Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΜΕΤΑΡΥΘΜΙΣΗ (ΝΕΟΚΕΪΝΣΙΑΝΙΣΜΟΣ)

Η απάντηση στο πολιτικό αδιέξοδο

Τάσος, Δαρσινός

2012-02-13


Δύο χρόνια τώρα η χώρα μας ζεί ένα απαράδεκτο τυφώνα κοινωνικών αλλαγών με σκοπό να ανατραπεί το μέχρι τώρα κοινωνικό κράτος και οι όποιες εργατικές κατακτήσεις είχαν δομήσει ένα ασφαλές εργασιακό περιβάλλον στο χώρο της απασχόλησης και της ποιότητας ζωής. Βεβαίως στα προηγούμενα χρόνια οι υπερβολές και οι λαϊκισμοί μαζί με έναν συντεχνιακό συνδικαλισμό είχαν δημιουργήσει μια κοινωνία της υπερκατανάλωσης και της αδιαφορίας για την παραγωγικότητα της χώρας μας σε βαθμό που το παραγόμενο εισόδημα δεν αρκούσε να καλύψει τις όλο αυξανόμενες καταναλωτικές ανάγκες και έτσι η πολιτική ηγεσία των ετών αυτών κατέφευγε στον υπερδανεισμό με αποτέλεσμα να φτάσουμε στη σημερινή κατάσταση.

Μια υπεύθυνη πολιτική ηγεσία θα έπρεπε να εκτιμήσει σωστά από πολύ νωρίς που οδηγείται η οικονομία της χώρας μας όταν η αποβιομηχάνιση και η μείωση της αγροτικής παραγωγής μείωναν το ΑΕΠ και την απασχόληση σε όφελος της μη πραγματικής οικονομίας και τέλος στην αύξηση των εισαγωγών και στο έλλειμμα του ισοζυγίου των εξωτερικών συναλλαγών.

Από την άλλη μεριά η απουσία στο χώρο της Ευρωπαϊκής πολιτικής ηγεσίας εμπνευσμένων πολιτικών ηγετών ,με Κοινοτικό και αλληλέγγυο Ευρωπαϊκό προσανατολισμό , για μια Ευρώπη με κοινή πολιτική στο χώρο της απασχόλησης και της οικονομικής ανάπτυξης οδήγησαν σε πολιτικές αποφάσεις νεοφιλελεύθερης σκέψης και επικράτησης του χρηματοπιστωτικού καφαλαίου.

Στην πορεία αυτή οι ευθύνες επιμερίζονται όχι μόνον στις Ελληνικές Κυβερνήσεις που ασκούσαν αλόγιστη καταναλωτική πολιτική αλλά και στα θεσμοθετημένα όργανα της Ε.Ε που είχαν την υποχρέωση όχι μόνον να παρακολουθούν την οικονομική εξέλιξη της χώρας μας αλλά και να παρεμβαίνουν σε περίπτωση που ξεφεύγει από τις συμβατικές της υποχρεώσεις.

Σήμερα δύο χρόνια εφαρμογής του μνημονίου η χώρα βρίσκεται και πάλι σε χειρότερη κατάσταση από ότι ήταν πρίν. Δυσβάστακτα οικονομικά και εργασιακά μέτρα πάρθηκαν με σκοπό να μειωθεί το έλλειμμα και να μπορέσει η χώρα μας να ανταποκριθεί μόνη της στις δανειακές ανάγκες της. Παρόλα αυτά όχι μόνον δεν μειώθηκε το έλλειμμα αλλά μακραίνει ακόμα περισσότερο ο χρόνος που θα μπορούμε να σταθούμε μόνοι μας. To νέο Μνημόνιο είναι η ταφόπλακα του κοινωνικού κράτους – όποιου και αν υπήρχε- που από την μεταπολίτευση και μετά οικοδομήσαμε, και της ανεξάρτητης Ελληνικής Δημοκρατίας που επίσης οικοδομήσαμε.

