Το πλήρες κείμενο που κατέθεσε η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ
1. Ενάμισι χρόνο πριν από τις Αυτοδιοικητικές Εκλογές του 2006, ο ΣΥΝ οφείλει να έχει διαμορφώσει τους όρους και τις προϋποθέσεις ώστε στους Έλληνες πολίτες, στο κέντρο και στην περιφέρεια, να αναδεικνύεται ξεκάθαρα ως η πολιτική δύναμη που έχει και προτείνει συγκεκριμένη στρατηγική. Αυτήν της ριζοσπαστικής μεταρρύθμισης του κράτους και της κοινωνίας, με αποκέντρωση και αυτοδιοίκηση. Το κόμμα που αντιλαμβάνεται ότι απαιτούνται μεγάλες διαρθρωτικές αλλαγές, μετατοπίσεις και ανατροπές, αλλά κι η διασφάλιση συναινέσεων και ευρύτατων συσπειρώσεων για να προωθηθεί ουσιαστικά η αναγκαία μεταρρύθμιση της αυτοδιοίκησης. Η πολιτική δύναμη, που γι’ αυτό σταθερά αναδεικνύει ως κεντρικό στόχο για τις εκλογές τη νίκη των ιδεών της ουσιαστικής αποκέντρωσης με αυτοδιοίκηση και την επικράτηση των δυνάμεων που σε τοπικό επίπεδο μπορούν αν υπερασπιστούν και να προωθήσουν αυτές τις ιδέες.
Για τον ΣΥΝ οι εκλογές του 2006 έχουν αναμφισβήτητα το ιδιαίτερό τους βάρος. Στην ελληνική κοινωνία έχει ωριμάσει η αναγκαιότητα προώθησης δομικών αλλαγών για την αυτοδιοίκηση του 21ου αιώνα μέσα σε μια Ευρώπη των κρατών και των περιφερειών και ο χώρος και οι φυσικοί φορείς, που πάλεψαν και παλεύουν για τις αναγκαίες αναδιατάξεις, πρέπει να καταγράψουν την πλέον ισχυρή παρουσία τους στους θεσμούς αυτοδιοίκησης ώστε να τις επηρεάσουν θετικά. Πρέπει να επιδιώξουμε, ενάντια σε προσπάθειες και λογικές κομματικοποίησης των εκλογών, να έλθουν στο κέντρο της εκλογικής αντιπαράθεσης η σύγχρονη προγραμματική αντίληψη της αριστεράς για τα περιφερειακά και τοπικά προβλήματα, οι θέσεις και οι απόψεις που καθημερινά θέτουμε σε όλους τους χώρους στη Βουλή, στα κοινοτικά, δημοτικά, νομαρχιακά συμβούλια και να διεκδικήσουμε να στηριχθούν από τους πολίτες.
2. Το πρόγραμμα του ΣΥΝ για την αυτοδιοίκηση πρέπει να αποτελέσει θεμέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί από σήμερα η στρατηγική του ΣΥΝ για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές.
Στην κατεύθυνση αυτή ο ΣΥΝ οφείλει να επιδιώξει να διασφαλίσει την παρουσία του στους θεσμούς τοπικής εξουσίας, να διευρύνει την σημερινή ισχυρή συμμετοχή του σ΄αυτούς εμπνέοντας και συμμετέχοντας με όλες του τις δυνάμεις στα ευρύτερα δυνατά αυτοδιοικητικά σχήματα και κινήσεις πολιτών που μπορούν να διαμορφωθούν και λειτουργήσουν σε τοπικό και νομαρχιακό επίπεδο. Μακριά από λογικές περιχαράκωσης και κομματικών καταγραφών, μακριά από εμμονές μεταφοράς των κεντρικών πολιτικών αντιπαραθέσεων και των κεντρικών πολιτικών επιλογών σε τοπικό πολιτικό επίπεδο, αναδεικνύοντας και προτάσσοντας τη στρατηγική και τις προγραμματικές θέσεις τους καθώς και μη παραβλέποντας τη δράση και την πρακτική σχημάτων και προσώπων κατά την τρέχουσα και παρελθούσα αυτοδιοικητική περίοδο, οι κινήσεις και τα αυτοδιοικητικά σχήματα που συμμετέχουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ θα πρέπει να επιδιώκουν τις ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συσπειρώσεις διασφαλίζοντας ταυτόχρονα και τα φερέγγυα πρόσωπα που θα κληθούν να αναλάβουν τις ευθύνες των διακριτών θέσεων στους θεσμούς.
Τα αυτοδιοικητικά και τοπικά κριτήρια, σε συνάρτηση πάντα με το γενικό κλίμα όπου θα διεξαχθούν οι εκλογές, θα πρέπει να αποτελούν και το πλαίσιο διαμόρφωσης σε κάθε περιοχή της εκλογικής τακτικής.
