Πολιτικές εξελίξεις Νοέμβρης 2011

Ανδρέας, Βασιλιάς

2011-11-04

Η εκτός τάξης ανορθολογική παρέμβαση του πρωθυπουργού με την πρόταση για δημοψήφισμα, ανέδειξε μια σειρά ζητημάτων πολιτικού και πολιτισμικού χαρακτήρα, τόσο σε σχέση με την Ε. όσο και εντός της Ελλάδας.

Ι) Στο επίπεδο της Ευρώπης:

Α) Πολιτικό επίπεδο

1) Την εξωθεσμική κυριαρχία των Γαλλίας/ Γερμανίας και την ταυτόχρονη κατάργηση των θεσμικών οργάνων της Ε.Ε.

2)Την κυριαρχία στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και συλλογιστικής των αγορών και του μεταπρατικού κεφαλαίου, σε βάρος της πρωτογενούς παραγωγής και του κοινωνικού κράτους.

3) Την ανάδειξη για τα κόμματα που πρεσβεύουν την ευρωπαϊκή ενότητα το μείζον δίλλημα: τι κάνουμε; Σε ποια βάση συνεχίζουμε σήμερα μια πολιτική ευρωπαϊκής ενοποίησης;

4)Το διαχωρισμό της Ευρώπης από την Ελλάδα (βλ. δηλώσεις Σαρκοζί/ Μέρκελ).

Β) Σε πολιτισμικό επίπεδο

1)Την κυριαρχία της προτεσταντικής νοοτροπίας του μονεταρισμού που αφαιρεί το συναίσθημα από τη λογική και συνοψίζεται στον αφορισμό: δανείζω-παίρνω πίσω με τόκο, οπωσδήποτε, όπου και απουσιάζει η συμμαχική αλληλεγγύη.

2)Την επιδίωξη εκ μέρους των Γ/Γ/ προτάσεων κυριαρχίας των παραπάνω πολιτισμικών τους συλλογιστικών σε όλα τα υπόλοιπα κράτη/μέλη.

ΙΙ) Στο εσωτερικό

1) Τον αμοραλισμό στην πολιτική πράξη κυρίως από τα δύο μεγάλο κόμματα. Αυτή η πολιτική χωρίς αρχές αναδεικνύει το μέγεθος της ανειλικρίνειας και της διγλωσσίας και κατά συνέπεια της παραπλάνησης του λαού σε όλα τα επίπεδα. Προωθεί την άποψη ότι οι πολιτικοί είναι απατεώνες και η ενασχόληση με την πολιτική απατεωνιά. Αναδεικνύει ωστόσο με τον ποιο κραυγαλέο τρόπο ένα συγκεκριμένο μοντέλο συμπεριφοράς του έλληνα, εκείνο της κουτοπονηριάς, και του λαϊκισμού που οι ρίζες του ανάγονται στο 1981.

2) Ο λαϊκισμός που τον παρατηρούμε να αναπτύσσεται συντεταγμένα τόσο στο ΚΚ, όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελεί πολιτική θέση και δεν είναι κάτι που μπορεί να αφορά στην τακτική. Αποτελεί στρατηγική επιλογή αυτών των κομμάτων. Ειδικότερα όταν αγνοούν την εξωτερική πραγματικότητα και δεν προτείνουν παρά την πτώχευση.

ΙΙ) Τι κάνουμε ως ΔΗΜΑΡ;

Ανήκουμε στο μπλοκ των ευρωπαϊστών και ως εκ τούτου είμαστε φορείς του συγκεκριμένου μείζονος διλήμματος: συνεχίζουμε με την ίδια πολιτική ή φεύγουμε από την Ε.

Νομίζω ότι για να αποκτήσει νόημα η πολιτική μας ύπαρξη, ως πολιτική οντότητα πρέπει να τολμήσουμε να μπούμε στο «παιχνίδι» της εξουσίας. Δηλαδή εάν προκύψει π.χ. ζήτημα κυβέρνησης εθνικής ενότητας να μη διστάσουμε να μπούμε και θα έλεγα να επιδιώξουμε να μπούμε. Όπως μπήκαμε στο δήμο της Αθήνας.

Νομίζω επίσης ότι ως κόμμα εάν δεν έχουμε ως στόχο την με τον έναν ή άλλο τρόπο εμπλοκή μας στη διακυβέρνηση της χώρας , κάποια στιγμή ιστορικά θα γίνουμε γραφικοί και θα χαρακτηρισθούμε ως άτολμοι.

Η πράξη μέσω της συμμετοχής στις διαδικασίες είναι το ζητούμενο και η πράξη που αναδεικνύει και τις δυσκολίες μας μας φέρνει αντιμέτωπους με την πραγματικότητα αλλά και με τους εαυτούς μας.

Γιατί σε τελευταία ανάλυση δεν είναι οι ιδεολογίες που συνθέτουν το διαφορετικό αλλά μόνο η πράξη.

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6318