Tο άγος της Λιβύης
Δημήτρης, Καλουδιώτης
Μεταρρύθμιση, 2011-03-12
Όταν αναφερόμαστε στην επικράτηση μιας γενικής στάσης συντήρησης και εθνικής αναδίπλωσης στην Ευρώπη δεν υπάρχει μεγαλύτερο παράδειγμα απόδειξης από το πώς αντιμετωπίζουμε όχι μόνο οι κυβερνήσεις αλλά και οι κοινωνίες τη σφαγή της Λιβύης.
Παλιότερα κατηγορούσαν οι συντηρητικοί, κι ίσως είχαν δίκιο, αυτή την υπερβολή - διάφορων ομάδων της Αριστεράς- άκριτης αποθέωσης κάθε «αντιιμπεριαλιστικής» φιγούρας. Έτσι πέρασαν σε μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης, σαν «αντιιμπεριαλιστές επαναστάτες», διάφοροι γραφικοί ή και αιμοσταγείς δικτάτορες από τον Ορτέγκα ως το Σαντάμ Χουσεΐν και τον Καντάφι.
Σήμερα η κοινή γνώμη της Ευρώπης κινείται στην αντίπερα όχθη. Ασχολείται με την δική της οικονομική κρίση, την ενδιαφέρει μόνο η τιμή του πετρελαίου ενώ μόλις στη γειτονία της συμβαίνουν απίστευτες βαρβαρότητες. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στις κυβερνήσεις - η κάθε μια και η διαπλοκή της με τον Καντάφι - και στην ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση να διυλίζουν τον κώνωπα, αφήνοντας ανενόχλητο το χασάπη της Τρίπολης. Τουλάχιστον ο πρόεδρος Ομπάμα είναι κατηγορηματικά απέναντι.
Ενώ υποτίθεται, στην εποχή της παγκοσμιοποίησης, ζητήματα ανθρωπιστικής καταστροφής έχουν λυθεί, η Ευρώπη υποκύπτει σε συμπεριφορές που υπαγορεύουν οι δυο πιο καθυστερημένες ισχυρές χώρες του πλανήτη. Η Ρωσία και η Κίνα. Αυτές κόπτονται να επιστρέψουν σε πρακτικές του τύπου των συμφωνιών του παλιού Ελσίνκι, εκείνων της εποχής του αλήστου μνήμης Μπρέζνιεφ, που κατοχύρωνε- «απομονώνοντας» τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό- την αρχή της μη επέμβασης στα εσωτερικά των χωρών, ακόμα κι αν αιμοσταγείς δικτάτορες σφάζουν και δηώνουν ανενόχλητοι.
Στην μια όχθη της Μεσογείου διακόσια εκατομμύρια Αράβων, για πρώτη φορά στην ιστορία τους, επιζητούν θεσμούς μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης και διοίκησης της άλλης βόρειας παραπαίουσας όχθης. Και οι μεν Αιγύπτιοι και οι Τυνήσιοι ευτυχώς το παλεύουν μόνες τους. Οι Λίβυοι δυσκολεύονται. Και η Ευρώπη μελετά ακόμα και την απαγόρευση πτήσεων.
Αναρωτιέται κανείς, αν ο Καντάφι συνεχίζει τις σφαγές έως την γενοκτονία μόλις στην άλλη όχθη της Μεσογείου, πως θα αντιμετωπίσουμε αυτό το νέο άγος.
Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5709