Τα στελέχη, τα μέλη και οι φίλοι και φίλες του ΣΥΝ, εφοδιασμένοι με τις προγραμματικές τους θέσεις και πολιτική, με τη δράση και ζωντανή παρουσία τους στις ζωντανές κοινωνίες, θα πρέπει να δώσουν τη μάχη ώστε με τη διασφάλιση της μεγαλύτερης δυνατής κοινωνικής συμμετοχής να τις κάνουν πολιτικές των θεσμών.
Κλειδί γι’ αυτό αποτελεί η πραγματοποίηση της πρότασης του ΣΥΝ για νέο εκλογικό νόμο για την αυτοδιοίκηση που θα διασφαλίζει το δικαίωμα ψήφου των μεταναστών και το κυριότερο θα καθιερώνει την απλή αναλογική στην Αυτοδιοίκηση στην ανάδειξη των συμβουλίων, με Δημάρχους και Νομάρχες εκλεγόμενους απευθείας από το εκλογικό σώμα.
3. Στο Θεματικό Συνέδριο Αυτοδιοίκησης του Μαΐου 2005 οι δυνάμεις του ΣΥΝ χρειάζεται να αναδείξουν αιχμές και πολιτικές προτάσεις, που να εμπνεύσουν πρώτα απ’ όλα τις δυνάμεις μας και τους ευρύτερα συνεργαζόμενους και κατόπιν να συνεγείρουν την ελληνική κοινωνία.
Σήμερα, στην ΚΠΕ προτείνουμε την υιοθέτηση και ανάδειξη τεσσάρων αιχμών. Οι προτεραιότητες και προπάντων το σχέδιο δράσης για την προώθησή τους, που ως προτεραιότητα πρέπει να περιλαμβάνουν και τον αγώνα για τη θεσμική κατοχύρωσή τους μέσα από νομοθετικές πρωτοβουλίες, είναι αυτά που μπορούν αν δώσουν στίγμα – προγραμματικό και πολιτικό – στο Συνέδριο Αυτοδιοίκησης του Μαΐου. Επιπλέον η ενεργός ή μή στήριξή τους από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις θα αποτελεί και ένα, όχι αποκλειστικό κριτήριο, για τις δυνατότητες παράλληλης πορείας στην αυτοδιοικητική μάχη του 2006 :
Α. ΤΩΡΑ ΔΥΟ ΒΑΘΜΟΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (ΔΗΜΟΙ - ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΕΣ)
Η λειτουργία και η προοπτική των καποδιστριακών δήμων, οι αδυναμίες της Νομαρχιακής αυτοδιοίκησης, εξαιτίας κυρίως της κυβερνητικής εγκατάλειψης, τόσο των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ που βαδίζει ένα χρόνο τώρα στην ίδια κατεύθυνση, ο καταλυτικός ρόλος της περιφερειακής αποσυγκέντρωσης του κράτους, το μέγεθος των ελληνικών χωρικών ενοτήτων, οι σταθερά διαμορφωμένες τάσεις στην ΕΕ, οδηγούν σήμερα, στο κεντρικό αίτημα αιχμής: Να κατοχυρωθούν άμεσα, νομοθετικά, οι δύο βαθμοί Αυτοδιοίκησης. Ο Δήμος και η Περιφέρεια.
Πρώτος βαθμός: ΔΗΜΟΙ: Με προώθηση ενός σχεδίου (Καποδίστριας Νο 2) με ισχυρά οικονομικά και θεσμικά κίνητρα, για μεγαλύτερα σύνολα και ισχυρότερους και βιώσιμους δήμους, που θα δρουν με επάρκεια προσφέροντας υπηρεσίες και προοπτικής στους δημότες του και θα λειτουργούν αποκεντρωτικά μέσα από ενδυναμωμένα Τοπικά Συμβούλια.
Ο ΣΥΝ στήριξε τον Καποδίστρια Νο 1 ως απαραίτητη θεσμική εξέλιξη. Σήμερα, διαπιστώνονται με αποκλειστική ευθύνη των κυβέρνησης σοβαρά λειτουργικά προβλήματα (τεχνική και οικονομική υποδομή, ανθρώπινο δυναμικό).
Δεύτερος βαθμός: ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ: Αιρετός περιφερειάρχης και περιφερειακό συμβούλιο. Με πλήρη αρμοδιότητα και ευθύνη για τον αναπτυξιακό προγραμματισμό, τον συντονισμό των ΟΤΑ, την ιεράρχηση επιλογών, υποστήριξη, εκτέλεση έργων και λήψη μέτρων εποπτείας και υλοποίησης. Με αποκέντρωση των λειτουργιών της σε επίπεδο νομαρχιακού διαμερίσματος.
Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗ θα είναι αποσυγκεντρωμένη σε επίπεδο περιφέρειας, (με επικεφαλής τον Γεν. Γραμματέα) διατηρώντας μόνο τις αρμοδιότητες αποκλειστικής κρατικής εξουσίας, και με δυνατότητα διάρθρωσής της και σε νομαρχιακό επίπεδο, γι’ αυτές της τις αρμοδιότητες.
Β. ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΥΣ ΟΤΑ
Οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις, που δεν θέλουν τους ΟΤΑ σε σχέσεις υποτέλειας και επαιτείας με την κεντρική διοίκηση, έχουν θέσει το ζήτημα αυτό. Η αναθεώρηση του Συντάγματος έκλεισε (με ευθύνη ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΚΚΕ) χωρίς να το συμπεριλάβει. Από σήμερα πρέπει οι Δήμοι και επικεφαλής η ΚΕΔΚΕ, να διεκδικήσουν γι’ αυτούς την κορυφαία ευθύνη της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, την άσκηση φορολογικής εξουσίας μέσα από την αναδιάταξη των συνολικών πόρων που συλλέγονται από την κοινωνία. Δεν πρόκειται για μεταφορά μόνο υπαρχόντων πόρων αλλά και για επιβολή φόρων από την ίδια την Αυτοδιοίκηση(πράσινοι φόροι, τοπικά αναπτυξιακά κίνητρα και αντικίνητρα κλπ), παράλληλα με τον προσδιορισμό της χρήσης τους, με διαφάνεια απέναντι στους πολίτες.
Η υπάρχουσα υψηλή φορολογία – όχι για όλους – δεν απαλλάσσει και τις αυτοδιοικητικές αρχές από το να ζητήσουν εδώ και τώρα την κατοχύρωση της φορολογικής εξουσίας με άμεση, συνολική, δημοκρατική, φορολογική μεταρρύθμιση όπου, πέρα από την φορολογική ελάφρυνση της μισθωτής εργασίας, θα τίθεται ξεκάθαρα η ανακατανομή του προϊόντος των φόρων, αλλά και των εξουσιών ανάμεσα στα επίπεδα διοίκησης και αυτοδιοίκησης, στο πλαίσιο πάντα ενός ενιαίου δημοσιονομικού συστήματος.
Σε μια τέτοια διάσταση, τα πεδία όπου μπορούν να θεσμοθετηθούν μερικές μεγάλες πηγές εσόδων κατάλληλων για την Αυτοδιοίκηση, είναι: το εισόδημα φυσικών και νομικών προσώπων, η ακίνητη περιουσία, οι τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες, το οικονομικό όφελος των χρηστών μέσω των υπηρεσιών που παρέχουν οι ΟΤΑ, οι πράσινοι φόροι, τα ανταποδοτικά τέλη.
Γ. ΤΟΠΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ
Οι ΟΤΑ οφείλουν να ανταποκριθούν στην κάλυψη των κοινωνικών και οικονομικών ελλειμμάτων που δημιουργεί η ανεργία. Να διατηρήσουν και να εμβαθύνουν την κοινωνική συνοχή, τη δημοκρατική συμμετοχή στη δυναμική της βιώσιμης ανάπτυξης που πρέπει να προσδώσουν στις περιοχές τους. Να ξεπεράσουν τις αντιλήψεις και τα στερεότυπα που αποτρέπουν την συνάρθρωση, ιδιωτικού, δημοτικού και κοινωνικού τομέα της οικονομίας σε τοπικές δράσεις. Γι’ αυτό και πρέπει να προχωρήσουν συγκροτημένα στη χάραξη μιας τοπικής στρατηγικής που πρέπει να εκφραστεί με Τοπικά Σχέδια Δράσης για την Ανάπτυξη και την Απασχόληση. Το Τοπικό Σχέδιο θα εξετάζει σε βάθος τα θέματα, θα επιδιώκει την εφαρμογή καινοτόμων λύσεων και θα δεσμεύει πρώτα και κύρια τους τοπικούς παράγοντες. Πάντα με την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, την θεσμοθέτηση κινήτρων τόνωσης της απασχόλησης και την υποστήριξη ιδιαίτερα των περιοχών με υψηλό δείκτη ανεργίας.
