Ποιος θα μας σώσει από τους «περιβα-ντολόγους»;
Γιάννης, Σακιώτης
ΤΟ ΒΗΜΑ, 2005-03-31
«Περιβαντο-λόγος» (και όχι περιβαλλοντο-λόγος) είναι ένας καθολικής χρήσης σολοικισμός που, εξαιτίας της γενικευμένης αγραμματοσύνης του περιβαλλοντικού ακροατηρίου, δεν λείπει από το λεξιλόγιο σχεδόν κανενός δημόσιου προσώπου που θέλει να πει στον κόσμο ότι «κάνει περιβάλλον». Κατ’ ακολουθίαν, «περιβαντολόι» είναι το γένος (σόι) των «περιβαντολόγων» και των διάφορων παρατρεχάμενων που «κάνουν κίνημα» για να διασώσουν όλα εκείνα τα μικρά ή μεγάλα κοινά αγαθά που διακυβεύονται από τις ακούραστες δυνάμεις της εκάστοτε -εξ’ ορισμού κακιάς- κυβέρνησης.Με σημαία του περιβαντολογιού τον πρώην δικαστή του ΣτΕ Μιχάλη Δεκλερή, τα διάφορα τοπικά και υπερτοπικά «κινήματα» πασχίζουν να ακυρώσουν κάθε δυνατότητα για αειφορική διαχείριση και σοβαρή παρέμβαση περιβαλλοντικής πολιτικής, εμπνέοντας παρτιζάνικες δράσεις που τον τελευταίο καιρό βάλλουν κατά των φιλο-περιβαλλοντικών τεχνολογιών, όπου αυτές πάνε να ξεμυτίσουν.
Μεγάλη αδυναμία του περιβαντολογιού είναι οι ΧΥΤΑ (για όσους δεν το θυμούνται: χώροι υγειονομικής ταφής απορριμμάτων), οι βιολογικοί καθαρισμοί και οι ανεμογεννήτριες. Αυτοί οι ακαταπόνητοι ριζοσπάστες της αριστεράς και της οικολογίας, που συγκροτούνται υπό το «δόγμα» Δεκλερή που εξαγγέλλει πομπωδώς ότι η Αττική έχει εξαντλήσει τη φέρουσα ικανότητά της να υποδεχθεί περαιτέρω δραστηριότητες, «δείχνοντας» τους ΧΥΤΑ, τους βιολογικούς και τις ανεμογεννήτριες και δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, κυριολεκτικά σκιάζουν ακόμη και τους πλέον εξτρεμιστές του πράσινου ακτιβισμού Αμερικάνους οικο-σαμποτέρ.
Εάν όμως η Αττική έχει «εξαντλήσει τη φέρουσα ικανότητά της» γιατί να μη συμβαίνει το ίδιο και με τα Ιωάννινα, την Ημαθία, τη Μαγνησία, με ολόκληρη τη χώρα εντέλει; Και τότε ποιος μπορεί να αρνηθεί σε εκείνους που σέρνουν το χορό του «νέου ΕΑΜ» για το περιβάλλον και το μέλλον των παιδιών μας ... να διεκδικήσουν με πάθος το «ανθρώπινο δικαίωμα» στο ΟΣΑΜ (Όχι Στην Αυλή Μου - Not In My Backyard), και κατ’ επέκταση το δικαίωμα στον εξοβελισμό των σκουπιδιών και κάθε είδους αποβλήτων και μη αρεστών δραστηριοτήτων σε άλλους νομούς, περιφέρειες ή χώρες; Μιας και –μεταξύ μας- όλο και κάποιο οικοπεδάκι-αυθαιρετάκι θα έχουν να τους βρίσκεται, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή -π.χ. να τους περάσει κοντά η Εγνατία, η Ιονία Οδός κ.ο.κ.- για να το ρίξουν στο μεγάλο real estate…
Το γελοίο της υπόθεσης είναι ότι όλα αυτά γίνονται στο όνομα της προοδευτικής πολιτικής δράσης και της αειφόρου ανάπτυξης.
Σε αυτό το κωμικο-τραγικό θεατρικό δράμα της κακιάς ώρας, υπάρχει ευθύνη όλων όσων παλεύουμε για τις αξίες της οικολογίας, να καταστήσουμε σαφές και ξεκάθαρο, ότι οποιαδήποτε κυβέρνηση κλείνει τις ανεξέλεγκτες τριτοκοσμικές χωματερές, φτιάχνει καινούριους και σύγχρονους βιολογικούς καθαρισμούς και στρώνει δρόμο για να αναπτυχθεί η αιολική ενέργεια, θα πρέπει ανυποχώρητα να υποστηρίζεται στις συγκεκριμένες επιλογές. Ενάντια στον εσμό των μικρο-μέγαλων συμφερόντων και της βαθιά συντηρητικής και σκουλικιάρικης προσπάθειας υπέρ της «προστασίας του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής», που τελείως υποκριτικά «εξασφαλίζει»:
· την αποχέτευση των λυμάτων απευθείας και χωρίς επεξεργασία στη θάλασσα και τις λίμνες,
· το πέταμα σκουπιδιών, μπάζων και τοξικών αποβλήτων σε ρεματιές και ραχούλες και
· την ακόμη μεγαλύτερη αύξηση εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, στις οποίες η χώρα μας καταφέρνει να πρωταγωνιστεί μαζί με τις ΗΠΑ, την Κίνα και άλλες δυνάμεις της παγκόσμιας περιβαλλοντικής πρωτοπορίας...
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=566