Η Αριστερά που τολμά
Νίκος, Σπιτσέρης
Εβδόμη, Καβάλας, 2011-03-24
Προοδευτική στάση σε τούτη τη ζωή είναι να είσαι έτοιμος ανά πάσα στιγμή να αλλάξεις. Να αναθεωρήσεις ιδέες, απόψεις και πρακτικές. Να είσαι ανά πάσα στιγμή έτοιμος να προσαρμοστείς στα νέα δεδομένα των καιρών. Να ενσωματώνεις τις αλλαγές αυτές και να προχωράς έτσι που να αλλάζεις συνεχώς στην προσπάθειά σου να μένεις ίδιος στον πυρήνα.
Διότι η ακινησία, ή άτεγκτη εμμονή στα ίδια και στα ίδια, δεν μπορεί να συνιστά αρετή. Δεν είναι καν σταθερότητα. Είναι τέλμα. Επιτέλους, ας πάψει αυτή η κακόηχη ωδή στη σταθερότητα στόχων και επιλογών σε προσωπικό ή πολιτικό επίπεδο. Η ακινησία, το τέλμα, δεν μπορεί επʼ ουδενί να συνιστά πρόοδο. Τα νερά ενός ρυακιού μένουν καθάρια γιατί ρέουν διαρκώς. Αντίθετα τα νερά που μένουν στάσιμα, σταθερά σε μια λακκούβα, είτε βρωμίζουν, είτε εξατμίζονται.
Ό,τι συμβαίνει και με το τιμόνι. Ο μοναδικός τρόπος για να συγκρατεί ο οδηγός το όχημα στην ευθεία είναι να στρίβει ελαφρά δεξιά-αριστερά.
Ειδάλλως, θα βρεθεί εκτός τροχιάς.
Για τούτο και έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον η προσπάθεια της Δημοκρατικής Αριστεράς, του Φώτη Κουβέλη που προχωρά στο ιδρυτικό της συνέδριο εντός των προσεχών ημερών. Ο στόχος είναι διακηρυγμένος: Θέλουν να κάνουν καινούργια λάθη. Να βαδίσουν σε απάτητα μονοπάτια. Να επιχειρήσουν να αρθρώσουν πειστικό αριστερό λόγο απαλλαγμένο από τσιτάτα και βαρίδια δεκαετιών. Δεν είναι εύκολο φερʼ ειπείν να δηλώνεις αριστερός και να μην είσαι a priori υπέρ οιουδήποτε αιτήματος για διορισμό στο δημόσιο, όσο ακραίο και να είναι.
Να λες «τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη» σε θέματα όπως οι συγχωνεύσεις σχολείων αδιαφορώντας για το λεγόμενο «πολιτικό κόστος».
Όταν μιλάς για ανάπτυξη να αναφέρεσαι δίχως κανένα δισταγμό στην αναγκαιότητα τόνωσης του ιδιωτικού τομέα της οικονομίας, αντί να αραδιάζεις μπαρούφες ολκής περί χιλιάδων διορισμών στον υπερκορεσμένο δημόσιο τομέα, που δεν είναι ικανές να πείσουν ούτε και αυτούς που τις εκφέρουν.
Να τολμάς ως αριστερά να διαχωρίζεις τις συνδικαλιστικές συντεχνίες από τη γενιά των επτακοσίων ευρώ. Να δηλώνεις ευθέως έτοιμος να αναλάβεις κυβερνητικές ευθύνες αν τούτο χρειαστεί, όρος δεδομένος για κάθε πολιτικό κόμμα όπου γης. Στοιχείο, που δεν αφορά μόνο τις λέσχες και τους συλλόγους. Μα και τα άλλα αριστερά κόμματα ετούτης της χώρας, που αρνούνται πεισματικά να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Ρίχνοντας εν τέλει νερό στο μύλο του σάπιου πολιτικού κατεστημένου, το οποίο υποτίθεται πως πολεμούν.
Νίκος Σπιτσέρης
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=5752