Οι ΟΤΑ πρέπει να διεκδικήσουν το ρόλο τους και να πρωτοστατήσουν στο ξεπέρασμα των θεσμικών και λειτουργικών δυσκολιών που εμποδίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή τους, μια που τους επιφυλάσσεται ιδιαίτερος ρόλος μέσα από την Ε.Ε. για την χρηματοδότηση των πολιτικών απασχόλησης στη νέα προγραμματική περίοδο 2007-2013
Απαραίτητη προϋπόθεση η θεσμική εμπλοκή των οργάνων της αυτοδιοίκησης στο Γ΄ ΚΠΣ εκτός των άλλων, για να ενισχύσει οργανωτικά και πολιτικά τον σχεδιασμό, έλεγχο, αξιολόγηση και συμβατότητα των Σχεδίων, την υποστήριξη ιδιαίτερα των μικρών ΟΤΑ.
Δ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΤΟ ΛΕΚΑΝΟΠΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ
Αθήνα και Θεσσαλονίκη έχουν μετεξελιχθεί σε πολεοδομικά συγκροτήματα που με βάση το σύνολο των λειτουργιών τους χαρακτηρίζονται Μητροπόλεις. Περιλαμβάνουν το κυρίαρχο αστικό σύνολο και τα περιφερειακά του, καθώς και τους περιμετρικούς τους χώρους. Συγκεντρώνουν μεγάλους όγκους διοικητικών, οικονομικών, κοινωνικών και πολιτισμικών δραστηριοτήτων. Λειτουργούν ως πόλοι με εθνική και υπερεθνική εμβέλεια.
Άμεσα και πιλοτικά, με ορίζοντα τις εκλογές του 2006, το Λεκανοπέδιο της Αθήνας, ως συνολική χωρική ενότητα, πρέπει να αντιμετωπισθεί ως μια μητροπολιτική περιοχή.
Αυτό σημαίνει ότι εντός του 2005, νομοθετικά χρειάζεται να καθιερωθεί:
α) Για το Λεκανοπέδιο, Μητροπολιτική Διακυβέρνηση, έμμεσα αιρετή από τους Δήμους Αθηναίων, Πειραιώς και όλους χωρίς εξαίρεση όσους ανήκουν χωροταξικά στο Λεκανοπέδιο. Αρμοδιότητά της τα κοινά μητροπολιτικά προβλήματα (υποδομές, δίκτυα, κυκλοφοριακό, διαχείριση υδάτινων πόρων, κλπ.) με την μεταφορά των αντίστοιχων πόρων και υπηρεσιών του κράτους και των δήμων.
β) Μία Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση στο Νομό Αττικής, γιατί και το σύνολο του Νομού είναι μια λειτουργική ενότητα, περιφερειακής – τουλάχιστον – εμβέλειας, που μόνο ως τέτοια μπορεί να αυτοδιοικηθεί αποτελεσματικά (άλλωστε ο Νομός αποτελεί ήδη και Περιφέρεια).
Η Μητροπολιτική Διακυβέρνηση χρειάζεται οργανωμένα δίκτυα πληροφόρησης, έρευνα, μελέτη των προβλημάτων του λεκανοπεδίου. Ο Οργανισμός της Αθήνας μπορεί να μετεξελιχθεί σε φορέα ανάπτυξης της Μητροπολιτικής Αθήνας, στο πλαίσιο του οποίου μπορεί και πρέπει να οργανωθεί η συνεργασία των ΟΤΑ με τους κρατικούς φορείς, τους κοινωνικούς εταίρους και τα πανεπιστημιακά ιδρύματα.
Οι μελέτες του προβλήματος και των διαδικασιών υλοποίησης υπάρχουν εδώ και χρόνια. Η πολιτική βούληση ελλείπει. Μετά την πρώτη τετραετία λειτουργίας θα μπορεί να ακολουθήσει η Θεσσαλονίκη. Αργότερα η Πάτρα, Ηράκλειο…
4. Η εκλογική τακτική του 2002 αποδείχθηκε εξαιρετικά επιτυχής για τον ΣΥΝ. Η αποδοχή της και συνέχισή της θα ήταν μια επιτυχής πολιτική κίνηση την οποία ο ΣΥΝ οφείλει να αποφασίσει άμεσα και για το 2006.
Η μόνη «αλλαγή» ουσίας που αξίζει να διερευνηθεί είναι αυτή που αφορά στην Θεσσαλονίκη. Χωρίς καμιά αντίληψη αντι- ΝΔ συσπείρωσης πρωταρχικά το ακροδεξιό «φαινόμενο Ψωμιάδη» αποτελεί δημοκρατική υποχρέωση και πολιτισμική επιταγή να επιχειρηθεί να πάψει να προκαλεί με την παρουσία του. Η ευρύτερη δυνατή συσπείρωση με φερέγγυα επικεφαλής προσωπικότητα και δυναμικό σχήμα πρέπει να επιδιωχθεί.
ανανεωτική συσπείρωση του ΣΥΝ
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=567