Με την υπογραφή του ξαναγυρίζουμε στα πέτρινα χρόνια της μετεμφυλιακής Ελλάδας όπου υποτελείς στην Αμερικάνικη πολιτική προσπαθούσαμε να βάλουμε την χώρα μας σε δρόμους ανάπτυξης και επιτυχίας. Σήμερα υποτελείς της Γερμανικής άποψης θα σερνόμαστε εκλιπαρώντας για ψίχουλα βοήθειας χωρίς κοινωνικό κράτος , χωρίς γηγενή πλούτο για μια ανεξάρτητη ανάπτυξη.

Και όμως μπορούμε να σταματήσουμε εδώ τον κατήφορο, αρκεί να θελήσουμε να δώσουμε μια μάχη διαφορετική από αυτή που προτείνεται. Συγκεκριμμένα :

1) Να παλέψουμε για μια νέα Συμμαχία των «ΝΟΤΙΩΝ» στην Ε.Ε χαράζοντας την δική μας πρόταση διεξόδου από την κρίση , απέναντι στις Μονεταριστικές επιλογές της Τρόϊκα .

2) Να εκπονήσουμε ένα νέο οικονομικό δόγμα Νεοκεϊνσιανής πολιτικής με δόρυ αιχμής τις Δημόσιες Δαπάνες μέσω ενός νέου ΜΟΠ για τον νότο , ώστε να αυξηθεί η απασχόληση και να συμπαρασυρθεί ο ιδιωτικός τομέας για επενδύσεις.

3) Να δημιουργήσουμε μέσω του Κοινωνικού Ταμείου της Ευρώπης ένα δίχτυ προστασίας για τα αδύναμα στρώματα της κοινωνίας μας μέχρι το Ελληνικό κράτος να μπορέσει να λειτουργήσει ένα κοινωνικό πρόγραμμα.

4) Να ζητήσουμε να απορροφηθεί το υπόλοιπο χρέος που θα απομείνει μετά το κούρεμα που πρέπει να γίνει, από τους μηχανισμούς της Ε.Ε ( EFSF, EMS κλπ) ώστε το πλεόνασμα του Προϋπολογισμού να διοχετέυεται σε ανάπτυξη μέχρι το ΑΕΠ να φτάσει στο 2% για να μπορούμε να εξυπηρετήσουμε το χρέος.

Χρειάζεται μια άλλη στρατηγική και μια άλλη έμπνευση διεξόδου από την σημερινή κρίση που δεν μπορεί να δώσει μια πολιτική ηγεσία η οποία μπλέχτηκε στο πρόβλημα δημιουργίας της κρίσης, αλλά από νέα πολιτικά σχήματα με στελέχη που έρχονται από μια άλλη σχολή πολιτικής σκέψης και ιδεολογίας.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΙΚΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ που ξεκίνησε δειλά-δειλά πέρισυ με την ΔΗΜΑΡ βάζοντας στο τραπέζι του πολιτικού διαλόγου την νέα άποψη για τον πολιτικό σχεδιασμό από πλευράς ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ και με τον καθάριο λόγο του προέδρου της Φώτη Κουβέλη εφτασε σήμερα να διεκδικεί σοβαρά τον ρόλο της αξιωματικής Αντιπολίτευσης στο χώρο της Προοδευτικής Κοινωνικής Αριστεράς. Είναι στα χέρια μας των μελών και φίλων της ΔΗΜΑΡ να το συνεχίσουμε , αλλά και να το αυξήσουμε με στόχο την Κυβερνητική εξουσία για να ανανεώσουμε το πολιτικό σκηνικό και να βάλλουμε τις βάσεις για την ΝΕΑ ΜΕΤΑΠΟΛΙΤΕΥΤΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ που ξεκινά σήμερα.

Τάσος Δαρσινός

Μαθηματικός-Αναλυτής

Αναπληρωματικό μέλος της Κ.Ε της ΔΗΜΑΡ


Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6554