, Μπουρνόβα

www.aixmi.gr, 2011-02-01

Ενώ διαδραματιζόταν την περασμένη βδομάδα ένα από τα πιο δύσκολα πολιτικά επεισόδια των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάποιοι προτίμησαν να θέσουν στο προσκήνιο το θέμα του ασύλου! Όχι μόνο το ΛΑΟΣ και η ο αρχηγός της ΝΔ, που ζητούν επίμονα εδώ και καιρό την κατάργησή του και υποσχέθηκαν να φέρουν σύντομα προς ψήφιση σχετική τροπολογία. Αλλά και δυνάμεις από τον προοδευτικό ευρύτερο χώρο.

Αυτές, παρ’ όλο που δεν θεωρούν ότι είναι απαραίτητη η κατάργηση της νομικής αναγνώρισής του, θεώρησαν ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για να θεματοποιηθεί η «κακή» διοίκηση των αιρετών οργάνων των πανεπιστημίων. Και, άρα, η ανάγκη να αλλάξει άρδην το παρόν σύστημα διοίκησης, στο οποίο φαίνεται να έχει συμπυκνωθεί η μεταρρυθμιστική προσπάθεια του Υπουργείου Παιδείας.

Έτσι, λοιπόν, οι μετανάστες, αφού είχαν γίνει με τον πιο χυδαίο τρόπο παιχνίδι στις πολιτικές βλέψεις στελεχών διαφόρων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ, γίνονταν και παιχνίδι για κόμματα ή ομάδες που στοιχημάτιζαν στην αποτυχία των πρυτανικών αρχών, αδιαφορώντας για τη μοίρα τους. Στα μάτια τους προείχε να μπει επιτακτικά το ζήτημα κατάργησης του ασύλου ή αλλαγής των διοικήσεων των πανεπιστημίων.

Τριακόσιοι εξαθλιωμένοι μετανάστες δεν είναι το καταλληλότερο συλλογικό υποκείμενο για την επίδειξη αποφασιστικότητας. Προφανώς, όσοι πίεζαν τις πρυτανικές αρχές να προχωρήσουν στη δυναμική εκκένωση του χώρου της Νομικής, όχι μόνο δεν έχουν ασκήσει ποτέ διοίκηση σε πανεπιστημιακό όργανο, αλλά και δεν διαθέτουν πολιτικό κριτήριο σχετικά με το πώς ασκείται η πολιτική στην κεντρική σκηνή.

Η πρυτανική αρχή του ΕΚΠΑ κατάφερε αυτό που οι χειρότεροι εχθροί της τη θεωρούσαν ανίκανη να κάνει: να εξαντλήσει όλη την ικανότητά της για συναίνεση και διαβούλευση! Να δείξει ότι η δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα που χρειάζεται συνεχή δουλειά, κόπο και τόλμη και ότι οι κρίσεις δεν λύνονται πατώντας το κουμπί για την έκρηξη της βόμβας, όπως κάποιοι θερμόαιμοι ζητούσαν επίμονα!

Πράγματι, τόσο η κυβέρνηση, παρά και μετά τις τεράστιες ευθύνες που τις αποδίδονται για τη μη αποτροπή της κατάληψης από την αναχώρηση από τα Χανιά έως την άφιξη στο χώρο του πανεπιστημίου, όσο και οι πρυτανικές αρχές, έδρασαν καταρχήν πολιτικά: αποφεύγοντας να εστιάσουν στο άσυλο όταν διακυβεύονταν τόσα άλλα ζητήματα, εστίασαν κυρίως στην αποφυγή αιματηρού επεισοδίου.

Οι θερμόαιμοι, προφανώς, δεν αντιλαμβάνονταν ούτε τη συγκυρία που θα ανήγαγε την πολιτική δύναμη που εκμεταλλεύτηκε τους μετανάστες σαν τον μόνο υπερασπιστή των δύστυχων αυτών ατόμων ούτε το γενικότερο πολιτικό περιβάλλον που η ίδια η κυβέρνηση προσπαθούσε να διατηρήσει χωρίς πρόσθετες εντάσεις μεταξύ μεταναστών, ακροδεξιών και ακροαριστερών, που θα αμαύρωναν διεθνώς έτι περαιτέρω την εικόνα της χώρας όπως πριν από δυο χρόνια.

Στη λογική αυτή, και όταν οι πρυτανικές αρχές κατάφεραν να χειριστούν τη μεγάλη κρίση (και όχι μια απλή κατάληψη φοιτητών), φάνηκε παραπάνω και από μίζερο να μην τους το αναγνωρισθεί με γενναιότητα αλλά να ψάχνουν να στριμώξουν τον Πρύτανη αναδεικνύοντας πόσα θέματα δεν έχει λύσει ακόμα η Σύγκλητος του ΕΚΠΑ!

Η πρυτανική αρχή ανέλαβε μόλις την 1η Σεπτεμβρίου και την καθιστούμε υπεύθυνη για τη μη επίλυση χρόνιων καταστάσεων, ενώ κανείς δεν βάζει θέμα που η κυβέρνηση ενώ είναι στην εξουσία εδώ και ενάμισι χρόνο δεν καθάρισε τον περιβάλλοντα χώρο του ΕΜΠ από τους ναρκομανείς και το εμπόριο ναρκωτικών, ή γιατί δεν μπορεί κανείς να περπατήσει με ασφάλεια στη Μενάδρου ή στη Σωκράτους.

Μέχρι εκεί φτάνει το άσυλο; Όπως για το ΣΥΡΙΖΑ το άσυλο είναι ο χώρος έκφρασης της δυσαρέσκειας όλων των δυστυχισμένων (αφού πλέον υποτιμάει τη συλλογική έκφραση μέσω κοινωνικών φορέων), έτσι και για κάποιους άλλους όλα τα θέματα διαφθοράς βρίσκονται μέσα στο Πανεπιστήμιο και όλα τα θέματα δημόσιου κινδύνου οφείλονται στο άσυλο!!!!

Προφανώς, υπάρχουν ευθύνες και σε Πρυτανικά σχήματα και Συγκλήτους γιατί δεν φροντίζουν με τις αποφάσεις και τη στάση τους να εξασφαλίζουν τη σωστή λειτουργία των ιδρυμάτων και να τα αφήνουν έρμαια «δυναμικών» μειοψηφιών που αυθαιρετούν και καταλύουν το άσυλο. Η αποτελεσματική φύλαξη της δημόσιας περιουσίας είναι υποχρέωση των ιδρυμάτων και πρέπει να αποδίδονται ευθύνες (και τιμωρία) στους παραβάτες.

Πρέπει όλοι να αναλάβουμε τις ευθύνες μας. Και η κυβέρνηση τις δικές της, τόσο για το μεταναστευτικό όσο και για τη μεταρρύθμιση της εκπαίδευσης που καρκινοβατεί, χωρίς να φταίει σε τίποτε από αυτά το άσυλο και χωρίς κανείς να μπορεί να της παράσχει ασυλία.

Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5604