Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Ψευδεπίγραφα διλήμματα

Παναγιώτης, Παναγιώτου

Έθνος, 2012-02-29


Εξίσου επιζήμιος με τον «αντιμνημονιακό» είναι και ο... «μνημονιακός λαϊκισμός», που ταυτίζει ανιστόρητα το Μνημόνιο με την... Ευρώπη! Ιδίως όταν οι πλέον φιλοευρωπαϊστές ασκούν σκληρή κριτική στη Μέρκελ...

Είναι σαφές και προφανές ότι ο βασικός άξονας των πολιτικών αντιπαραθέσεων για μεγάλη περίοδο θα είναι το Μνημόνιο. Και πριν, και μετά τις εκλογές. Υπ’ αυτή την έννοια, ο τρόπος (και η ουσία) της δημόσιας συζήτησης και αντιπαράθεσης γύρω από το Μνημόνιο πρέπει να είναι νηφάλιος και ουσιαστικός, μακριά από εύκολους εκατέρωθεν λαϊκισμούς. Αντιλαμβάνομαι ότι ο «πολιτικός πειρασμός» για τέτοιου τύπου πρακτικές, εν όψει μάλιστα εκλογών, είναι μεγάλος... Αλλά όσο επιζήμιος είναι ο αντιμνημονιακός λαϊκισμός (συνωμοσιολογία, καταστροφολογία κ.λπ.), άλλο τόσο επιζήμιος είναι ο... μνημονιακός λαϊκισμός. Ο κεντρικός πυρήνας του είναι ότι «για να είσαι με την Ευρώπη πρέπει να είσαι και με το Μνημόνιο»! Και ως δίλημμα, «ή είσαι με το Μνημόνιο και την Ευρώπη, ή αν είσαι κατά του Μνημονίου είσαι κατά της Ευρώπης και υπέρ... της δραχμής»!

Με τη λογική αυτή, προφανώς μικροπολιτικής σκοπιμότητας, στενεύουν τα «όρια της Ευρώπης», κοινωνικά, πολιτικά, οικονομικά και ιδεολογικά, στο πλαίσιο μιας συγκυρίας και ενός τρόπου αντιμετώπισης της κρίσης καθόλου ουδέτερου και πολλαπλώς αμφισβητούμενου διεθνώς. Ισχυρές δυνάμεις στην Ευρώπη, κάθε άλλο παρά περιθωριακές, αμφισβητούν την ορθότητα των γερμανικών, κατά βάση, επιλογών για την Ελλάδα και την Ευρωζώνη. Απ’ αυτή την άποψη είναι χαρακτηριστική η «τυπικά» και επιδερμικά μόνο αντιφατική στάση της ελληνικής κοινωνίας, που είναι 80% και 90% κατά του Μνημονίου και 70% με 80% υπέρ της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας! Δεν ταυτίζει την Ευρώπη με το Μνημόνιο, και πολύ σωστά. Κακές υπηρεσίες, αντίθετα, προσφέρουν όσοι για μικροκομματικούς λόγους τα ταυτίζουν... Θα ’λεγα, μάλιστα, ότι οι πλέον φιλοευρωπαϊστές (ο Ντελόρ, ο Χέλμουτ Σμιτ, ο Κολ κ.λπ.) ασκούν σκληρή κριτική στη στάση της Μέρκελ και του Σόιμπλε και στη «μέθοδο» με την οποία αντιμετωπίζουν την ελληνική κρίση.

Αρα μπορεί κάποιος να είναι φιλοευρωπαϊστής χωρίς να είναι και «οπαδός άνευ όρων» του Μνημονίου. Κάθε άλλο παρά αντίφαση είναι. Θα ’λεγα, μάλιστα, ότι η στάση αυτή από μια πλευρά συνιστά χρήσιμο ανάχωμα στον αντιευρωπαϊκό λαϊκισμό. Αντιλαμβάνομαι ότι ανησυχεί πολλούς η δημοσκοπική άνοδος της ΔΗΜΑΡ του Φώτη Κουβέλη. Αλλο όμως η ουσιαστική πολιτική αντιπαράθεση, που πρέπει να γίνει και θα είναι χρήσιμη για όλους, κι άλλο τα τεχνητά διλήμματα του φόβου ή των διαστρεβλωτικών σχηματοποιήσεων της μικροκομματικής σκοπιμότητας. Και ούτε οι πολιτικές δυνάμεις που οδήγησαν τη χώρα στο σημερινό αδιέξοδο μπορούν «το δικό τους αδιέξοδο» να το μετατρέπουν σε... δίλημμα σωτηρίας!


Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=6593