Η ΑΙΓΥΠΤΟΣ και εμείς

Παύλος, Αθανασόπουλος

2011-02-03

Οι εξελίξεις στην Αίγυπτο, στην Τυνησία, την Ιορδανία, την Υεμένη είναι ιστορικού χαρακτήρα. Φαίνεται ότι ο αραβικός κόσμος βρίσκεται μπροστά σε ριζικές αλλαγές. Και δεδομένης της σημασίας του αραβικού κόσμου στις παγκόσμιες ισορροπίες φαίνεται ότι ολόκληρο το παγκόσμιο σύστημα θα βρεθεί σε ανισορροπία.

Τα ανελεύθερα, καταπιεστικά και διεφθαρμένα καθεστώτα των χωρών αυτών καταρρέουν ή τρίζουν. Οι λαοί ζητούν ελευθερία, δημοκρατία και συμμετοχή στο σύγχρονο νεωτερικό κόσμο.

Είναι υποχρέωσή μας όλων των δημοκρατικών ανθρώπων να συμπαρασταθούμε στους λαούς της περιοχής, να ακούσουμε την κραυγή τους για ελευθερία. Ειδικότερα εμείς οι Έλληνες που έχουμε την εμπειρία της επτάχρονης δικτατορίας.

Ταυτόχρονα πρέπει να έχουμε συναίσθηση ότι η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική βρίσκονται σ’ ένα σταυροδρόμι.

Από τις επαναστάσεις των λαών ανοίγονται δύο δρόμοι:

Ο ένας οδηγεί σε μια σύγχρονη κοσμική δημοκρατία, ένα κράτος δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μια νεωτερική κοινωνία ισότιμης συμμετοχής στο σύγχρονο κόσμο.

Ο άλλος οδηγεί σε ακραία φονταμενταλισιτκά ισλαμιστικά καθεστώτα που στο εσωτερικό των χωρών τους θα καταπνίξουν κάθε έννοια δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στο εξωτερικό επιδεικνύουν μια εξτρεμιστική επιθετικότητα.

Οι Η.Π.Α, η Ευρωπαϊκή Ένωση και όλος ο δυτικός κόσμος πρέπει να στηρίξουν τις επαναστάσεις των λαών και να προσπαθήσουν να τις ωθήσουν στον πρώτο δρόμο.

Ήταν λάθος τους μέχρι τώρα να στηρίξουν τα αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα στην προσπάθειά τους να αναχαιτίσουν τον ισλαμιστικό κίνδυνο.

Ο ολοκληρωτισμός, και άρα και ο ισλαμιστικός φονταμενταλισμός, αντιμετωπίζονται με περισσότερη δημοκρατία και όχι με άλλου τύπου ανελευθερία. Η εξαθλίωση των αραβικών μαζών τις σπρώχνει στην αγκαλιά των αγιονταλάδων και των μουλάδων. Σε κάθε περίπτωση μπαίνουμε σε φάση αναταραχής και πρέπει και η Ελλάδα και η Ευρώπη να είναι θωρακισμένες σ’ αυτήν.

Η χώρα μας πρέπει να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην περιοχή και να έχει έτοιμα σχέδια εξωτερικής πολιτικής για κάθε ενδεχόμενο.

Πρέπει να εντείνει τους ρυθμούς αντιμετώπισης του μεταναστευτικού προβλήματος καθώς μπορεί να βρεθεί μπροστά σε νέα κύματα μεταναστών από την περιοχή αυτή.

Και βέβαια πρέπει να μην είμαστε και μεις μέρος του προβλήματος αλλά να εντείνουμε τις προσπάθειες ξεπεράσματος της δικής μας κρίσης, δείχνοντας κυβέρνηση, αντιπολίτευση, κοινωνικές δυνάμεις μεγαλύτερη υπευθυνότητα.

Η Ευρώπη είναι αναγκαίο μέσα στην αναταραχή να προβάλει σαν ένα ισχυρό, ενιαίο, σταθεροποιητικό υποκείμενο.

Γι’ αυτό οι διαδικασίες πολιτικής και οικονομικής ενοποίησης και διακυβέρνησης πρέπει να επιταχυνθούν. Η κρίση του ευρώ πρέπει να ξεπερασθεί με ριζοσπαστικό τρόπο.

Το ταμείο ευρωστήριξης πρέπει να στηθεί άμεσα και να είναι ισχυρό, οι λύσεις για τις υπερχρεωμένες χώρες, όπως επαναγορά χρέους, επιμήκυνση και χαμηλό επιτόκιο, ευρωομόλογο – πρέπει να προωθηθούν με την διαδικασία του κατεπείγοντος.

Τέλος όλα αυτά δεν πρέπει να συνοδευθούν από ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές.

Η αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και η τόνωση της ανταγωνιστικότητας είναι αναγκαίες. Δεν πρέπει όμως να οδηγήσουν στο ξεθεμέλιωμα του κοινωνικού κράτους ούτε να σπρώξουν τα φτωχά λαϊκά στρώματα στην εξαθλίωση και την απόγνωση.

Γιατί η σπίθα της κοινωνικής ανάφλεξης εύκολα μπορεί να περάσει στην άλλη πλευρά της Μεσογείου.

Υ.Γ. Οι αιματηρές συγκρούσεις μεταξύ εξεγερμένων Αιγυπτίων και υποστηρικτών του Μουμπάρακ επιβάλλουν στη διεθνή κοινότητα να ασκήσει πιέσεις στο ανώτατο και ισχυρότερο επίπεδο για άμεση αλλαγή πριν ένας εμφύλιος πόλεμος ξεσπάσει στην Αίγυπτο.

Γιατί τότε οι συνέπειες για την παγκόσμια σταθερότητα θα είναι ανυπολόγιστες

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5606